Skip to main content

Κύριο θέμα: Εἰσαγωγικὸ ἄρθρο τοῦ Μητροπολίτου κ. Ἱεροθέου - Ἀπρέπεια καὶ ἀσέβεια στὸν Οἶκο τοῦ Θεοῦ

Ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Ἑβδομάδα εἶναι μιὰ εὐλογημένη περίοδος, στὴν ὁποία ἀναπτύσσεται ἡ κατάνυξη, ἡ συντριβὴ καὶ μᾶς δίδεται ἡ δυνατότητα νὰ βιώσουμε τὸ Σταυροαναστάσιμο Πάσχα. Στεκόμαστε μπροστὰ στὸν Ἐσταυρωμένο Χριστό, στὸν Ἐπιτάφιό Τοῦ μὲ συντριβὴ καρδίας καὶ αὐτομεμψία καί, βεβαίως, σύμφωνα μὲ τὶς εὐχὲς τῆς "ἕκτης" καὶ τῆς "ἐνάτης" ὥρας, προσπαθοῦμε νὰ βάλουμε καινούρια ἀρχή, νὰ σταυρώσουμε τὸν παλαιὸ ἄνθρωπο, νὰ ἀναστηθῇ ὁ νέος ἄνθρωπος καὶ νὰ κατανυγὴ ἡ καρδιά μας γιὰ νὰ αὐξηθῇ ὁ πόθος καὶ ἡ ἀγάπη μας πρὸς τὸν Σταυρωθέντα καὶ Ἀναστάντα Χριστό.

Τὴν φετινὴ ὅμως Μεγάλη Ἑβδομάδα στὴν Ναύπακτο παρατηρήθηκε μιὰ καθ' ὑποτροπὴ ἀσέβεια καὶ ἀπρέπεια στὸν πανίερο Οἶκο τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸ δὲν ἔγινε ἀπὸ τὸν λαό, ὁ ὁποῖος μὲ κατασυγκίνησε μὲ τὴν προσέλευσή του στὶς Ἀκολουθίες, καὶ τὴν ἀγάπη του, ἀλλὰ ἀπὸ τὸ Μοναστήρι τῆς Μεταμορφώσεως (μᾶλλον παραμορφώσεως) καὶ ἰδιαιτέρως ἀπὸ τὸν ἡγούμενό του Ἀρχιμ. Σπυρίδωνα Λογοθέτη. Τὰ ὅσα γράφονται στὴν συνέχεια εἶναι στὴν πραγματικότητα μιὰ ἐνυπόγραφη καταγγελία στὴν Ἐκκλησία, κατὰ τὸν λόγο τοῦ Χριστοῦ: "εἰπὲ τὴ Ἐκκλησία". Καὶ γράφονται κυρίως γιὰ ποιμαντικοὺς λόγους, ὅπως ἔχει ὑποχρέωση νὰ κάνη ὁ Ἐπίσκοπος.

Μὲ ἀφορμὴ ἕνα βούλευμα, τὸ ὁποῖο βγῆκε ὕστερα ἀπὸ αὐτεπάγγελτη προκαταρκτικὴ ἐξέταση τοῦ Εἰσαγγελέως καὶ μὲ νομικὰ κενά, ὁ ἡγούμενος πανηγύρισε ἄπρεπα καὶ ἀσταύρωτα τὸ γεγονός. Τὸ βούλευμα ἐξεδόθη τὸν Ἰανουάριο, ἀλλὰ ὁ ἡγούμενος περίμενε νὰ τὸ πανηγυρίση τὴν περίοδο τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς καὶ ἰδιαιτέρως τὴν Μεγάλη Ἑβδομάδα. Κάποια ἡγουμένη μοῦ τηλεφώνησε καὶ μοῦ εἶπε ὅτι ὑπάρχει ἕνας λεγόμενος "σαρακοστιανὸς δαίμονας" ποὺ δημιουργεῖ προβλήματα κατὰ τὴν Μεγάλη Σαρακοστή!

Ἔγιναν πολλὰ γεγονότα. Πρὶν τὴν Μεγάλη Ἑβδομάδα κυκλοφόρησε τὸ περιοδικὸ τοῦ Σωματείου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, τοῦ ὁποίου Σωματείου μέλη εἶναι οἱ μοναχοί, καὶ Πρόεδρος ὁ ἡγούμενος, μὲ τίτλο "ὁ Ἐσταυρωμένος Χριστὸς δικαίωσε τὸ ἐσταυρωμένο Μοναστῆρι". Ἔπειτα, ἀρχὲς τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος ἔφθασε στὴν Ἱερὰ Μητρόπολη τὸ περιοδικὸ ποὺ ἐκδίδει ἕνας ἀπὸ τοὺς Συλλόγους τῆς Ἱερᾶς Μονῆς μὲ σαφῆ ἀναφορὰ στὸν πρόσωπό μου, καὶ δημοσιεύει ἐπιλεκτικὰ κομμάτια –ὅσα ἐξυπηρετοῦν τοὺς φατριαστικοὺς σκοπούς του– τοῦ βουλεύματος. Ἀκόμη, κάθε μέρα τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος ἀπὸ τὸ Ραδιόφωνο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, ποὺ λειτουργεῖ χωρὶς ἐκκλησιαστικὴ ἄδεια, μεταδιδόταν κατὰ τὴν διάρκεια τῶν ἀκολουθιῶν ἡ ὁμιλία τοῦ ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς μὲ σαφῆ ἀναφορὰ στὸν Ἐπίσκοπο τῆς περιοχῆς καὶ γενικὰ τὴν Ἐκκλησία. Ἔφθασε δὲ ὁ ἡγούμενος στὴν ἀπρέπεια καὶ βλασφημία νὰ μὴ σεβαστὴ οὔτε τὴν κατανυκτικὴ ἀτμόσφαιρα τῆς Μ. Παρασκευῆς, γι' αὐτὸ κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἀποκαθηλώσεως ἐπιτέθηκε λάβρος ἐναντίον τῶν ἐκκλησιαστικῶν προσώπων ποὺ "σταυρώνουν" τὸ βουτηγμένο στὴν παρανομία καὶ ἀντικανονικότητα, σύμφωνα μὲ δεκάδες ἀποφάσεις τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου, Μοναστήρι, προανήγγειλε μάλιστα καὶ τὴν αὐτοκτονία τους, ἐπήνεσε δὲ τοὺς δικαστικοὺς ποὺ ἀσχολήθηκαν μὲ τὴν ὑπόθεση αὐτή.

Εἶμαι ὡς Ἐπίσκοπος ὑποχρεωμένος νὰ καταγγείλω τὰ γεγονότα αὐτά, γιὰ πολλοὺς λόγους, οἱ κυριώτεροι τῶν ὁποίων εἶναι οἱ ἑξῆς:

Ὁ ἡγούμενος δὲν σεβάστηκε τὴν κατανυκτικὴ περίοδο τῶν ἡμερῶν αὐτῶν, οὔτε κἂν τὴν ἡμέρα τῆς ἁγίας καὶ Μεγάλης Παρασκευῆς, κατὰ τὴν ὁποία τοὐλάχιστον ἔπρεπε νὰ στρέψη τὴν προσοχὴ τῶν "πνευματικῶν του" παιδιῶν στὴν βίωση τῆς Μ. Ἑβδομάδος, τὴν μετάνοια καὶ τὴν συντριβή.

Ταύτισε ἀσεβέστατα τὸν Σταυρωμένο Χριστὸ μὲ τὸ "σταυρωμένο μοναστήρι" του καὶ ἀνέφερε ἐπανειλημμένως, ὅτι ὅπως οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ φαρισαῖοι σταύρωσαν τὸν Χριστό, ἔτσι καὶ οἱ σύγχρονοι Ἀρχιερεῖς σταυρώνουν τὸ μοναστήρι. Αὐτὸ ἀναφερόταν σὲ ὅλη τὴν Ἐκκλησία, ἀφοῦ μέχρι τώρα ἡ Ἱερὰ Σύνοδος καὶ ἡ Ἱεραρχία ἐξέδωσε περίπου 20 ἀποφάσεις τὶς ὁποῖες δὲν τηρεῖ ὁ ἡγούμενος.

Κέντρο τῆς ζωῆς του ἔχει τὴν κοσμικὴ δικαιοσύνη, τοὺς δικηγόρους καὶ τοὺς δημοσιογράφους καὶ ὄχι τὴν Ἐκκλησία, πρᾶγμα τὸ ὁποῖο κάνει ὥστε τὸ μοναστήρι νὰ χαρακτηρίζεται καὶ νὰ εἶναι παρεκκλησιαστικὴ ὀργάνωση, μὲ καθαροὺς ἐπιχειρηματικούς, κοσμικοὺς προσανατολισμούς.

Ὁ ἡγούμενος προσβάλλει τὸν εὐλογημένο μοναχικὸ θεσμό, ζῶντας μιὰ ἀσταύρωτη μοναχικὴ ζωή.

Ὁ ἡγούμενος ἐκφράζει ἕνα ἀνορθόδοξο καὶ ἀσταύρωτο ἦθος, ζῇ σὲ μιὰ σχισματικὴ κατάσταση. Ὑβρίζει τὸν Ἐπίσκοπό του, καὶ μάλιστα ἀπὸ ραδιοφώνου καὶ ὕστερα ἔχει τὸ θράσος νὰ κοινωνῇ τῶν ἀχράντων Μυστηρίων. Μάλιστα τὴν Μεγάλη Τρίτη ἀναγκάσθηκα νὰ τοῦ ἀποστείλω ἔγγραφο στὸ ὁποῖο τοῦ ἔγραφα: "Ἐπὶ πλέον, αὐτὴ ἡ τακτική σας μᾶς ἐξαναγκάζει νὰ ὑπογραμμίσουμε ὅτι ζητᾶτε χειροτονίες καὶ διορισμούς, ἐνῷ ἀποροῦμε πῶς, ὕστερα ἀπὸ ὅλα ὅσα ἔγιναν καὶ γίνονται, ἐξακολουθεῖτε νὰ κοινωνῆτε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων. Εἶμαι ὑποχρεωμένος ὡς Ἐπίσκοπος νὰ τὸ ἐπισημάνω".

Αὐτὸ τὸ "πνεῦμα" ἔχει ἐμπνεύσει ὁ ἡγούμενος στοὺς μοναχοὺς καὶ τοὺς λαϊκοὺς ποὺ συμμετέχουν στοὺς συλλόγους τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, ἡ ὁποία Μονὴ ἔχει δημιουργηθῇ ὡς μιὰ "Ἐπισκοπὴ" μὲ τὶς ἰδιαίτερες "Ἐνορίες" της, καὶ ἔτσι βιώνεται μιὰ σχισματικὴ κατάσταση, μιὰ φατριαστικὴ νοοτροπία καὶ μιὰ προτεσταντικὴ ἀτμόσφαιρα. Τὸ ὅτι ταυτίζει τὸν Σταυρωμένο Χριστὸ μὲ τὴν Ἱερὰ Μονή του, καὶ τὴν Ἐκκλησία μὲ τοὺς σταυρωτές, δείχνει μιὰ προτεσταντικὴ νοοτροπία καί, βεβαίως φανερώνει καὶ τὴν σχισμαστικὴ κατάσταση ποὺ ἔχει ἐπιβάλλει στὴν Ἱερὰ Μονή.

Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ παραμείνω περισσότερο ἀδρανῇς καὶ νὰ σιωπήσω. Ἐπειδὴ ἔχω εὐθύνη ὡς Ἐπίσκοπος νὰ ποιμάνω τὸν λαὸ τῆς συγκεκριμένης περιοχῆς καὶ νὰ καταγγέλλω τὶς σχισματικὲς καὶ φατριαστικὲς ἐνέργειες, γι' αὐτὸ θὰ δημοσιευθοῦν στὸ φύλλο αὐτὸ τῆς "Ἐκκλησιαστικῆς Παρέμβασης" μερικὰ κείμενα, τὰ ὁποῖα ἐμμέσως ἢ ἀμέσως ἀναφέρονται στὸ θέμα αὐτό. Μεταξὺ αὐτῶν συγκαταλέγεται τὸ "Δελτίον Τύπου", τὸ κείμενο γιὰ τὸν π. Πορφύριο, ποὺ δείχνει ποιός εἶναι ὁ ἀληθινὸς μοναχισμός, καὶ τὸ κείμενο μὲ τίτλο "μιὰ μνημειώδης νομοκανονικὴ ἔκδοση", ποὺ δείχνει ὅτι ὅποιος δὲν ἀκολουθεῖ τοὺς ἱεροὺς Κανόνας δὲν ἔχει ὀρθόδοξο ἐκκλησιαστικὸ φρόνημα, τὸ ἐπίκαιρο ἄρθρο "Ἡ σταυρικὴ θεολογία τοῦ "ἀγνώμονος" ληστοῦ" καὶ τὸ ἄρθρο "Διωκώμεθα ἤ, οἱ τρεῖς σταυροί".

Ἂν ὁ ἡγούμενος δὲν συνετισθῇ καὶ δὲν θελήση νὰ μετανοήση καὶ ταπεινὰ νὰ ζητήση συγγνώμη ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ ἀπὸ τὸν Ἐπισκοπό του, τότε θὰ ἐξαναγκασθῶ νὰ ἐπανέλθω καὶ νὰ δημοσιεύσω κείμενα ποὺ δείχνουν τὴν σχισματική, αἱρετικὴ καὶ δαιμονιώδη κατάσταση ποὺ τὸν διακρίνει. Δὲν τὸ κάνω πρὸς τὸ παρὸν γιὰ λόγους φιλανθρωπίας καὶ ἀνοχῆς. Ἀλλὰ δὲν πρέπει νὰ προκαλῆ, γιατί θὰ φέρη τὴν εὐθύνη τῶν ὅσων θὰ ἐξαναγκασθῶ νὰ δημοσιεύσω.

Αἰσθάνομαι ὅμως ὅτι ἔχουν βαρύτατη εὐθύνη ὅσοι συνευδοκοὺν στὶς ἀπρεπεῖς, σχισματικές, φατριαστικὲς καὶ δαιμονιώδεις ἐνέργειες τοῦ ἡγουμένου ἢ δέχονται νὰ ἀκοῦνε εὐχαρίστως αὐτὰ τὰ ἀντιεκκλησιαστικὰ κηρύγματά του, γινόμενοι κατ' οὐσίαν μέτοχοι τῶν ὕβρεων καὶ ἀπρεπειῶν του. Καὶ αὐτοὶ εἶναι κυρίως οἱ μοναχοί του καὶ οἱ Πρόεδροι μὲ τὰ μέλη τῶν Διοικητικῶν Συμβουλίων τῶν Συλλόγων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς. Ἂν δὲν ἀπομακρυνθοῦν ἀπὸ αὐτὴν τὴν σχισματικὴ καὶ φατριαστικὴ κατάσταση, θὰ δώσουν φρικτὸ λόγο στὸν Θεό, ἀλλὰ καὶ στὴν Ἐκκλησία. Θὰ εἶναι ἀναπολόγητοι ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως. Καὶ ἂν συνεχίζουν στὸ νὰ ἐνθαρρύνουν, μὲ ποικίλους τρόπους, τὸν ἡγούμενο σὲ αὐτὴν τὴν σχισματικὴ καὶ φατριάζουσα νοοτροπία του, τότε θὰ εἶμαι, δυστυχῶς, ὑποχρεωμένος νὰ λάβω εἰδικὰ μέτρα. Ἕνα ἐρώτημα κυριαρχεῖ ἔντονα στὸν νοῦ μου: Δὲν ἀπασχολεῖ τοὺς μοναχοὺς καὶ τὰ μέλη τῶν Διοικητικῶν Συμβουλίων τῶν Συλλόγων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἡ δίκαιη ἀγανάκτηση τοῦ Ἐπισκόπου τους; Καὶ πῶς μποροῦν νὰ κοινωνοῦν τῶν ἀχράντων μυστηρίων, χωρὶς νὰ τοὺς ἐλέγχη ἡ συνείδησή τους; Ξεχνοῦν ὅτι τέτοια Μετάληψις ἀποτελεῖ κατάκριμα;

Αὐτὰ πρὸς τὸ παρόν. Καὶ ἂν χρειασθῇ θὰ ἐπανέλθω. Ὅλα ἔχουν τὰ ὅριά τους.

ΚΥΡΙΟ ΘΕΜΑ, ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ, ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ - ΑΡΘΡΑ

  • Προβολές: 3003