Κατερίνα Χατζῆ

Ἡ Κατερίνα ἦταν τὸ δεύτερο κατὰ σειρὰ παιδὶ τοῦ Σπυρίδωνος καὶ τῆς Διονυσίας Χατζῆ. Ὁ ἀδελφός της Λεωνίδας, ἕνα χρόνο μεγαλύτερός της, ζῆ καὶ ἐργάζεται στὴν Μπολόνια τῆς Ἰταλίας. Εἶναι καταξιωμένος ἐπιστήμονας καὶ δραστήριο στέλεχος (τελευταῖα πρόεδρος) τῆς ἐκεῖ ζωντανῆς ἑλληνικῆς κοινότητας. Ἡ Κατερίνα, τὸν ἴδιο καὶ τὴν οἰκογένειά του, τοὺς ὑπεραγαποῦσε.

Ἡ Κατερίνα γεννήθηκε στὶς 27 Ἰουλίου 1955 στὴν Ναύπακτο. Νεογέννητη ἔκανε πυρηνικὸ ἴκτερο ποὺ τῆς δημιούργησε σπαστικὴ τετραπληγία καὶ ἀπὸ βρέφος καθηλώθηκε στὸ καροτσάκι. Τὰ προβλήματα ποὺ τῆς δημιουργοῦσε ἡ ἀσθένειά της μπόρεσε νὰ τὰ ἀντιμετωπίση ἐπειδὴ εἶχε καλοὺς γονεῖς, ὅπως ἡ ἴδια ἔλεγε, οἱ ὁποῖοι ἀντίθετα πρὸς τὴν κρατοῦσα νοοτροπία τῆς ἐποχῆς τους, δὲν τὴν ἔκλεισαν στὸ σπίτι, ἀλλὰ τὴν εἶχαν σὲ διαρκῆ ἐπαφὴ μὲ τὴν ζωὴ καὶ τὶς ποικίλες ἐκδηλώσεις τῆς κοινωνίας της Ναυπάκτου. Ὁ πατέρας της κοιμήθηκε τὸ 1991 καὶ ἔκτοτε ἔμεινε μὲ τὴν μητέρα της Διονυσία καὶ τὴν γιαγιά της Ἀγγελική, ἡ ὁποία σήμερα εἶναι 100 χρονῶν, κατάκοιτη.

Ἡ Κατερίνα εἶχε μιὰ πηγαία ἀγάπη καὶ χαρά, ὑψηλὴ νοημοσύνη καὶ μεγάλη μνήμη. Ἐκκλησιαζόταν, παρακολουθοῦσε τὰ κοινὰ καὶ τὶς πολιτιστικὲς ἐκδηλώσεις, ἄκουγε ὅλες τὶς ὁμιλίες τοῦ Σεβασμιωτάτου καὶ «διάβαζε» μὲ τὰ μάτια καὶ τὸ στόμα τῆς μητέρας της τὰ βιβλία του, τὰ ὁποῖα κατόπιν τὰ μετέδιδε προφορικὰ καὶ σὲ ἄλλους. Μέσῳ τῆς μητέρας της, ἐπίσης, μαγείρευε, διακοσμοῦσε τὸ σπίτι, ἔδινε τὴν γνώμη τῆς καθισμένη ὑπομονετικὰ στὸ καροτσάκι της καὶ γιὰ λεπτομέρειες (τεχνικῆς ἡ ἄλλης φύσεως) τῆς ζωῆς μέσα στὸ σπίτι τους.

Σὲ συνέντευξη ποὺ εἶχε δώσει στὴν κ. Ζωὴ Δενδραμὴ γιὰ τὴν Ἐφημερίδα «Ἐμπρὸς» λίγους μῆνες πρὶν ἀπὸ τὴν κοίμησή της καὶ στὴν ἐρώτηση, ἂν γινόταν καλά, τί θὰ ζωγράφιζε, ἡ Κατερίνα ἀπάντησε: «Θὰ ἤθελα νὰ ζωγραφίσω τόν ‘‘Μυστικὸ Δεῖπνο’’. Τὸν Χριστὸ μὲ τοὺς Δώδεκα Ἀποστόλους. Τὸν Χριστὸ θὰ τὸν ζωγράφιζα μὲ καστανᾶ μαλλιὰ καὶ ἄσπρο χιτῶνα. Ὅπως ἦταν» (βλ. τεῦχος 138, Δεκέμβριος 2007). Αὐτὴ ἡ ἐπιθυμία της ζωγραφίζει καὶ τὴν εἰκόνα τοῦ ἐσωτερικοῦ της κόσμου, τὴν σχέση της μὲ τὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ καὶ τὸν Μυστικό-Ευχαριστιακό Δεῖπνο. Κατάφορτη ἀπὸ τοὺς καρποὺς τῆς πίστης, τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς ἀγάπης, ὥριμη πνευματικά, κοιμήθηκε ἀθόρυβα, «σὰν πουλάκι», τὸ πρωΐ τῆς 11ης Ἰουνίου 2008.–