Γραπτὰ Κηρύγματα: Πεῖνα καὶ ἀφθονία

Κυριακὴ 10 Αὐγούστου (Ἡ Ματθαίου)

Ὁ πολλαπλασιασμὸς τῶν πέντε ἄρτων καὶ τῶν δύο ἰχθύων (ψαριῶν) εἶναι τὸ θαῦμα ποὺ ἀκούσαμε σήμερα στὸ Εὐαγγέλιο, τὸ ὁποῖο εἶναι γνωστὸ σὲ ὅλους τοὺς Χριστιανούς, καὶ εἶναι ἀπὸ τὰ πιὸ γνωστὰ γεγονότα ἀπὸ τὴν ζωὴ τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι ἀδύνατον νὰ μπορέση κανεὶς νὰ χορτάση πέντε χιλιάδες ἀνθρώπους, χωρὶς νὰ ὑπολογισθοῦν τὰ γυναικόπαιδα, μὲ πέντε ψωμιὰ καὶ δύο ψάρια καὶ μάλιστα νὰ μείνη καὶ περίσσευμα.

Ἡ πεῖνα εἶναι ἕνα μεγάλο πρόβλημα τῆς ἐποχῆς μας. Ὑπάρχουν ὁλόκληροι πληθυσμοὶ στὸν πλανήτη τῆς γῆς ποὺ ὑποφέρουν ἀπὸ τὴν ἔλλειψη τῶν ἀναγκαίων γιὰ τὴν συντήρησή τους, καὶ συγχρόνως ἄλλοι λαοὶ ποὺ πετᾶνε τρόφιμα ἀπὸ περισσεύματα τὰ ὁποῖα δὲν μπόρεσαν νὰ καταναλώσουν. Σὲ αὐτὸ δὲν εὐθύνεται ὁ Χριστὸς οὔτε πρέπει νὰ ἀναμένουμε τὸν Χριστὸ νὰ ἔρχεται γιὰ νὰ ἐπαλάβη τὸ θαῦμα αὐτό, ἀλλὰ εἶναι ἔργο τῶν Χριστιανῶν, οἱ ὁποῖοι πρέπει νὰ ἐνδιαφέρωνται γιὰ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ὑποφέρουν καὶ βασανίζονται. Ὁ Χριστὸς μὲ τὸ θαῦμα αὐτό μας ἔδειξε ὅτι πρέπει καὶ ἐμεῖς νὰ ἐνδιαφερόμαστε γιὰ τὶς ἀνάγκες τῶν συνανθρώπων μας καὶ νὰ μᾶς συγκινῇ τὸ πρόβλημά τους.

Φυσικά, αὐτὸ πρέπει νὰ εἶναι καὶ τὸ ἐνδιαφέρον τῶν Κυβερνήσεων κάθε χώρας, ἀλλὰ καὶ τὸ ἐνδιαφέρον τῶν λεγομένων πλουσίων λαῶν πρὸς λαοὺς ποὺ στεροῦνται ἀκόμη καὶ τῶν πιὸ ἀναγκαίων. Δὲν εἶναι δυνατὸν στὴν ἐποχή μας νὰ καταναλώνωνται μεγάλα ποσὰ γιὰ καλλυντικὰ καὶ γιὰ εἴδη πολυτελείας, ἐνῷ ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ πεθαίνουν ἀπὸ τὴν πεῖνα καὶ τὴν ποικιλότροπη στέρηση. Ἂν οἱ Κυβερνήσεις δὲν ἐνδιαφερθοῦν γιὰ τὸ θέμα αὐτό, τότε εἶναι ἀποτυχημένες.

Ἡ Ἐκκλησία, μὲ τοὺς ἀξίους ποιμένες της, κάνει ὅ,τι μπορεῖ στὸ θέμα αὐτό. Ὑπάρχουν φορεῖς ποὺ ἔχουν διοργανωθῇ καὶ προσπαθοῦν νὰ ἀντιμετωπίσουν αὐτὸ τὸ μεγάλο κοινωνικὸ πρόβλημα, ποὺ ὅσο αὐξάνουν οἱ ἀνάγκες τῆς οἰκογένειας, τόσο καὶ μεγαλώνει. Δὲν πρόκειται μόνον γιὰ πεῖνα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸ ὅτι δὲν ὑπάρχει δυνατότητα ὁ ἄνθρωπος νὰ ἀνταποκριθῇ στὶς ἀπαιτήσεις τῆς σύγχρονης ἐποχῆς. Ἡ Ἐκκλησία λειτουργεῖ διάφορα Ἱδρύματα, ἀλλὰ καὶ μὲ τὰ Φιλόπτωχα Ταμεῖα της βοηθᾶ ὅσο μπορεῖ τοὺς ἀνθρώπους. Ὅμως, τὸ πρόβλημα δὲν λύεται μὲ φιλανθρωπίες. Τὸ Κράτος πρέπει νὰ γίνη πιὸ κοινωνικὸ καὶ νὰ στρέψη τὴν προσοχή του στὰ προβλήματα ποὺ ἀντιμετωπίζουν σήμερα οἱ ἄνθρωποι καὶ οἱ οἰκογένειές τους.

Θὰ πρέπη νὰ ἐνδιαφερθοῦμε ὅλοι μας γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση αὐτοῦ τοῦ προβλήματος, καὶ νὰ κάνουμε καλὴ διαχείριση τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν. Αὐτὸ φαίνεται ἀπὸ τὸ ὅτι πολλοὶ συνάνθρωποί μας δίνουν προτεραιότητα στὴν πολυέξοδη διασκέδαση, στὴν ἀγορὰ ὑλικῶν ἀγαθῶν ποὺ δὲν εἶναι καὶ τόσο ἀπαραίτητα καὶ ἔτσι στεροῦνται ἄλλων ἀγαθῶν ποὺ εἶναι ἀναγκαία γιὰ τὴν ζωή τους. Βλέπουμε οἰκογένειες ποὺ παίρνουν δάνεια γιὰ διακοπές, κάνουν μεγάλα οἰκονομικὰ ἀνοίγματα γιὰ νὰ ἀποκτήσουν πολλὰ χρήματα, μιμοῦνται αὐτοὺς ποὺ ἔχουν τὴν δυνατότητα νὰ ζοῦν πιὸ ἄνετα, καὶ στὴν συνέχεια πέφτουν σὲ μεγάλη οἰκονομικὴ δυσχέρεια.

Ἑπομένως, ὁ Χριστὸς ἐξακολουθεῖ καὶ σήμερα νὰ κάνη αὐτὸ τὸ θαῦμα, ἀπὸ τὴν ἄποψη ὅτι ὅταν θεραπεύωνται τὰ πάθη τῆς φιλοδοξίας, τῆς φιληδονίας καὶ τῆς φιλαργυρίας, μὲ τὴν δύναμη τοῦ Χριστοῦ, τότε ὑπάρχουν καὶ τὰ ἀναγκαῖα ὑλικὰ ἀγαθὰ γιὰ τὴν συντήρησή μας, ἀλλὰ καὶ βοηθοῦμε ἐκείνους ποὺ ἔχουν ἀνάγκες.

Ὁ Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ