Γεγονός καὶ Σχόλιο: «Ἐπικίνδυνη ἐξάρτηση»

Κατά καιρούς γίνεται λόγος γιά ἐξάρτηση, ἐξαρτημένους ἀνθρώπους, ἐξαρτησιογόνες οὐσίες καί πολλά ἄλλα. Ἐξάρτηση, συνήθως, χαρακτηρίζεται «ἡ σχέση κατά τήν ὁποία κάποιος-κάτι βρίσκεται ὑπό τόν ἔλεγχο ἄλλου» (Γεώργιος Μπαμπινιώτης). Κατά ἄλλον ὁρισμό, ἐξάρτηση εἶναι «ἡ κατάσταση πού χαρακτηρίζεται ἀπό τήν ἔντονη προσήλωση τοῦ ἀτόμου σέ ἕνα ἀντικείμενο ἤ πρόσωπο, χωρίς τό ὁποῖο ἀδυνατεῖ νά λειτουργήση ὁμαλά» (Ἀναστασία Χουντουμάδη-Λένα Πατεράκη).

Σύμφωνα μέ τούς ὁρισμούς αὐτούς ἐξαρτημένος ἄνθρωπος εἶναι ἐκεῖνος πού οὐσιαστικά ὑποδουλώνεται σέ ἀνθρώπους, σέ ἰδεολογίες, σέ κοινωνικά καί πολιτικά ρεύματα, σέ φαρμακευτικές οὐσίες, σέ φαγητό καί ποτό καί δέν μπορεῖ νά ζήση χωρίς αὐτά. Κυρίως γίνεται λόγος γιά ἐξάρτηση ἀπό οὐσίες, ὅπως εἶναι τά ναρκωτικά, τό ἀλκοόλ, τό κάπνισμα κλπ.

Τελευταῖα, ἀπό τούς εἰδικούς γίνεται λόγος γιά τό ὅτι προέκυψε ἕνας μεγάλος κίνδυνος πού ἔχει σχέση μέ τήν ἐξάρτηση στό Διαδίκτυο. Σέ σχετικό ρεπορτάζ τοῦ Κώστα Ντελέζου (ΝΕΑ 25-11-2015) γίνεται λόγος γιά τό ὅτι στόν κατάλογο τῶν ἐθισμῶν καί μάλιστα τῶν ἐπικίνδυνων ἐθισμῶν, συγκαταλέγεται καί ὁ ἐθισμός στό Διαδίκτυο, τό λεγόμενο Internet. Ἔχει διαπιστωθῆ ἀπό ἔρευνες ὅτι «ἡ Ἑλλάδα καταλαμβάνει τήν πρώτη θέση μεταξύ ὅλων τῶν Εὐρωπαϊκῶν Χωρῶν καί τῆς Ρωσίας ὅσον ἀφορᾶ τήν ὑπερβολική χρήση τοῦ Internet, μέ τό 40,15%, τῶν χρηστῶν νά βρίσκεται πλέον σέ κατάσταση ἐθισμοῦ! Τήν ἴδια στιγμή, ὁ ἀντίστοιχος εὐρωπαϊκός μέσος ὅρος εἶναι μόλις 7%».

Σημειώνεται δέ ὅτι «οἱ Ἕλληνες χρῆστες δέν ἔχουν βρεῖ ἀκόμη τόν τρόπο νά ἀξιοποιήσουν ἀποκλειστικά καί πρός ὄφελός τους αὐτό τό ἐργαλεῖο».

Τά συμπεράσματα αὐτῆς τῆς ἐξάρτησης στό Διαδίκτυο, ἀπό τήν ὑπερβολική χρήση του, εἶναι τά ἑξῆς:

«Οι εθισμένοι εξιδανικεύουν το Διαδίκτυο και νιώθουν ότι ο κόσμος είναι πληκτικός και κενός χωρίς αυτό.  Περνούν την περισσότερη ώρα της ημέρας στο Ιντερνετ ή σκέφτονται τη στιγμή που θα πλοηγηθούν και πάλι.  Οταν διακόπτεται η σύνδεσή τους, θυμώνουν και γίνονται νευρικοί και ευερέθιστοι.  Χάνουν την αίσθηση του πραγματικού χρόνου με αποτέλεσμα να παραμένουν σε σύνδεση περισσότερο από ό,τι αρχικά σχεδίαζαν. Ενα επίσης σημαντικό χαρακτηριστικό είναι ότι οι εθισμένοι δεν αντιλαμβάνονται την όλη τους αποδιοργάνωση και τις συνέπειες της προβληματικής χρήσης σε ψυχολογικό, κοινωνικό επίπεδο, καθώς και στην επίδοσή τους στις σχολικές και μαθησιακές δραστηριότητες. Ετσι συνεχίζουν την ενασχόληση στον ίδιο βαθμό μέχρι κάποιος άλλος του στενού περιβάλλοντός τους κινητοποιηθεί γι’ αυτούς».

Ἡ Ἐκκλησία ἔχει ἕναν τρόπο, μεταξύ τῶν ἄλλων, νά κάνη τόν ἄνθρωπο νά εἶναι ἐλεύθερος ἀπό ποικίλες, ὑλικές καί ψυχολογικές, ἐξαρτήσεις, δηλαδή ἔχει τόν εὐλογημένο θεσμό τῆς νηστείας. Μέ τήν νηστεία μαθαίνουμε νά κάνουμε καλή χρήση τῶν τροφῶν καί τῶν ποτῶν, πού εἶναι κατάλληλες γιά τήν ὑγεία τοῦ ἀνθρώπου, ὅταν λαμβάνονται σέ κανονική ποσότητα, εἶναι, ὅμως, καταστροφικές ὅταν λαμβάνονται σέ ὑπερβολικές ποσότητες. Ἔτσι, μέ τήν νηστεία πού ἔχει καθιερώσει ἡ Ἐκκλησία ἀφ’ ἑνός μέν ἀποφεύγουμε τίς ἐξαρτήσεις σέ τρόφιμα καί ποτά καί εἴμαστε ἐλεύθεροι, ἀφ’ ἑτέρου δέ κάνουμε ὑπακοή στήν Ἐκκλησία, διορθώνουμε τά λάθη πού ἔκαναν οἱ Προπάτορές μας –Ἀδάμ καί Εὔα– καί ἔφαγαν ἀπό τό δένδρο πού εἶχε ἀπαγορεύσει ὁ Θεός, καί πορευόμαστε πρός τόν Θεό.

Καιρός, λοιπόν, τώρα εἶναι νά συμπεριληφθῆ καί τό Διαδίκτυο στήν προοπτική τῆς νηστείας, ἀφοῦ μάλιστα ἡ ὑπερβολική χρήση τοῦ Διαδικτύου, ἐκτός ἀπό τήν ἐξάρτηση δημιουργεῖ πολλούς πειρασμούς ἤ ἀποσπᾶ πολύτιμο χρόνο ἀφιερώσεώς μας στήν χριστιανική μελέτη, τήν προσευχή κλπ. Ἀπαιτεῖται, λοιπόν, νηστεία καί τοῦ Διαδικτύου.

Ν. Ι.