Γεγονός καὶ Σχόλιο: Ἡ ἀνάγκη τοῦ ὕπνου
Ὁ βραδυνὸς ὕπνος εἶναι ἀπαραίτητος γιὰ τὸν ὀργανισμὸ τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ σύγχρονη νευροεπιστήμη μὲ τὴν βοήθεια τῆς ἠλεκτροεγκεφαλογραφίας καὶ τῆς ἠλεκτρομυογραφίας παρουσιάζει τί ἀκριβῶς γίνεται στὸν ὀργανισμὸ τοῦ ἀνθρώπου, κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ ὕπνου. Σύμφωνα, λοιπόν, μὲ τὰ συμπεράσματα τῆς ἐπιστήμης ὑπάρχουν δύο στάδια τοῦ ὕπνου, ὁ «ὀρθόδοξος ὕπνος» (non Rem), ἀφοῦ σταδιακὰ ὁδηγεῖται ὁ ἄνθρωπος στὸν βαθὺ ὕπνο καὶ ὁ «παράδοξος ὕπνος» (Rem), κατὰ τὸν ὁποῖο ὁ ἐγκέφαλος εἶναι σὲ πλήρη ἐγρήγορση κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἀφύπνισης, ἀλλὰ τὸ σῶμα ἀκόμη βρίσκεται σὲ βαθιὰ χαλάρωση.
Ὁ ὕπνος δὲν ξεκουράζει μόνον τὸ σῶμα, ἀλλὰ βοηθᾶ τὸν ἐγκέφαλο νὰ «πλέξη» τὶς μνῆμες. Κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ ὕπνου ἐπικοινωνοῦν μεταξύ τους τὰ δύο συστήματα μνήμης τοῦ ἐγκεφάλου, ὁ ἰππόκαμπος καὶ ὁ νεοφλοιός. Δηλαδή, κάθε νέα πληροφορία τῆς ἡμέρας φθάνει στὸν ἰππόκαμπο καὶ συντρίβει τῆς μνῆμες ποὺ βρίσκονται ἀπὸ κάτω. Ὅταν κάποια μνήμη πρέπει νὰ ἀνακληθῇ, αὐτὴ μεταφέρεται στὸν νεοφλοιὸ τοῦ ἐγκεφάλου, ἐκεῖ ποὺ πραγματοποιοῦνται οἱ ἀνώτερες σκέψεις, γιὰ νὰ μείνουν ζωντανές. Ἔτσι, ὁ νεοφλοιὸς εἶναι ἡ αὐθεντία ἐκείνη ποὺ συνθέτει τὸ παλαιὸ μὲ τὸ νέο. Ὁπότε, ὁ ὕπνος εἶναι ἡ καλύτερη στιγμὴ ποὺ ὁ ἐγκέφαλος μεταφέρει τὶς μνῆμες στὸν νεοφλοιὸ γιὰ νὰ γίνη ἡ σύνδεση τῆς νέας μνήμης μὲ τὴν παλαιά.
Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ὁ ὕπνος, ἰδίως ὁ νυκτερινός, εἶναι ἀπαραίτητος γιὰ τὸν ἄνθρωπο. Πέρα ἀπὸ τὸ ὅτι ὁ ἐγκέφαλος ἐργάζεται κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ ὕπνου, συγχρόνως ὁ ὕπνος δείχνει καὶ τὴν κατάσταση τοῦ ὅλου ὀργανισμοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὴν ὑγεία του.
Σύμφωνα μὲ δημοσίευμα, «Βρετανοὶ ἐπιστήμονες μελέτησαν τὸ ζήτημα καὶ κατέληξαν στὸ συμπέρασμα πῶς ὅσοι ξυπνοῦν νωρὶς τὸ πρωΐ, συνήθως πρὶν ἀπὸ τὶς ἑπτὰ καὶ μάλιστα χωρὶς ξυπνητήρι, εἶναι ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον πιὸ ὑγιεῖς, πιὸ ἀδύνατοι (στὸ σῶμα) καὶ περισσότερο ἱκανοποιημένοι στὴν ζωή τους. Ἀντιθέτως, οἱ τύποι ποὺ τούς... "πλακώνει τὸ πάπλωμα" καὶ ἐγκαταλείπουν τὸ κρεβάτι τους μετὰ τὶς 10, κινδυνεύουν ἀπὸ κατάθλιψη, στρὲς καὶ παχυσαρκία. Ἐπίσης, ὅσοι ξενυχτοῦν βλέποντας τηλεόραση συνήθως παραλείπουν τὸ πρωϊνό, διότι ὅλο καὶ κάτι ἔχουν "τσιμπήσει" στὸν καναπέ...» (Ἑστία, 16-9-2011).
Σημαντικὸς εἶναι ὁ ὕπνος καὶ γιὰ τὰ παιδιά, σύμφωνα μὲ τὸ ἴδιο δημοσίευμα: «Ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ Ἱσπανοὶ ἐπιστήμονες συστήνουν στὰ παιδιὰ νὰ κοιμοῦνται περισσότερο γιὰ νὰ ἔχουν καλὴ ἐπίδοση στὰ μαθήματα. Τονίζουν δὲ ὅτι τὰ περισσότερα παιδιὰ κοιμοῦνται λιγότερο ἀπὸ ὅσο ἀπαιτεῖται γιὰ τὴν διανοητικὴ ἀνάπτυξη. Εἰδικὰ γιὰ τὰ παιδιὰ ἡλικίας ἕξι ἐτῶν οἱ ἐννέα ὧρες ὕπνου εἶναι ἀπαραίτητες. Κατόπιν αὐτῶν καὶ ἐπειδὴ ὅλοι θέλουμε νὰ μείνουμε παιδιά, μπορεῖτε νὰ πάρετε ἕναν ὑπνάκο...» (ἔνθ. ἄν.).
Γίνονται πολλὲς ἐκπτώσεις καὶ μειώσεις χρημάτων καὶ ἀγορῶν στὴν ἐποχὴ τοῦ «μνημονίου» καὶ τοῦ «μεσοπροθέσμου», ἀλλὰ δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξουν μνημόνια καὶ μεσοπρόθεσμα στὸν ὕπνο. Καὶ φυσικά, δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξη οὔτε καὶ ἀντιμνημονιακὴ πολιτικὴ στὸν ὕπνο, δηλαδὴ στὴν πολύϋπνίά.
Ν.Ι.
- Προβολές: 2873