Δύσκολη ἡ Νεότητα

Ἡ νεότητα, κυρίως ἡ ἐφηβεία, εἶναι μιὰ ἐπαναστατημένη περίοδος στὴν ζωὴ τῶν ἀνθρώπων. Ὅλοι ἔχουμε περάσει ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἡλικία καὶ γνωρίζουμε τὶς μεγάλες δυσκολίες. Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος παρατηρεῖ: «ἡ νεότητα εἶναι μιὰ δύσκολη ἡλικία, ποὺ εἶναι ἀσταθής, ποὺ ἐξαπατᾶται εὔκολα, ἐπιρρεπὴς στὴν πτώση καὶ ποὺ ἀπαιτεῖ πολὺ δυνατὰ χαλινάρια». Ἀλλοῦ γράφει: «Ἡ νεότητα εἶναι ἄγριο πρᾶγμα καὶ γι’ αὐτὸ ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ πολλοὺς ἐπιστάτας, δασκάλους, παιδαγωγούς, ἀκολούθους, φροντιστές. Νὰ εἶσαι εὐχαριστημένος, ἂν μὲ τόσα μέσα κατορθώσεις νὰ ἐπιβληθεῖς σ’ αὐτήν, γιατί ἡ νεότητα μοιάζει μὲ ἄλογο ἀδάμαστο καὶ θηρίο ἀτίθασο».

Εἶναι ἄξιον παρατηρήσεως ὅτι χρειάζεται συνεργασία μεταξὺ τῶν φορέων τῆς ἀγωγῆς καί, κατὰ τὸ δυνατόν, νὰ ὑπάρχη ἑνιαία ἀντιμετώπιση τῶν θεμάτων, γιατί ἂν δὲν γίνεται αὐτό, τότε δημιουργοῦνται πολλὰ ἐρωτηματικὰ στὴν ψυχὴ τῶν παιδιῶν. Οἱ γονεῖς, οἱ δάσκαλοι, ἡ κοινωνία, οἱ ἐξουσιάζοντες, οἱ προγραμματιστὲς τῆς φιλοσοφίας, τῆς παιδείας, ἡ Ἐκκλησία μὲ τοὺς Ποιμένες πρέπει νὰ ἐνδιαφέρονται καὶ νὰ συνεργάζονται ἀπὸ κοινοῦ γιὰ τὴν σωστὴ καὶ ὁλοκληρωμένη ἀγωγὴ τῶν παιδιῶν.

Δύο εἰκόνες χρησιμοποιεῖ ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος γιὰ νὰ δείξη τὴν ἀγριότητα τῆς φύσεως στὴν νεανικὴ ἡλικία, ὅταν ἀναπτύσσονται ὅλες οἱ δυνάμεις ψυχικὲς καὶ σωματικές.

Ἡ πρώτη εἶναι ἡ εἰκόνα τοῦ ἀλόγου ποὺ περιφέρεται δεξιὰ καὶ ἀριστερά...

Ἡ δεύτερη εἰκόνα εἶναι τῆς ἄγριας θάλασσας. «Μέσα ἀπ' αὐτὴν τὴν (παιδικὴ) ἡλικία ἔρχεται ἡ θάλασσα τοῦ ἐφήβου στὴν ὁποία πνέουν ἰσχυροὶ ἄνεμοι, ὅπως στὸ Αἰγαῖο γιατί μέσα μας αὐξάνουν οἱ ἐπιθυμίες. Αὐτὴ ἡ ἡλικία εἶναι ἡ πιὸ δύσκολη...».

Γι’ αὐτὸ χρειάζονται ἔμπειροι παιδαγωγοί, ἔμπειροι κυβερνῆτες τῆς νεαρῆς αὐτῆς ἡλικίας.

(Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ἱεροθέου, «Ἡ ἰατρικὴ ἐν Πνεύματι ἐπιστήμη»)