Ἕνα Μνημόσυνο στὸν ἀείμνηστο Καθηγητὴ Παναγιώτη Χρήστου
Ἀνεξίτηλη παραμένει, ὅσα χρόνια κι ἂν περάσουν, στὸν χῶρο τῶν θεολογικῶν σπουδῶν, ἀλλὰ καὶ τῆς Ἐκκλησίας εὐρύτερα, ἡ μνήμη τῶν Καθηγητῶν ποὺ σφράγισαν μὲ τὴν ἔρευνα τὴν διδασκαλία καὶ τὴν ἀγάπη τους τὴν Ὀρθόδοξη Θεολογία.
Μνημόσυνο, λοιπόν, στὸν ἀείμνηστο Καθηγητὴ Παναγιώτη Χρήστου πραγματοποιήθηκε τὸ Σάββατο 27 Μαΐου 2006, στὸ Ἵδρυμα γιὰ τὶς Ἄγαμες Μητέρες «Εὐαγγελιστὴς Μάρκος», τοῦ ὁποίου προΐσταται κοπιωδῶς ὁ π. Κωνσταντῖνος Πλευράκης μὲ τὴν βοήθεια καὶ τῆς Πρεσβυτέρας του.
Μετὰ τὸ πέρας τῆς Θείας Εὐχαριστίας τὴν ὁποία τέλεσε ὁ Σέβ. Μητροπολίτης Κασσανδρείας κ. Νικόδημος, τελέσθηκε Ἀρχιερατικὸ μνημόσυνο, στὸ ὁποῖο προεξῆρχε ὁ Σέβ. Μητροπολίτης Ἰερισσοῦ, Ἀρδαμερίου καὶ Ἁγίου Ὅρους κ. Νικόδημος.
Στὴν ἐκδήλωση συμμετεῖχαν οἱ Μητροπολῖτες Ἰερισσοῦ κ. Νικόδημος, Διδυμοτείχου κ. Νικηφόρος, Ναυπάκτου κ. Ἰερόθεος, ὁ ὁποῖος εἶχε καὶ εἰσήγηση, Ἐλασσῶνος κ. Βασίλειος, Κασσανδρείας κ. Νικόδημος, Μιλήτου κ. Ἀπόστολος καὶ ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Θεουπόλεως κ. Παντελεήμων. Χαιρετισμὸ ἀπέστειλε ὁ Μάκ. Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ Πάσης Ἑλλάδος κ. Χριστόδουλος, ὁ Δήμαρχος Θεσσαλονίκης καὶ οἱ Ἠπειρωτικοὶ Σύλλογοι.
Οἱ ὁμιλητὲς μίλησαν ἐκ καρδίας καὶ κατέθεσαν τὶς προσωπικές τους ἐμπειρίες ὡς καθηγητοῦ καὶ τόνισαν τὴν συμβολὴ τοῦ ἀειμνήστου καθηγητοῦ Χρήστου στὴν ἀνάπτυξη τῆς ὀρθόδοξης θεολογικῆς σκέψης καὶ τὴν ἐξέλιξη τῆς θεολογικῆς ἐπιστήμης γενικότερα. Τὴν ἔναρξη τῶν εἰσηγήσεων σήμανε ὁ ὁμότιμος καθηγητὴς κ. Β. Ψευτογκᾶς, γιὰ νὰ συνεχίση ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ἰερόθεος. Ἀκολούθησαν οἱ κ. κ. Δημήτριος Τσάμης, ὁμότιμος καθηγητὴς ΑΠΘ, κ. Δέσπω Λιάλιου, Καθηγήτρια ΑΠΘ, κ. Καραθανάσης, καθηγητὴς ΑΠΘ καὶ ἀπὸ τοὺς νεώτερους μαθητές του ὁ ἀναπληρωτὴς καθηγητὴς κ. Σ. Πασχαλίδης. Μετὰ ἀπὸ τοὺς ὁμιλητὲς τὸν λόγο ἔλαβαν καὶ ἄλλοι συμμετέχοντες, ὅπως ὁ Σέβ. Μητροπολίτης Μιλήτου κ. Ἀπόστολος, ὁ π. Κωνσταντῖνος Πλευράκης, καὶ ἐκ μέρους τῆς οἰκογενείας τοῦ ἀειμνήστου Καθηγητοῦ ὁ γυιὸς του Κωνσταντῖνος Χρήστου, Ἐπίκουρος Καθηγητὴς Φιλοσοφίας ΑΠΘ.
Τὴν ὅλη ἐκδήλωση ἔκλεισε καὶ ἀνακεφαλαίωσε ὁ Μητροπολίτης Ἰερισσοῦ κ. Νικόδημος.
Οἱ ὁμιλητὲς χαρακτήρισαν τὸν ἀείμνηστο Καθηγητή, μεταξὺ ἄλλων, ὡς «πατέρα τῶν πατρολόγων», «θεμελιωτὴ τῆς πατρολογίας», «θεμελιωτὴ θεολογικῶν σπουδῶν στὴν Θεσσαλονίκη», «σκαπανέα», «φορέα τοῦ πνεύματος τῶν μεγάλων Ἠπειρωτῶν Εὐεργετῶν», «μεγάλο δάσκαλο», ἐνῷ τὸ ἔργο του χαρακτηρίσθηκε ὡς «κανόνας Πατρολογικῶν σπουδῶν».
Ὁ καθηγητὴς Χρήστου παρήγαγε πολλοὺς καλοὺς μαθητές, οἱ ὁποῖοι ἐκόσμησαν ἀργότερα ὡς καθηγητὲς τὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τῆς Θεσσαλονίκης, ἀλλὰ καὶ μαθητὲς ποὺ κατόρθωσε νὰ τοὺς βοηθήση νὰ καλλιεργήσουν τὶς ἱερατικές τους κλίσεις μὲ τὴν πατερικὴ θεολογία καὶ σήμερα νὰ εἶναι σπουδαῖοι κληρικοί, ποὺ ὑπηρετοῦν τὴν Ἐκκλησία ἀπὸ διάφορες θέσεις.
Ὁ καθηγητὴς Χρήστου ἀγαποῦσε ἰδιαίτερα τὴν Μητέρα Ἐκκλησία, τὸ Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο. Αὐτὸ ὅμως ποὺ ἔπαιξε ἰδιαίτερο ρόλο καὶ ξεχώρισε τὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τῆς Θεσσαλονίκης ἀπὸ αὐτὴ τῶν Ἀθηνῶν ἦταν ἡ συμβολὴ τοῦ καθηγητοῦ στὴν Πατερικὴ Θεολογία μέσα ἀπὸ τὶς Ε.Π.Ε. Γιὰ τὸν καθηγητὴ ἡ Θεολογία ἦταν καρπὸς πνευματικῆς ἐμπειρίας, ἡ ὁποία ἀποκτᾶται σὲ κοινωνία μὲ τὸν Θεό, μέσα ἀπὸ τὴν θεία Εὐχαριστία. Ὁ ἴδιος τόνιζε: «Ἡ Θεολογία δὲν εἶναι μόνο λόγος, ἀλλὰ καὶ ζωή. Μπορεῖ κανεὶς νὰ ὁμιλῇ περὶ Θεοῦ διαπαντός, ὅπως μπορεῖ νὰ σιωπᾶ διαπαντός». Ὄντως! Ἡ Θεολογία μας εἶναι σιωπηλή, γιατί χαρακτηρίζεται ἀπὸ τὴν ταπείνωση. Ταπείνωση τὴν ὁποία ἐκφράζει μὲ τὴν προσευχή, μὲ τὴν λατρεία καὶ μὲ τὴν τέχνη.
Στ. Γ. - Α.Κ.
- Προβολές: 3179