Skip to main content

Κύριο Θέμα: Ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ἐπίτιμος Διδάκτωρ Ἰατρικῆς - Θεολογία καί Ἰατρική

Μιά ἀσυνήθιστη ἐκδήλωση μέ βαρύνουσα σημασία γιά τήν σύγχρονη ὀρθόδοξη θεολογία πραγματοποιήθηκε πρόσφατα (13 Μαΐου 2016) στό Πανεπιστήμιο Ἰωαννίνων. Πρόκειται γιά τήν ἀναγόρευση τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Ἱεροθέου σέ Ἐπίτιμο Διδάκτορα τοῦ Ἰατρικοῦ Τμήματος τῆς Σχολῆς Ἐπιστημῶν Ὑγείας τοῦ Πανεπιστημίου.

Κύριο Θέμα: Ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ἐπίτιμος Διδάκτωρ Ἰατρικῆς  -  Θεολογία καί ἸατρικήἩ ἀναγόρευση πού ἀποφασίσθηκε ὁμόφωνα ἀπό τό Τμῆμα Ἰατρικῆς καί ἐγκρίθηκε ἀπό τήν Κοσμητεία τῆς Σχολῆς καί ἀπό τόν Πρύτανη τοῦ Πανεπιστημίου κ. Γεώργιο Καψάλη συνιστᾶ, κατά τόν κ. Πρύτανη, «μιά πράξη ἀναγνώρισης τοῦ πολυσήμαντου πνευματικοῦ καί θεολογικοῦ ἔργου καί τῆς πολύπλευρης συγγραφικῆς καί κοινωνικῆς προσφορᾶς» τοῦ Σεβασμιωτάτου.

Ἡ αἰτιολόγηση τῆς ἀναγόρευσης περιέχεται στήν παρουσίαση-ἔπαινο πού ἔγινε ἀπό τόν Ἀναπληρωτή Πρύτανη, Καθηγητή Ἰατρικῆς κ. Ἀνδρέα Φωτόπουλο, ὁ ὁποῖος μεταξύ ἄλλων εἶπε: «Ὅλα ὅσα ἀναφέρθηκαν παραπάνω δίνουν μιά μικρή μονάχα μαρτυρία αὐτῆς τῆς κοινωνικῆς προσφορᾶς του καί τοῦ ἀξιοσημείωτου ἔργου του καί συνθέτουν μιά συνολική φυσιογνωμία ἑνός ἀνθρώπου χαμηλῶν τόνων, ἀλλά μέ ἐσωτερική δυναμική καί διεθνῆ ἀναγνώριση, πού συνδυάζει τή διδασκαλία τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μέ τήν ἐπιστήμη τῆς Ἰατρικῆς. ... Οἱ λόγοι τῶν περισσότερων ἀπό μᾶς ἐκφωνοῦνται καί σύντομα πέφτουν στή λήθη. Ὅταν τά λόγια αὐτά λοιπόν θά ἔχουν ξεχαστεῖ, ὅταν καί αὐτή ἡ τελετή θά ἔχει ξεχαστεῖ, ἕνα πράγμα θά μείνει ἀμετάβλητο καί θά φωτίζει: τό ἔργο ἑνός ἀνθρώπου ἀφιερωμένο στήν κοινωνία γιά τό ὁποῖο σήμερα τοῦ ἀπονέμουμε τόν τίτλο τοῦ Ἐπίτιμου Διδάκτορα. Μέσω τῆς ἀποψινῆς ἀναγόρευσης τοῦ Σεβασμιωτάτου, τό Πανεπιστήμιο Ἰωαννίνων γίνεται ἐπιστημονικά καί ἀκαδημαϊκά πλουσιότερο καί σοφότερο».

Ὁ δέ Σεβασμιώτατος ἀφιέρωσε τήν ἀναγόρευση καί τήν δική του ὁμιλία, πού εἶχε τίτλο «Ἡ ὀρθόδοξη θεολογία ὡς ἰατρική ἐπιστήμη» στόν ἀείμνηστο καθηγητή π. Ἰωάννη Ρωμανίδη, ὁ ὁποῖος «ἀγωνίσθηκε μέ πάθος καί ἐπιστημονική ἀνάλυση γιά νά πείση ἐπιστήμονες, Κληρικούς, θεολόγους καί λαϊκούς ὅτι ἡ ὀρθόδοξη θεολογία συνδέεται μέ τήν ἰατρική ἐπιστήμη καί ὄχι μέ τήν φιλοσοφία, εἶναι ἰατρική ἐπιστήμη καί θά πρέπει νά συγκαταλέγεται μεταξύ τῶν θετικῶν ἐπιστημῶν».

Πράγματι, ἡ καθιέρωση σέ παγκόσμιο ἐπίπεδο τοῦ ὅρου «ὀρθόδοξη ψυχοθεραπεία», ἡ σύνδεση θεολογίας καί ἰατρικῆς, ἡ θεολογική ἀντιμετώπιση τῶν μεγάλων βιοηθικῶν ζητημάτων, εἶναι κάποια σημαντικά σημεῖα τοῦ ἔργου τοῦ Σεβασμιωτάτου πού βάρυναν ἰδιαιτέρως στήν ἀπόφαση τοῦ Πανεπιστημίου Ἰωαννίνων.

Μέ τήν ἀπόφασή της αὐτή, ἡ Ἰατρική ἐπιστήμη ἀποδέχεται ὅτι «πολλές ἀπό τίς πνευματικές πρακτικές καί πεποιθήσεις τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδοξίας μποροῦν νά ἔχουν θετικό συναισθηματικό ἤ ψυχολογικό ἀποτέλεσμα. Αὐτό συμβαίνει παρά τό γεγονός ὅτι δέν ἔχουν σχεδιασθῆ γιά τήν ψυχολογική ἀλλά γιά τήν πνευματική ὑγεία» (Ἀμερικανική Ψυχολογική Ἑταιρεία»: Handbook of Psychotherapy and Religious Diversite).

Δεδομένου δέ ὅτι ὁ αἰώνας μας, ἐκτός τῶν ἄλλων, χαρακτηρίζεται καί ὡς αἰώνας τῶν «συναισθηματικῶν-ψυχικῶν-κοινωνικῶν ἀσθενειῶν», μπορεῖ κανείς νά ἀναλογισθῆ τήν μεγάλη σημασία τῆς ἀναγόρευσης αὐτῆς, πού δέν εἶναι ἁπλῶς ἕνα κοινωνικό γεγονός, ἀλλά μιά τομή στήν σχέση θεολογίας καί ἰατρικῆς.

*

Καί δέν εἶναι μόνον τό ἔργο τοῦ Σεβασμιωτάτου ἤ ὁ π. Ἰωάννης Ρωμανίδης πού «δικαιώνονται», ἀλλά καί ἡ Πατερική Παράδοση, ὅλοι οἱ ὀρθόδοξοι Χριστιανοί πού πιστεύουν ὅτι οἱ ἅγιοι Πατέρες εἶναι πάντα σύγχρονοι, πάντα νέοι, πάντα ὁδηγοί μας, ὅτι «ἡ Παράδοση δέν εἶναι στατική, ἀλλά δυναμική, δέν εἶναι ἀδράνεια, ἀλλά διαρκής κίνηση, δέν εἶναι ἐπανάληψη τοῦ παρελθόντος, ἀλλά νέα δημιουργία μέ τήν δύναμη τῆς ζωῆς» (Ναυπάκτου Ἱερόθεος, Ποιότητα Ζωῆς, 1986).

Ὅλοι ὅσοι θεωροῦν τούς Πατέρες ὡς φιλοσόφους καί τήν ὀρθόδοξη θεολογία ὡς φιλοσοφία, φθάνουν στό σημεῖο νά ὑποτιμοῦν τούς Πατέρες, νά μιλοῦν γιά «μεταπατερική» ἐποχή καί θεολογία, περιορίζοντας καί δεσμεύοντας τόν λόγο τους σέ ἐφήμερα σχήματα τοῦ παρόντος πού γίνονται καί ἀπογίνονται. Ὅσοι ἀναγνωρίζουν στούς λόγους τῶν Πατέρων τά «ρήματα ζωῆς αἰωνίου» κατανοοῦν τήν ἀξία τους γιά κάθε ἄνθρωπο κάθε ἐποχῆς. Ὅσοι ἀκολουθοῦν καί παραλαμβάνουν τήν παράδοση τῶν Πατέρων κατορθώνουν νά ἀκούσουν τόν πόνο τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου. Καί ἡ παραδοσιακή σύνδεση τῆς ὀρθόδοξης θεολογίας μέ τήν ἰατρική εἶναι σύγχρονη, βοηθᾶ οὐσιαστικά τόν σύγχρονο ἄνθρωπο.

Καί ἔτσι, ἐνῶ σύγχρονοι θεολόγοι καί ποιμένες ἀδυνατοῦν νά δοῦν τήν ἀξία τῆς νηπτικῆς παραδόσεως καί τήν παραδοσιακή αὐτή σύνδεση τῆς ὀρθόδοξης θεολογίας καί μέ τήν ἰατρική, ἡ σύγχρονη ἰατρική ἐπιστήμη, πού ἔχει ἀντικείμενο τόν πονεμένο ἄνθρωπο, ἀναγνωρίζει αὐτήν τήν σύνδεση.

Ἀπό τήν ἄποψη αὐτή, δέν εἶναι ὑπερβολή νά ποῦμε ὅτι ἡ ἀναγόρευση τοῦ Σεβασμιωτάτου σέ Ἐπίτιμο Διδάκτορα τῆς Ἰατρικῆς καί κυρίως ἡ αἰτιολόγηση αὐτῆς τῆς ἀπόφασης, προχώρησε πιό μπροστά ἀπό ὅσο μποροῦν νά ἀντιληφθοῦν ὁρισμένοι στήν ἐποχή μας. Γιατί ἡ ὀρθόδοξη πατερική θεολογία εἶναι πάντα νέα καί πάντα μπροστά ἀπό τίς ἐποχές.

*

Ἡ τελετή ἀναγόρευσης ἔγινε τήν Παρασκευή 13 Μαΐου, ὥρα 7:30 μμ. στήν κατάμεστη κεντρική Αἴθουσα ἐκδηλώσεων «Γεώργιος Μυλωνᾶς» τοῦ Πανεπιστημίου Ἰωαννίνων. Τήν τελετή τίμησαν μέ τήν παρουσία τους ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμος, ὁ ὁποῖος ἦρθε ἀεροπορικῶς ἀπό τήν Ἀθήνα στά Ἰωάννινα εἰδικά γιά νά παρευρεθῆ στήν τελετή καί ἀνεχώρησε αὐθημερόν, ὁ οἰκεῖος Ποιμενάρχης Σεβ. Μητροπολίτης Ἰωαννίνων κ. Μάξιμος, καί ὡς ἐκπρόσωπος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, οἱ Σεβ. Μητροπολίτες Ἄρτης κ. Ἰγνάτιος, Καστορίας κ. Σεραφείμ, Ἐδέσσης κ. Ἰωήλ, Πατρῶν κ. Χρυσόστομος, Νέας Ἰωνίας κ. Γαβριήλ, Νικοπόλεως καί Πρεβέζης κ. Χρυσόστομος, Κεφαλληνίας κ. Δημήτριος, τό Σύνολο τῶν Ἀρχῶν τῆς Ἠπείρου μέ ἐπικεφαλῆς τόν Περιφερειάρχη Ἠπείρου κ. Ἀλέξανδρο Καχριμάνη καί τόν Δήμαρχο Ἰωαννίνων κ. Θωμᾶ Μπέκα, ὁ Δήμαρχος Ἐδέσσης κ. Δημήτριος Γιάννου, ἐξέχοντα μέλη τῆς Πανεπιστημιακῆς Κοινότητας Ἰωαννίνων, ἡ Ἐκπρόσωπος τοῦ Προέδρου ΤΕΙ Πατρῶν, ὁ Πρόεδρος τῆς Ἑταιρείας Ἠπειρωτικῶν Μελετῶν, Ἱερεῖς, φοιτητές καί πλῆθος κόσμου ἀπό τά Ἰωάννινα, ἀλλά καί ἀπό τήν Ναύπακτο, πού γέμισαν τήν μεγάλη Αἴθουσα Ἐκδηλώσεων τοῦ Πανεπιστημίου Ἰωαννίνων.

Ι.Κ.

ΚΥΡΙΟ ΘΕΜΑ

  • Προβολές: 3308