ΔΥΟ ΣΥΝΟΔΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ: 1. Ἀπόφαση Περὶ ΑΚΟΙΝΩΝΗΣΙΑΣ σὲ ὅλα τὰ μέλη τῆς Μονῆς

(Ἀρ. Πρωτ. 4905/22-8-2011)

Πρός
Τὴν Ἀδελφότητα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς
Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Ναυπάκτου
(Διὰ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου & Ἁγίου Βλασίου)

Ὀσιώτατοι Πατέρες,

Ἡ Συνοδικὴ δομὴ τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἀπαραίτητος προϋπόθεσις τῆς συγκροτήσεώς Της, διὰ τὴν σωτηρίαν τῶν Χριστιανῶν ἵνα οὕτω δοξάζηται ὁ Τριαδικὸς Θεός. Τὰ πάντα ἐν τῇ Ἐκκλησία τελεσιουργοῦνται ὑπὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τὸ ὁποῖον ὅλον συγκροτεῖ τὸν θεσμὸν τῆς Ἐκκλησίας, συνεργούντων ὅμως καὶ τῶν μελῶν Αὐτῆς, κατὰ τὸ μέτρον τῶν χαρισμάτων αὐτῶν. Ἡ ὑπακοὴ εἰς τὰ ἱερὰ θέσμια τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἀπαραίτητος ὅρος σωτηρίας.

Ἡ Ἐκκλησία, ὅπως φαίνεται εἰς τὴν Ἁγίαν Γραφὴν καὶ τὴν Ἱερὰν Παράδοσιν, εἶναι Σῶμα Χριστοῦ, ἔχουσα κεφαλὴν Αὐτῆς τὸν Θεάνθρωπον Χριστὸν καὶ μέλη τοὺς πιστούς, κατὰ τὸν λόγον τοῦ Ἀποστόλου Παύλου "Ὑμεῖς δὲ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους" (Α' Κόρ. ἰβ', 27). Εἶναι εὐνόητον ὅτι ἡ μὴ ὑπακοὴ τῶν Κληρικῶν, τῶν μοναχῶν καὶ τῶν λαϊκῶν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν καὶ τὰς ἱερὰς Αὐτῆς παραδόσεις, ὅπως ἐκφράζονται κυρίως εἰς τὰς ἀποφάσεις τῶν Τοπικῶν καὶ Οἰκουμενικῶν Συνόδων, συνιστᾶ ἀντισυνοδικὸν καὶ ἀντιεκκλησιαστικὸν τρόπον ζωῆς, διότι, ὅπως γνωρίζουν οἱ ἄκρῳ δακτύλῳ ἀψάμενοι τοῦ Κανονικοῦ δικαίου, ἡ Ἐκκλησία λειτουργεῖ καὶ ἐκφράζεται εἰς πάντα τὰ ἐπίπεδα Αὐτῆς συνοδικῶς καὶ ἱεραρχικῶς. Τὸ πολίτευμα τῆς Ἐκκλησίας χαρακτηρίζεται ὡς "ἱεραρχικῶς συνοδικὸν" ἢ "συνοδικῶς ἱεραρχικόν". Ὁ Ἐπίσκοπος κατέχει σημαντικὴν θέσιν εἰς τὴν τοπικὴν Ἐκκλησίαν, ὅπως διαγορεύει ὁ λή' Ἀποστολικὸς Κανών: "πάντων τῶν ἐκκλησιαστικῶν πραγμάτων ὁ Ἐπίσκοπος ἐχέτω τὴν φροντίδα, καὶ διοικείτω αὐτά, ὡς τοῦ Θεοῦ ἐφορῶντος". Κατὰ δὲ τὸν λδ' Ἀποστολικὸν Κανόνα ἡ τοπικὴ Ἐκκλησία διοικεῖται συνοδικῶς ἀπὸ τοὺς Ἐπισκόπους ἑκάστου ἔθνους, ὑπὸ τὴν προεδρίαν τοῦ Πρώτου, διότι "οὕτω ὁμόνοια ἔσται, καὶ δοξασθήσεται ὁ Θεὸς διὰ Κυρίου, ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ὁ Πατὴρ καὶ ὁ Υἱὸς καὶ τὸ ἅγιον Πνεῦμα".

Κατὰ τὸν ἡ' Κανόνα τῆς Δ' Οἰκουμενικῆς Συνόδου "οἱ Κληρικοὶ τῶν πτωχείων καὶ μοναστηρίων καὶ μαρτυρίων, ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν τῶν ἐν ἑκάστῃ πόλει Ἐπισκόπων, κατὰ τὴν τῶν ἁγίων Πατέρων παράδοσιν, διαμενέτωσαν, καὶ μὴ κατὰ αὐθάδειαν ἀφηνιάτωσαν τοῦ ἰδίου Ἐπισκόπου". Ἐν τῇ Ἐκκλησία ὑφίσταται ἱεράρχησις τῶν χαρισμάτων καὶ ἑκάστη "τάξις" ὑπακούει εἰς τὴν ἀνωτέραν, ὅπως προβλέπει ὁ τρόπος μνημονεύσεως τῶν Κληρικῶν κατὰ τὴν τέλεσιν τῆς θείας Λειτουργίας. Οὕτω ἕκαστον μέλος τὸ ὁποῖον ὑπερβαίνει τὰ δοθέντα εἰς αὐτὸ χαρίσματα καὶ τὰς ἁρμοδιότητάς του ἐν τῇ Ἐκκλησία, ὑπονομεύει τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς θεσμοὺς καὶ ἐπισωρεύει ἄνθρακας ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ. Ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος ἀποφαίνεται: "Ὁ τιμῶν ἐπίσκοπον ὑπὸ θεοῦ τετίμηται ὁ λάθρα ἐπισκόπου τί πράσσων τὼ διαβόλῳ λατρεύει".

Ταῦτα γνοῦσα ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος παρακολουθεῖ ἀπὸ πολλῶν ἐτῶν μετὰ βαθείας λύπης τὸν μακροχρόνιον καὶ ἀντιεκκλησιαστικὸν τρόπον συμπεριφορᾶς τῶν μελῶν τῆς ὑμετέρας Μονῆς, οὐ μόνον πρὸς τὸν Ἐπίσκοπον αὐτῆς, ὁ ὁποῖος ἐπιμελεῖται τὰ τῆς ἑνότητος τοῦ ποιμνίου, ἀλλὰ καὶ πρὸς σύνολην τὴν Ἐκκλησίαν, μὴ ἀποδεχομένων ἐν τῇ πράξει τὰς Ἀποφάσεις τῆς Ἱεραρχίας καὶ τῆς κατὰ καιροὺς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου καὶ οὕτω ὀλίγον κατ' ὀλίγον πορεύεται εἰς ἐπικινδύνους ἀτραπούς. Ἐπὶ δεκατρία ἔτη ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ὑπέμεινε φιλανθρώπως καὶ συνεβούλευε φιλαδέλφως, μὲ Ἀποφάσεις Αὐτῆς, διὰ τὴν διόρθωσιν τῶν κακῶς ἐχόντων ἐν τῇ Ἱερὰ ὑμῶν Μονή. Παρατηροῦσα, ὅμως, ὅτι ἡ πολυχρόνιος αὕτη φιλανθρωπία ἐξελαμβάνετο ὡς ἀδυναμία καὶ οὕτω πὼς ὑπενομεύοντο τὰ κανονικὰ θέσμια τῆς Ἐκκλησίας, ἐν τῇ Συνεδρία Αὐτῆς τῆς 18ης Αὐγούστου ε.έ., διεξελθοῦσα τὸ ὑπ' ἀριθμ. πρώτ. 386/9.8.2011 ἔγγραφον τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱεροθέου, δι οῦ ἀναφέρονται γεγονότα, ἐξ ὧν προκύπτει ὅτι ἡ ὑμετέρα Ἀδελφότης συνεχίζει νὰ τελῇ ἐν ἀνταρσίᾳ καὶ ἀπειθεία πρὸς τὴν Ἱερὰν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μὴ ἀποδεχομένη καὶ καταστρατηγοῦσα τὰς διὰ τῶν ὑπ' ἀριθμ. πρώτ. 2584/1331/30.6.2010 καὶ 3146/1760/27.8.2010 Συνοδικῶν ἐγγράφων δοθείσας ἐντολάς, λαβοῦσα, περαιτέρω, ὑπ' ὄψιν ὅτι:

α) Ἀπὸ τῆς ἐκδόσεως τῆς ἀποφάσεως ὑπ' ἀριθμ. 9/2006 τοῦ Δευτεροβαθμίου διὰ Πρεσβυτέρους, Διακόνους καὶ Μοναχοὺς Συνοδικοῦ Δικαστηρίου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος περὶ ἐκπτώσεως τοῦ Ἡγουμένου Ἱερομονάχου κ. Σπυρίδωνος Λογοθέτου ἔχει ἀπευθυνθῇ ὑπὸ τοῦ ὡς ἄνω Μητροπολίτου καὶ ὑπὸ τῆς Δ.Ι.Σ. πρὸς τὴν Ἱερὰν Μονὴν σειρὰ ἐγγράφων ἐντολῶν περὶ ἐκλογῆς νέου Ἠγουμενοσυμβουλίου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, τὸ ὁποῖον παρὰ τὴν ἀπόρριψιν τῶν κατὰ τῆς ἀνωτέρω ἀποφάσεως τοῦ Συνοδικοῦ Δικαστηρίου αἰτήσεων ἀναστολῆς (ΕπΑνΣτΕ 512/2007, 267/2009) καὶ αἰτήσεως ἀκυρώσεως (ΣτΕ 686/2011) μέχρι σήμερον δὲν ἔχει ἀναλάβει καθήκοντα. Περαιτέρω δέ, τὰ μὲν ἐσχάτως ἐκλεγέντα μέλη τοῦ Ἠγουμενοσυμβουλίου ἀπεπειράθησαν νὰ ὑποβάλουν παραίτησιν, ἡ ὁποία δὲν ἐγένετο δεκτὴ ὑπὸ τῆς Δ.Ι.Σ. (Συνοδ. ἔγγραφον ὑπ' ἀριθμ. πρώτ. 3146/1760/27.8.2010), ἅπαντα δὲ τὰ μέλη τοῦ Ἠγουμενοσυμβουλίου διαρρήδην ἠρνήθησαν τὴν τήρησιν τοῦ περιεχομένου τῆς ὑπ' ἀριθμ. 9/2006 τοῦ Δευτεροβαθμίου διὰ Πρεσβυτέρους, Διακόνους καὶ Μοναχοὺς Συνοδικοῦ Δικαστηρίου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς ἀπὸ 13.12.2001 Ἀποφάσεως τῆς Δ.Ι.Σ. περὶ τῶν ἐνδεικνυομένων μέτρων ἀποκαταστάσεως τῆς κανονικότητος εἰς τὴν παρ' ὑμῖν Ἱερὰν Μονὴν (Συνοδ. ἔγγραφον ὑπ' ἀριθμ. πρώτ. 4388/2115/19.12.2001),

β) Ὁ ἐκλεγεῖς Ἡγούμενος Ἱερομόναχος κ. Εἰρηναῖος Κουτσογιάννης παραλείπει νὰ ἀναλάβη τὰ καθήκοντα Ἡγουμένου παρὰ τὰ ἀπευθυνθέντα ὑπὸ τοῦ Σέβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ Ἁγ. Βλασίου κ. Ἱεροθέου, οὔτε ἀσκεῖ τὰς ἐκ τῆς θέσεώς του ἀπορρεούσας ἐξουσίας καὶ ἁρμοδιότητας παρὰ τὴν ἔκδοσιν Ἀποφάσεως τῆς Δ.Ι.Σ. περὶ ἐγκρίσεως τῆς ἐκλογῆς του (Συνοδ. ἔγγραφα ὑπ' ἀριθμ. 2584/1331/30.6.2010 καὶ 3146/1760/27.8.2010), εἰς δὲ τὰς Ἱερὰς Ἀκολουθίας τῆς Ἀδελφότητος τῆς ἐν λόγῳ Ι. Μονῆς δὲν μνημονεύεται ὡς Ἡγούμενος, ὅθεν τὸ νομικὸν πρόσωπον τῆς ἐν λόγῳ Ἱερᾶς Μονῆς κατ' οὐσίαν παραμένει ἀπὸ τῆς ἐκδόσεως τῆς ἀνωτέρω ἀποφάσεως 9/2006 τοῦ Συνοδικοῦ Δικαστηρίου πνευματικῶς καὶ κανονικῶς ἀκέφαλον καὶ δὲν ἔχει νόμιμον διοίκησιν, διαχείρισιν καὶ ἐκπροσώπησιν ὡς νομικὸν πρόσωπον δημοσίου δικαίου, καί

γ) Ἡ παρ' ὑμῖν Ἱερὰ Μονὴ δὲν συνεμορφώθη ἕως σήμερον πρὸς τὰς ἐντολὰς τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱεροθέου περὶ διενεργείας διαχειριστικοῦ ἐλέγχου καὶ περὶ παραδόσεως βιβλίων καὶ στοιχείων εἰς τὴν Ἱερὰν Μητρόπολιν Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου, ὥστε νὰ παραμένη παντάπασιν ἀνέλεγκτος ὑπὸ τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἀρχῶν ἡ ἐν λόγῳ ἐκκλησιαστικὴ διαχείρισις, ἐπὶ πλέον δὲ ἡ παρ' ὑμῖν Ἱερὰ Μονή, διὰ τῶν ἐκνόμως ἐμφανιζομένων ὡς δῆθεν νομίμων ἐκπροσώπων αὐτῆς, θέτει προσκόμματα εἰς τὸ ἐλεγκτικὸν ἔργον τῶν ὁρισθέντων διὰ τῆς Κοινῆς Ὑπουργικῆς Ἀποφάσεως (Οἰκονομικῶν καὶ Ἐθν. Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων) ὑπ' ἀριθμ. 1031528/1176-Α/23.5.2005 Οἰκονομικῶν Ἐπιθεωρητῶν τῆς Οἰκονομικῆς Ἐπιθεωρήσεως Δυτικῆς Ἑλλάδος κ. Σοφίας Πολυγένη καὶ κ. Παναγιώτου Παπαϊωάννου, ὡς συνάγεται τόσον ἐκ τῆς ἀπὸ 27.4.2011 ἐκθέσεως γεγονότων τῶν ἐν λόγῳ Ἐπιθεωρητῶν, ὅσον ἤδη ἐκ τῆς ἀπὸ 24.6.2011 καταδικαστικῆς ἀποφάσεως τοῦ Μονομελοῦς Πλημμελειοδικείου Ναυπάκτου περὶ ἐπιβολῆς ποινῆς φυλακίσεως τεσσάρων μηνῶν ἐπὶ τριετεῖ ἀναστολὴ δι' ἀπείθειαν κατ' ἐξακολούθησιν εἰς τοὺς Ἱερομονάχους κ. Ἱερώνυμον Δελημάρην, κ. Νεκτάριον Γκολιόπουλον καὶ κ. Ἰγνάτιον Σταυρόπουλον,

ἀπεφάσισεν

διὰ τοὺς ἀνωτέρω καθ' ἕκαστον αὐτοτελεῖς λόγους, τὴν ἐπιβολὴν τοῦ ἐπιτιμίου τῆς ἀκοινωνησίας (ἀποκοπῆς ἐκ τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας) ὑπὸ τὸ διαληφθὲν περιεχόμενον ἐν τῇ ἀπὸ 4.9.2007 Ἀποφάσει Αὐτῆς καὶ εἰς τὰ λοιπὰ (πέραν τῶν ἤδη ἐπιτιμηθέντων διὰ τῆς ἀπὸ 4.9.2007 Ἀποφάσεως τῆς Δ.Ι.Σ. Ἱερομονάχων) μέλη τῆς Ἀδελφότητος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου.
Ὀσιώτατοι Πατέρες,

Ἡ ἐπιτίμησις τῶν νοσούντων μελῶν τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἐκδήλωσις ἀγάπης καὶ φιλανθρωπίας διὰ τὴν σωτηρίαν αὐτῶν, ὅπως μαρτυρεῖ τὸ κανονικὸν δίκαιον τῆς Ἐκκλησίας, καὶ ἀποβλέπει εἰς τὴν ἑνότητα Αὐτῆς. Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος προτρέπει ὑμᾶς ὅπως ἐν τὼ πνεύματι τούτῳ ἀποδεχθῆτε τὰς Ἀποφάσεις Αὐτῆς καὶ ἐπιμεληθῆτε τὰ τῆς σωτηρίας ὑμῶν, ἐν μετανοίᾳ, ταπεινώσει, ὑπακοὴ καὶ ἐκκλησιαστικῷ φρονήματι, μὴ προκαλοῦντες τὸν λαὸν ἵνα γένησθε ἄξιοι τοῦ ἐλέους καὶ τῆς φιλανθρωπίας τοῦ Θεοῦ, ἐπαναλαμβάνουσα τοὺς λόγους τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: "Πείθεσθε τοὶς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε αὐτοὶ γὰρ ἀγρυπνοῦσιν ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ὡς λόγον ἀποδώσοντες ἵνα γὰρ μετὰ χαρᾶς τοῦτο ποιῶσι καὶ μὴ στενάζοντες ἀλυσιτελὲς γὰρ τοῦτο" (Ἐβρ. ἰγ', 17) καὶ εὐχομένη ὁ Θεὸς τῆς εἰρήνης, ὁ ἀναγαγὼν τὸν ποιμένα τῶν προβάτων τὸν μέγαν ἐν αἵματι διαθήκης αἰωνίου, τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν, καταρτίσαι ὑμᾶς ἐν παντὶ ἔργῳ ἀγαθῷ (Ἐβρ. ἰγ', 20-21).

Ἐντολὴ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου
Ὁ Ἀρχιγραμματεύς
Ἀρχιμ. Μᾶρκος Βασιλάκης