Γεγονὸς καὶ Σχόλιο: «Δόξα τῷ Θεῶ χάλια»

Αὐτὴν τὴν φράση ἄκουσα αὐτὸν τὸν καιρὸ ἀπὸ ἕναν μοναχὸ στὴν ἐρώτησή μου πῶς εἶναι. Μοῦ προκάλεσε μεγάλη ἐντύπωση, γιατί συνδυάζει δύο ἀντιθετικὲς καταστάσεις, τὸ «χάλια» καὶ τὴν δοξολογία, καὶ γέλασα μὲ τὴν καρδιά μου. Ξεκινῶ ἀπὸ τὸ δεύτερο σκέλος τῆς φράσεως αὐτῆς, «χάλια», ποῦ σημαίνει μιὰ ἄσχημη κατάσταση. Στὴν ζωή μας ποτὲ δὲν μποροῦμε νὰ βροῦμε ὅ,τι ἐπιθυμοῦμε. Ὁ ἄνθρωπος δημιουργήθηκε γιὰ μεγάλες πτήσεις καὶ ἔχει ὑψηλὲς προδιαγραφές, νὰ φθάση ἀπὸ τὸ κατ’ εἰκόνα στὸ καθ’ ὁμοίωση. Ὅταν ἔχη τέτοιες προδιαγραφές, πῶς μπορεῖ νὰ ἀναπαυθῇ καὶ νὰ ἱκανοποιηθῇ ἀπὸ τὶς χαρὲς ποῦ προσφέρει αὐτὸς ὁ τόπος τῆς ξενιτειᾶς;

Πέρα ἀπὸ αὐτὴν τὴν γενικὴ ἄποψη, στὴν ζωή μας ὑπάρχουν συγκεκριμένες στιγμὲς κατὰ τὶς ὁποῖες τὰ πράγματα φαίνονται ὅτι βρίσκονται σὲ ἀδιέξοδο, ὅλα εἶναι σκοτεινὰ καὶ ἀπὸ πουθενὰ δὲν ὑπάρχει διαφυγή, αἰσθανόμαστε σὰν τὸ ποντίκι μέσα στὴν παγίδα. Ὅλος ὁ βίος μας εἶναι μιὰ παγίδα. Καὶ ἔτσι καταλαβαίνουμε ὅτι τὰ πάντα εἶναι χάλια. Αὐτὲς τὶς δύσκολες στιγμὲς ὁ καθένας μας τὶς ἀντιμετωπίζει μὲ διαφορετικὸ τρόπο, ἄλλος δημιουργικὰ καὶ αἰσιόδοξα, ἄλλος μελαγχολικὰ καὶ ἀπελπιστικά. Αὐτὸ ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν ψυχική μας κατάσταση καὶ τὴν πνευματική μας συγκρότηση. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος διαθέτη καλὴ ψυχικὴ ὑγεία ἀντιμετωπίζει αὐτὴν τὴν κατάσταση μὲ καλὸ λογισμό, μὲ ἔμπνευση γιὰ προσευχή. Σὲ ἄλλον ὅμως δημιουργοῦνται ἄσχημοι λογισμοὶ πίπτει σὲ ἀπελπισία καὶ ἀπόγνωση.

Ὁ μοναχὸς αὐτὸς γνώριζε τὴν κατάσταση ποῦ περνοῦσε, ὅτι εἶναι δύσκολη, ἀλλὰ ταυτόχρονα γνώρισε καὶ μιὰ ἄλλη κατάσταση, ὅτι ὁ Θεὸς διευθύνει τὴν ζωή μας, Αὐτὸς τὰ ἐπιτρέπει, ὁπότε αἰσθάνθηκε τὴν ἀνάγκη νὰ πὴ τὸ «δόξα τὼ Θεῶ». Καὶ αὐτὸ τοῦ βγῆκε αὐθόρμητα.

«Δόξα τῷ Θεῶ χάλια».

Χρειάζεται πολὺ μεγάλη πίστη γιὰ νὰ πὴ κανεὶς αὐτὴν τὴν φράση. Πρέπει νὰ ἔχη μεγάλη καρδιὰ καὶ νὰ ἔχη ψυχικὰ καὶ πνευματικὰ ἀποθέματα, κεφάλαια πνευματικῆς ζωῆς. Ὅπως οἱ Τράπεζες πρέπει νὰ ἔχουν χρηματικὰ κεφάλαια γιὰ νὰ μποροῦν νὰ ἀνταποκρίνονται στὶς δανειοδοτήσεις καὶ τὶς ἄλλες ἐργασίες τους, ἔτσι καὶ ὁ ἄνθρωπος πρέπει νὰ διαθέτη κεφάλαια πνευματικῆς ζωῆς γιὰ νὰ ἀντιμετωπίζη τὶς δυσκολίες ποῦ θὰ συναντήση. Ὁπότε, εὐθυνόμαστε γιὰ τὸ κατὰ πόσον ζητοῦμε καὶ ἐπιδιώκουμε τὴν πνευματικὴ ὡρίμανση, κατὰ πόσο γεμίζουμε τὶς πνευματικές μας μπαταρίες μὲ πίστη, ὑπομονή, καρτερία, θάρρος καὶ ἀποφασιστικότητα. Ἐπίσης, πρέπει νὰ μάθουμε τὴν πνευματικὴ μέθοδο, ποῦ εἶναι ἀπαραίτητη, ὥστε κατὰ τὶς κρίσιμες ὧρες τῆς ζωῆς μας νὰ μετατρέπουμε τὸν κακὸ λογισμὸ σὲ καλό, τὴν σκέψη ποῦ δημιουργεῖ μελαγχολία σὲ πίστη στὸν Θεό.

Ἔχει μεγάλη σημασία καὶ ἡ σειρὰ τῶν δύο φράσεων. Θὰ μποροῦσε νὰ πὴ «χάλια δόξα τὼ Θεῶ». Αὐτὸ ὅμως θὰ ἔδειχνε μιὰ στενοχώρια καὶ μελαγχολία, ὅτι αἰσθάνεται ὅτι εἶναι «χάλια», ἀλλὰ δοξάζει τὸν Θεό. Ἐνῷ ὅπως ἔβαλε τὴν σειρὰ τῶν φράσεων δείχνει ὅτι δοξάζει τὸν Θεὸ ἴσως ἐπειδὴ εἶναι «χάλια». Χρειάζεται πολὺ μεγάλη δύναμη, πίστη καὶ θάρρος γιὰ νὰ λέμε στὴν ζωή μας μὲ γέλιο καὶ ἐνθουσιασμὸ τὸ «Δόξα τὼ Θεῶ χάλια». Μεγαλύτερη ὅμως δύναμη χρειάζεται γιὰ νὰ ποῦμε «Δόξα τὼ Θεῶ καλά», παρὰ τὸ ὅτι εἶναι «χάλια» ἢ «Δόξα τὼ Θεῶ πάντων ἕνεκεν».

Ν.Ι.