Στό Α΄ Θεολογικό Σεμινάριο Μητροπόλεως Καστοριᾶς

Τὸ ἀπόγευμα τῆς Πέμπτης, 14 Νοεμβρίου 2024, πραγματοποιήθηκε ἡ δεύτερη Συνεδρία τοῦ Θεολογικοῦ Σεμιναρίου τῆς Μητροπόλεως Καστοριᾶς. 

Κεντρικὸς ὁμιλητὴς ἦταν ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱερόθεος, ὁ ὁποῖος ἀνέπτυξε τὸ θέμα: «Μελέτη στὸν βίο καὶ τὴν διδασκαλία τοῦ ἁγίου Γρηγορίου του Παλαμᾶ». Εἶπε ὅτι ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς εἶναι ἕνας μεγάλος Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ συνόψισε ὅλη τὴν θεολογία τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ἐκφράσθηκε ἀπὸ τοὺς Προφῆτες, τοὺς Ἀποστόλους καὶ τοὺς Πατέρες μέχρι τὴν ἐποχή του καὶ ἀνέδειξε τὴν βάση ὅλης αὐτῆς τῆς θεολογίας ποὺ εἶναι ὁ ἱερὸς ἡσυχασμός, ὡς ἡ κατ’ ἐξοχὴν εὐαγγελικὴ ζωή.

Στὴν συνέχεια, ἔδωσε τὰ χαρακτηριστικότερα στοιχεῖα τῆς ζωῆς τοῦ Ἁγίου, ἀπὸ τὴν γέννησή του μέχρι τὴν κοίμησή του. Ἀνέδειξε ὅλο τὸ γεωπολιτικὸ περιβάλλον στὸ ὁποῖο ἔζησε κατὰ τὸν 14ο αἰώνα, δηλαδή, τὶς ἐπιθέσεις ποὺ δέχθηκε ἡ Χριστιανικὴ Ρωμαϊκὴ Αὐτοκρατορία ἀπὸ τὴν Δύση (Φραγκοκρατία), τὴν Ἀνατολὴ (Ὀθωμανούς), τὸν Βορρᾶ ἀπὸ τὸν Στέφανο Δουσάν, καθὼς ἐπίσης τὶς ἐπιθέσεις ἀπὸ τὸν δυτικὸ σχολαστικισμό, τὸν ἀνατολικὸ μουσουλμανισμὸ καὶ τὸν ἐσωτερικὸ ἀνθρωπισμό.

Τὴν διδασκαλία τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ ἐπεκύρωσαν οἱ Σύνοδοι (1341, 1345, 1351) καὶ καταδικάσθηκαν οἱ αἱρετικοί. Εἶπε ὅτι ἕνα βασικὸ ἑρμηνευτικὸ κλειδὶ τοῦ ἔργου καὶ τῆς διδασκαλίας τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ εἶναι τὸ ὅτι ἦταν Ἁγιορείτης καὶ ἐξέφρασε τὸ πνεῦμα καὶ τὴν ἀτμόσφαιρα τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Μέσα ἀπὸ αὐτὴν τὴν προοπτικὴ ἔκανε διάφορες ἀναλύσεις, παρουσιάζοντας τὸ βιβλίο του «Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ὡς Ἁγιορείτης», τό ὁποῖο ἐξεδόθη πρὶν 32 χρόνια. Κατέληξε ὅτι ὁ ἅγιος Γρηγόριος εἶναι ἡ βάση καὶ ἡ κορυφὴ τῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας καὶ ἡ συμφωνία ἢ διαφωνία μὲ τὴν ζωὴ καὶ τὴν διδασκαλία του εἶναι τὸ κριτήριο τῆς Ὀρθοδοξίας ἤ τῆς αἱρέσεως.

Δεύτερος ὁμιλητὴς ἦταν ὁ Διάκονος τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου, π. Παΐσιος Παρασκευᾶς, μὲ θέμα τῆς εἰσηγήσεώς του: «Ὁ «Χρυσόστομος», ὁ «Νέος Χρυσόστομος», ὁ «Νέος Παλαμᾶς». Ἡ ἑνότητα τῆς πίστεως μέσα ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ζωή». Ὁ π. Παΐσιος, δὲν μπόρεσε νὰ παρευρεθῆ αὐτοπροσώπως καὶ γι΄αυτό ἀπέστειλε τὴν εἰσήγησή του καὶ ἀναγνώσθηκε ἀπὸ τὸν συν-Διάκονό του π. Παντελεήμονα.

Μετὰ ἀπὸ τὶς εἰσηγήσεις ἀκολούθησαν ἐρωτήσεις πρὸς τὸν ὁμιλητὴ Μητροπολίτη καὶ ἀναλυτικὲς ἀπαντήσεις ἀπὸ τὸν ἴδιο.

Ἐν συνεχείᾳ ἔγινε ἡ προβολὴ τῆς ταινίας «Ὁ φίλος μου ὁ Καλλίνικος», ἡ ὁποία κινηματογραφήθηκε ἀπὸ τοὺς νέους καὶ τὶς νέες τῆς ἐνορίας Ἁγίων Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου Γιαννιτσῶν, μὲ τὴν εὐλογία τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἐδέσσης, Πέλλης καὶ Ἀλμωπίας καὶ μέσα ἀπὸ τὰ κείμενα τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου.

Μετὰ τὸ τέλος τῆς ταινίας, ἡ ὁποία συγκίνησε ὅλους τοὺς θεατές, ὁ Μητροπολίτης Καστορίας συνεχάρη τούς παραγωγούς τῆς ταινίας, ἐξέφρασε τὴν συγκίνησή του καὶ τὴν χαρά του γιὰ τὴν προβολὴ τῆς ζωῆς τοῦ Ἁγίου Καλλινίκου. Ὁ Σεβασμιώτατος κ. Καλλίνικος εἶπε ὅτι ὁ κόσμος θὰ ἦταν διαφορετικὸς, ἂν τὰ παιδιὰ ἔβλεπαν τέτοιες πνευματικὲς ταινίες καὶ δὲν μολύνονταν ἀπὸ τὶς ἐμπαθεῖς ταινίες ποὺ προβάλλονται κατὰ κόρον.

Τὴν Συνεδρία ἔκλεισε ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου, τονίζοντας τά βασικά χαρίσματα τοῦ ἁγίου Καλλινίκου καί περιγράφοντας δύο ἀπὸ τὰ πρῶτα θαύματα τοῦ Ἁγίου, τὶς πρῶτες ἡμέρες μετὰ τὴν κοίμησή του.