Skip to main content

Ἐκδήλωση παράδοσης καὶ παραλαβῆς διοικήσεως στὴν Σχολὴ Ἀξιωματικῶν Νοσηλευτικῆς (Σ.Α.Ν)

Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου

Παρευρέθηκα σὲ μιὰ ὡραία ἐκδήλωση στὴν Σχολὴ Ἀξιωματικῶν Νοσηλευτικῆς (ΣΑΝ) στὴν Καισαριανή, μὲ τὴν εὐγενῆ ἄδεια, ἀλλὰ καὶ τὴν παρουσία τοῦ Σέβ. Μητροπολίτου Καισαριανής, Βύρωνος καὶ Ὑμηττοῦ κ. Δανιήλ, μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς ἀποχώρησης ἀπὸ τὴν Διεύθυνση τῆς Σχολῆς καὶ γενικὰ ἀπὸ τὸ Στράτευμα τῆς ὑποστρατήγου ε.α. Παρασκευῆς Παπαδοπούλου-Σπαθάρου.

Ἐκδήλωση παράδοσης καὶ παραλαβῆς διοικήσεως στὴν Σχολὴ Ἀξιωματικῶν Νοσηλευτικῆς (Σ.Α.Ν)

Γνωρίζω τὴν Παρασκευὴ (Βούλη) Παπαδοπούλου-Σπαθάρου ἀπὸ τὴν Ἔδεσσα, ὅπου ὑπηρετοῦσα ὡς Ἱεροκῆρυξ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἐδέσσης, Πέλλης καὶ Ἀλμωπίας, ὅταν ἦταν μαθήτρια Γυμνασίου καὶ μὲ εἶχε Πνευματικὸ Πατέρα. Προέρχεται ἀπὸ μιὰ θαυμάσια οἰκογένεια, λαμπροὶ εἶναι οἱ γονεῖς της, ἰδίως ἡ μητέρα της εἶναι ἕνας θησαυρός.

Ἔκτοτε παρακολουθοῦσα τὴν ἐξέλιξή της στὸν Στρατό, στὴν οἰκογενειακή της ζωὴ καὶ τὴν ἐν γένει ἐκκλησιαστική της πορεία καὶ χάρηκα ποῦ βρέθηκα στὴν ἰδιαίτερη αὐτὴ στιγμὴ τῆς ζωῆς τῆς νὰ ἀποστρατευθή, ὕστερα ἀπὸ πολλὰ χρόνια λαμπρῆς καὶ εὐδόκιμης ὑπηρεσίας. Ὡς νοσηλεύτρια Προϊσταμένη σὲ διάφορα Νοσοκομεῖα καὶ Ὑπηρεσίες τοῦ Στρατοῦ Ξηρᾶς, ὡς Διοικητὴς τῆς ΣΑΝ προσέφερε ὅλες τὶς δυνάμεις της καὶ τὰ χαρίσματά της γιὰ τὴν βοήθεια τοῦ πονεμένου ἀνθρώπου καὶ τὴν κατάρτιση ἀξίων Νοσηλευτῶν. Μὲ ἱκανοποίησε πολὺ ποῦ διεπίστωσα τὴν ἀγάπη πρὸς αὐτὴν τῶν προϊσταμένων της, τῶν συναδέλφων καὶ συνεργατῶν τῆς καὶ τῶν φοιτητῶν τῆς Σχολῆς, ὅπως φάνηκε ἔντονα στὴν δεξίωση ποῦ ἔγινε μετὰ τὴν τελετὴ παραδόσεως καὶ παραλαβῆς τῆς Διεύθυνσης τῆς Σχολῆς καὶ τὰ δῶρα ποῦ τῆς προσέφεραν.

Κατὰ τὴν τελετὴ αἰσθανθήκαμε λίγο τὸν «ἀέρα» ποῦ ἐπικρατεῖ στὸν Στρατό. Ἡ τάξη, ἡ εὐπρέπεια, ἡ πειθαρχία, ἡ σοβαρότητα καὶ πολλὰ ἄλλα μᾶς προξένησαν ἰδιαίτερη ἐντύπωση. Στὸν Στρατὸ ἀκόμη διατηροῦνται οἱ βασικὲς ἀρχὲς ποῦ πρέπει νὰ συγκροτοῦν μιὰ κοινωνία ἀνθρώπων. Εὐτυχῶς ποῦ ὁ Στρατὸς διατηρεῖ ἀκόμη αὐτὴν τὴν σοβαρότητα καὶ τὴν τάξη ποῦ πρέπει νὰ διέπη τὶς σχέσεις τῶν ἀνθρώπων.

Προσευχήθηκα γιὰ τοὺς φοιτητές, οἱ ὁποῖοι θὰ γεμίσουν τὰ Νοσηλευτικὰ Ἱδρύματα καὶ θὰ προσφέρουν τὶς δυνάμεις τους καὶ τὶς γνώσεις τους γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τοῦ ἀνθρώπινου πόνου, οἱ ὁποῖοι ἦταν ἄψογοι κατὰ τὴν τελετὴ καὶ τὴν παρέλαση ποῦ ἀκολούθησε. Ἡ ὁμιλία κατὰ τὴν ἀποχώρηση τῆς κ. Παρασκευῆς Παπαδοπούλου-Σπαθάρου ἀπὸ τὴν Διεύθυνση τῆς Σχολῆς εἶχε πολλὰ καὶ καλὰ στοιχεῖα, ἤτοι τὴν εὐγνωμοσύνη της στὸν Θεὸ καὶ τοὺς δικούς της, ἀλλὰ καὶ τὶς ἀπόψεις της γιὰ τὴν κοινωνία καὶ τὴν ζωή. Εἶπε μεταξὺ ἄλλων:

«Ἡ διοίκηση τῆς Σχολῆς ἀποτελεῖ τιμὴ γιὰ κάθε ἀξιωματικό... Ἀπὸ τὴν πρώτη ἡμέρα ποῦ ἀνέλαβα Διοικητὴς προσπάθησα μὲ τὶς γνώσεις καὶ τὴν ἐμπειρία μου νὰ σᾶς παρακινήσω νὰ κατανοήσετε καὶ νὰ ἀκολουθήσετε τοὺς κανόνες ποῦ βασίζονται στὴν συνταγματικὴ ἔννομη τάξη καὶ τὰ Ἑλληνοχριστιανικὰ ἤθη, ἔχοντας πάντα κατὰ νοὺν τὴν ρήση τοῦ ἀρχαίου τραγικοῦ ποιητῆ Ἀγάθωνα: "Τὸν ἄρχοντα τριῶν δεὶ μεμνῆσθαι: Πρῶτον ὅτι ἀνθρώπων ἄρχει, δεύτερον ὅτι κατὰ νόμους ἄρχει καὶ τρίτον ὅτι οὐκ ἀεὶ ἄρχει"...

Ἔχοντας ἐπίγνωση τῶν δυνατοτήτων σας, ἐπεδίωξα νὰ τὶς ἀναδείξω, νὰ τὶς προβάλω καὶ νὰ σᾶς παρακινήσω πρὸς τὸ καλύτερο. Μὲ ἐνδιέφερε τὸ ἦθος, οἱ γνώσεις καὶ ἡ μετεξέλιξή σας σὲ σωστοὺς ἐπαγγελματίες. Ἐνδιαφέρθηκα τόσο γιὰ τὴν ἀκαδημαϊκή σας πρόοδο, ὅσο καὶ γιὰ τὴν στρατιωτική σας ἐκπαίδευση, διατηρῶντας καὶ ἐνισχύοντας τὴν φυσιογνωμία τῆς Σχολῆς ὡς Ἀνώτατο Στρατιωτικὸ Ἐκπαιδευτικὸ Ἵδρυμα. Τὰ ἀποτελέσματα ἦταν θεαματικὰ καὶ ὀφείλονται στὶς προσπάθειές σας, γιὰ τὶς ὁποῖες καὶ σᾶς συγχαίρω.

Γυναῖκες καὶ ἄνδρες σπουδαστές, μὲ ἐντιμότητα, μὲ συναίσθηση καθήκοντος, πειθαρχημένοι καὶ καρτερικοί, ἐφοδιασμένοι μὲ ἄριστες ἀκαδημαϊκὲς γνώσεις ὡς φοιτητὲς τῆς Νοσηλευτικῆς Σχολῆς τοῦ Ἐθνικοῦ Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καὶ μὲ ἀνάλογες γνώσεις ποῦ πηγάζουν ἀπὸ τὴν στρατιωτικὴ ἐκπαίδευση, θὰ εἶστε σὲ θέση νὰ ἀνταποκριθῆτε σὲ κάθε ἐπαγγελματικὴ ἀπαίτηση...

Σᾶς προτρέπω νὰ ἀναζητήσετε τὰ σωστὰ πρότυπα, νὰ ἐμπιστευθῆτε τοὺς συναδέλφους ποῦ σᾶς φροντίζουν, νὰ καλλιεργήσετε τὸ θάρρος, τὴν ἐπιμονὴ στὸν σκοπὸ καὶ τὴν ὑπομονή. Οἱ ἀλλαγὲς ξεκινοῦν ἀπὸ μέσα μας καὶ μυστηριωδῶς ἐπηρεάζουν καὶ τοὺς γύρω μας. Συμπεριφερθῆτε μὲ ὅρια, ἀναλάβατε τὴν εὐθύνη σας καὶ τὴν εὐθύνη νὰ διατηρήσετε τὸ ἐπίπεδο τῆς Σχολῆς. Νὰ εἶστε αἰσιόδοξοι, μὲ πίστη στὸν Θεὸ καὶ τὸν ἄνθρωπο, νὰ βλέπετε εὐκαιρίες στὶς δυσκολίες, νὰ ἀγνοῆτε ἐπιδεικτικὰ τὶς μικρότητες, νὰ ἀγαπήσετε καὶ νὰ βασισθῆτε στὸν συνάδελφο. Ἡ σεμνότητα καὶ τὸ μέτρο νὰ ὁδηγοῦν τὶς πράξεις σας, ἔτσι ὥστε ὅλοι ἐμεῖς ποῦ περπατήσαμε μαζί σας, ποῦ σᾶς διδάξαμε, νὰ εἴμαστε περήφανοι γιὰ ἐσᾶς καὶ ὁ Ἑλληνικὸς λαὸς στὸν ὁποῖο ὅλοι ἀποδίδουμε τελικὰ τὸ ἔργο μας νὰ μπορῇ νὰ σᾶς ἐμπιστευθῇ».

Καὶ ἀφοῦ εὐχαρίστησε τοὺς ἀξιωματικούς, τὸ στρατιωτικὸ καὶ πολιτικὸ προσωπικό, τοὺς καθηγητὲς τῆς Νοσηλευτικῆς Σχολῆς τοῦ Ἐθνικοῦ Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, τοὺς καθηγητὲς τῆς Σ.Α.Ν, τοὺς καθηγητές-στρατηγοὺς ἐν ἀποστρατείᾳ, τὸν Μητροπολίτη Καισαριανὴς κ. Δανιήλ, τὸν στρατιωτικὸ Ἱερέα τῆς Σχολῆς π. Καλλίνικο, τὴν ἀντιδήμαρχο Βύρωνα κ. Ἰουλία Κιούπη καὶ τὴν στρατιωτικὴ Ἱεραρχία, κατέληξε:

«Ὁλοκληρώνω τὸ ἐπαγγελματικό μου ταξίδι, ποῦ ξεκίνησε στὶς 2 Ὀκτωβρίου τοῦ 1978 καὶ πέρασε ἀπὸ διάφορους προορισμοὺς μὲ τελευταῖο τὴν Σχολὴ Ἀξιωματικῶν Νοσηλευτικῆς. Τερματίζει σήμερα καὶ μοῦ ἀφήνει κληρονομιά, γνώσεις, ἐμπειρίες καὶ συναισθήματα, ποῦ συχνὰ ἄγγιξαν τὰ ὅρια τῆς ψυχῆς μου καὶ τῆς καρδιᾶς μου. Ἦταν ἕνα ὀνειρεμένο ταξίδι, στὴν διάρκεια τοῦ ὁποίου ἡ ἔννοια τῆς ἐπικοινωνίας-γνωριμίας μὲ τὸν ἄνθρωπο-συνάνθρωπο-συνάδελφο-σπουδαστὴ μὲ ἀπογείωσε, μὲ γέμισε τιμὴ καὶ σᾶς εὐχαριστῶ. Αὐτὴν τὴν φορτισμένη γιὰ μένα συναισθηματικὰ στιγμὴ ἀναλογίζομαι τὴν ρήση τοῦ Ἰσαὰκ Νεύτωνα, ποῦ λέει ὅτι: «Ἂν ἔχω δὴ λίγο μακρύτερα, εἶναι ἐπειδὴ στάθηκα σὲ ὤμους γιγάντων».

Ἀποχωρῶ μὲ αἰσθήματα εὐγνωμοσύνης βιώνοντας μιὰ προσωπικὴ χαρμολύπη. Χαρὰ ποῦ μὲ ἀξίωσε ὁ Θεὸς νὰ ὁλοκληρώσω τὴν ἐπαγγελματική μου πορεία καὶ λύπη ποῦ ἀποχωρίζομαι ὁριστικὰ ὅλους ἐσᾶς ποῦ ἀποτελεῖτε τὴν οἰκογένεια τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων.

Ἐπιτρέψτε μου σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖο νὰ εὐχαριστήσω ὅσους ἀποτέλεσαν τοὺς προσωπικούς μου γίγαντες στοὺς ὤμους τῶν ὁποίων στάθηκα, ξεκινῶντας ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου, ἀγαπημένο Πατέρα μου, κ. Ἰερόθεο, ποῦ μὲ τιμᾶ μὲ τὴν παρουσία του, τοὺς σεβαστοὺς γονεῖς μου, τὰ ἀδέλφια μου, τὸν σύζυγό μου Νῖκο γιὰ τὴν ἀρχοντικὴ ἀγάπη καὶ τὴν ὑποστήριξή του τόσα χρόνια, τὰ παιδιά μου Μαρία καὶ Ἀντώνη, ὅλους τοὺς συναδέλφους μὲ τοὺς ὁποίους εἶχα τὴν τύχη νὰ συνυπηρετήσω, τὶς διδάσκουσές μου στὴν Σχολή, τὶς Διευθύντριές μου στὰ Νοσοκομεῖα ποῦ ὑπηρέτησα, τοὺς συμμαθητές μου στὴν Ἀνωτάτη Σχολὴ Πολέμου καὶ στὴν Σχολὴ Ἐθνικῆς Ἀμύνης, ὅπου φοίτησα, τοὺς Διοικητές μου, ποῦ εἶχα τὴν τύχη νὰ ὑπηρετήσω ὑπὸ τὶς διαταγὲς τοὺς στὴν 96 καὶ 79 ΑΔΤΕ, ἰδιαιτέρως δὲ τοὺς συναδέλφους ποῦ συνεργασθήκαμε γιὰ χρόνια στὴν Μονάδα Ἐντατικῆς Θεραπείας πολυτραυματιῶν τοῦ 401 ΓΣΝΑ, τὴν γνωστὴ «Μονάδα τοῦ 3ου», τοὺς Διευθυντὲς Ὑγειονομικοῦ, τοὺς ἄμεσους συνεργάτες μου στὸ ΓΕΣ/ΔΥΓ, ὅλους τοὺς στρατιωτικοὺς γιατροὺς ποῦ μὲ τίμησαν μὲ τὴν ἐμπιστοσύνη, τὴν ἀγάπη καὶ τὴν φιλία τοὺς στὰ χρόνια ποῦ συνεργασθήκαμε καὶ τέλος ἀπὸ τὰ βάθη τῆς καρδιᾶς μου εὐχαριστῶ ὅλους τοὺς παρευρισκομένους, ἰδιαιτέρως αὐτοὺς ποῦ ἦρθαν ἀπὸ μακριά.

Ἀξιωματικοί, σπουδαστές, ὑπαξιωματικοί, στρατεύσιμοι καὶ πολιτικὸ προσωπικὸ τῆς Σχολῆς, εὔχομαι ἡ Ὑπέρμαχος Στρατηγός, ἡ Παναγία μας, νὰ σᾶς σκέπη, νὰ σᾶς χαρίζη ὑγεία καὶ μόνον ἐπιτυχίες στὸ ἔργο σας.

Σᾶς χαιρετῶ μὲ ἀγάπη καὶ δηλώνω ὅτι θὰ θυμᾶμαι μὲ ὑπερηφάνεια τὴν περίοδο ποῦ ὑπῆρξα Διοικητής σας!

Ὑποκλίνομαι εὐλαβικὰ στὴν πολεμικὴ Σημαία τῆς Σχολῆς!

Ἐκφράζω τὸν βαθύτατο σεβασμὸ καὶ τὴν εὐγνωμοσύνη μοῦ πρὸς τοὺς Ἀθάνατους Νεκροὺς τοῦ Ἔθνους μας καὶ σᾶς καλῶ νὰ ἀναφωνήσουμε:

Ζήτω τὸ Ἔθνος! Ζήτωσαν οἱ Ἔνοπλες Δυνάμεις! Ζήτω ἡ Σχολὴ Ἀξιωματικῶν Νοσηλευτικῆς!».

Ἀκολούθησε καὶ ἡ ὁμιλία τῆς παραλαμβάνουσας τὴν Διεύθυνση τῆς Σχολῆς Ταξίαρχου Μαρίας Παναγάκη-Παντελάκη. Οἱ Στρατιωτικὲς Σχολές, εἰδικὰ ἡ ΣΑΝ, προσφέρουν πολλὰ στὸν τομέα τῆς ὑγείας καὶ γενικὰ στὴν κοινωνία μας.

Κατὰ τὴν δεξίωση εἶχα τὴν εὐκαιρία νὰ πὼ λίγα λόγια γιὰ τὴν προσωπικότητα τῆς τιμωμένης. Τὸ κυριότερο ποῦ ἀνέφερα εἶναι ὅτι ἡ Βούλη, ὅπως τὴν προσφωνοῦμε ὅσοι τὴν ξέρουμε ἀπὸ τὰ μικρά της χρόνια, ὡς πρὸς τὸν χαρακτῆρα της παρέμεινε ἡ ἴδια, ὅπως τὴν γνώριζα ἀπὸ τὰ μαθητικά της χρόνια, παρὰ τὴν μεγάλη ἐξέλιξή της στὸν Ἑλληνικὸ Στρατό: Πρόσχαρη, εὐγενής, εἰλικρινής, αὐθόρμητη, δραστήρια, κοινωνική, ἀγαπητὴ σὲ ὅλους, ἔξυπνη, εὐχάριστη, διακριτική, χωρὶς νὰ ὑπερηφανεύεται ἀπὸ τὸ ἀξίωμα, ἕτοιμη νὰ βοηθήση ὅποιον ἔχει ἀνάγκη, εὐγνώμων σὲ αὐτοὺς ποῦ τὴν εὐεργέτησαν, καρδιακή, μὲ ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ καὶ τοὺς ἀνθρώπους, ἐμποτισμένη ἀπὸ τὸ ἐκκλησιαστικὸ φρόνημα.

Ὡς Πνευματικὸς τῆς Πατέρας χάρηκα ποῦ παρευρέθηκα στὴν σημαντικὴ αὐτὴν στιγμὴ τῆς ζωῆς της, δόξασα τὸν Θεὸ ποῦ μοῦ ἔδωσε πολλὰ δικά του παιδιὰ γιὰ νὰ τὰ βοηθήσω στὴν πνευματική τους ζωή, παιδιὰ μὲ εἰλικρίνεια, ἀγάπη στὸν Θεὸ καὶ τοὺς ἀνθρώπους, ἐκκλησιαστικὸ φρόνημα, τὰ ὁποία ἐργάζονται μὲ ἀνιδιοτέλεια καὶ ἀφοσίωση στὴν διακονία τους. Στὸν Θεὸ ἀνήκει ἡ δόξα καὶ στὴν Ἐκκλησία ὁ ἔπαινος καὶ ἡ τιμή.

  • Προβολές: 3718