Εἰδήσεις -Φωτογραφικὰ στιγμιότυπα Ἰουνίου 2008

Μητροπολίτης πρώην Κορέας Σωτήριος

Ἐπὶ τριαντατρία συναπτὰ ἔτη διηκόνησε τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Κορέας ὁ Μητροπολίτης πρώην Κορέας κ. Σωτήριος (Τράμπας), συμβάλλοντας σὲ ἕνα ἱεραποστολικὸ θαῦμα ποὺ συντελέσθηκε στὴν χώρα αὐτὴ τῆς Ἀνατολῆς. Ἕνα μικρὸ θαῦμα ὄχι μόνον ὡς πρὸς τὰ ποιμαντικὰ ἀποτελέσματα ποὺ εἶχε ἡ ἐκεῖ ἐκκλησιαστικὴ ἐργασία του, ἀλλὰ καὶ ὡς πρὸς τὸ ὅτι ἐργάσθηκε ὄντας μὲ τὸ ὀστράκινο σκεῦος τοῦ σώματός του, γιὰ τὸ ὁποῖο οἱ προβλέψεις ἔλεγαν ὅτι δὲν θὰ ἄντεχε πάνω ἀπὸ τρεῖς μῆνες στὸ κλίμα τῆς μακρινῆς αὐτῆς χώρας. Καὶ ὅμως ἔμεινε 33 χρόνια καὶ τώρα λόγῳ γήρατος παραιτήθηκε, συνεχίζοντας τὴν ἱεραποστολική του ἐργασία ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μονὴ Μεταμορφώσεως Καπυὸνγκ ποὺ ἵδρυσε ὁ ἴδιος. Τὰ ἀνωτέρω γράφονται μὲ ἀφορμὴ μιὰ ἐπιστολὴ (28-5-2008) ποὺ ἀπέστειλε ὁ σεβαστὸς Μητροπολίτης πρὸς τοὺς «ἀγαπητοὺς Συνεργούς, Συμπαραστάτες καὶ Φίλους τῆς Ὀρθοδόξου Ἱεραποστολικῆς Ἐκκλησίας της Κορέας» μὲ ἀφορμὴ τὴν ἀποχώρησή του ἀπὸ τὸν θρόνο τῆς Μητροπόλεως Κορέας, λόγῳ γήρατος (διάγει τὸ 80ο ἔτος τῆς ἡλικίας του) καὶ ἀσθενειῶν τῆς ἡλικίας σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν αὔξηση τῆς ποιμαντικῶν ὑποχρεώσεων, γιὰ νὰ τοὺς ἐξηγήση ὅτι δὲν θὰ ἤθελε, ὅπως γράφει: «ἐξ αἰτίας μου νὰ παρακωλύεται ἡ πρόοδος τῆς ἐδῶ Ἱεραποστολικῆς Μητροπόλεως». Ὁ Σεβασμιώτατος ἐνημερώνει τὸ ποίμνιό του ὅτι ζήτησε γιὰ τοὺς λόγους αὐτοὺς ἀπὸ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο καὶ τὴν περὶ Αὐτὸν Ἱερὰ Σύνοδο νὰ ἐκλέξη ἀντικαταστάτη του. Ἡ ἐπιθυμία του τελικὰ ἔγινε ἀποδεκτὴ καὶ ἐξελέγη νέος Μητροπολίτης Κορέας ὁ ἀπὸ δεκαετίας ὑπηρετῶν στὴν Μητρόπολη ἐκείνη ὡς βοηθὸς Ἐπίσκοπος Ζήλων, ὁ π. Ἀμβρόσιος Ζωγράφος. Συγκινητικὸ στοιχεῖο τῆς ἐπιστολῆς εἶναι ὅτι ὁ Σεβασμιώτατος κ. Σωτήριος ἐπαινεῖ τὸν διάδοχό του, ἀπαριθμεῖ τὰ χαρίσματά του, καλεῖ τοὺς συνεργάτες καὶ τὸν ποίμνιο νὰ τὸν περιβάλλη μὲ ἐμπιστοσύνη καὶ ἀγάπη, καὶ καλεῖ τοὺς ἀποδέκτες τῆς ἐπιστολῆς νὰ παρευρεθοῦν στὴν ἐνθρόνιση τοῦ διαδόχου τοῦ (20-7-2008). Τέλος ὁ καλὸς αὐτὸς ποιμένας ἐκφράζει τὶς εὐχαριστίες του γιὰ τὴν βοήθεια καὶ ζητᾶ τὶς προσευχὲς καὶ τὸ ἐνδιαφέρον τῶν Χριστιανῶν γιὰ τὴν πρόοδο τῆς Ἐκκλησίας της Κορέας. Ὁ Μητροπολίτης μας κ. Ἰερόθεος ἀπήντησε στὴν ἐπιστολὴ τοῦ Σεβασμιωτάτου κ. Σωτηρίου, ἀναφερόμενος στὸ πρόσωπο τοῦ σεβαστοῦ Μητροπολίτου καὶ τονίζοντας τὰ πολὺ θετικὰ ἐκκλησιολογικά της στοιχεῖα.

Ἐκδήλωση Σχολῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς

Τὴν Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πάντων, 22 Ἰουλίου τὸ ἀπόγευμα, στὸ Πνευματικό μας Κέντρο πραγματοποιήθηκε ἡ ἐκδήλωση λήξεως τῶν μαθημάτων γιὰ τὴν Σχολὴ τῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας. Στὸν εἰσαγωγικό του χαιρετισμὸ ὁ π. Θωμᾶς Βαμβίνης, γραμματέας τῆς Ἐπιτροπῆς διοίκησης τῆς Σχολῆς, ἀναφέρθηκε στὴν πορεία τῆς Σχολῆς τὰ τελευταῖα χρόνια καὶ εὐχήθηκε ἡ ἐκδήλωση λήξης ποὺ πρώτη φορὰ πραγματοποιεῖται νὰ εἶναι ἡ ἀρχὴ γιὰ μιὰ καρποφόρα πορεία. Στὴν συνέχεια ἔλαβε τὸν λόγο ὁ δάσκαλος Ἀριστείδης Μπουχάγιερ, ὁ ὁποῖος περιέγραψε τὴν πορεία τῶν μαθημάτων καὶ εὐχαρίστησε τὸν Σεβασμιώτατο καὶ τοὺς Ἱερεῖς γιὰ τὸ ἐνδιαφέρον τους καὶ τοὺς μαθητὲς γιὰ τὴν μεγάλη προσπάθεια ποὺ καταβάλουν μέσα σὲ συνθῆκες δύσκολες γιὰ τὴν καλλιέργεια τῶν νέων στὴν βυζαντινὴ μουσική.

Τὸ μουσικὸ μέρος τῆς ἐκδήλωσης ἄρχισε μὲ τὴν ἀπόδοση ἐπίκαιρων ἐκκλησιαστικῶν ὕμνων ἀπὸ τὴν χορωδία ποὺ ἀποτελεῖτο κατὰ τὸ ἥμισυ ἀπὸ τοὺς μαθητὲς τῆς Σχολῆς τῆς Μητροπόλεώς μας καὶ κατὰ τὸ ἄλλο ἥμισυ ἀπὸ μαθητὲς τοῦ κ. Μπουχάγιερ ἀπὸ τὴν Πάτρα. Ἀκολούθησε τὸ σημαντικότερο μέρος τῆς ἐκδήλωσης, ἤτοι ἡ ἀπόδοση ἀπὸ κάθε μαθητῆ ἀτομικὰ μουσικῶν μαθημάτων ποὺ εἶχε διδαχθῇ κατὰ τὴν διάρκεια τῆς χρονιᾶς. Ἡ ἀπόδοση τῶν ἀτομικῶν μαθημάτων συνοδεύθηκε ἀπὸ θερμὸ χειροκρότημα συμπαράστασης καὶ ἐπιδοκιμασίας τῆς προσπάθειάς τους. Ἡ μουσικὴ ἐκδήλωση περατώθηκε μὲ δημοτικὰ τραγούδια ποὺ τραγούδησε ἄψογα ἡ χορωδία μὲ τὴν συνοδεία παραδοσιακῶν ὀργάνων ἀπὸ τοὺς μουσικοὺς Γιάννη Μπαλαφούτη, κλαρῖνο, Κων. Στεφανόπουλο, λαοῦτο, καὶ Στυλιανὸ Παλαμᾶ, κρουστά. Τὴν ἐκδήλωση παρουσίασαν οἱ φιλόλογοι Χριστίνα Καρανικόλα καὶ Νεκταρία Καραδήμα

Ὁ Σεβασμιώτατος ἐξέφρασε τὴν συγκίνησή του γιὰ τὴν προσπάθεια τῶν μαθητῶν, συνεχάρη τὸν δάσκαλο καὶ ἐξέφρασε τὴν ἐλπίδα του γιὰ τὸ μέλλον τῆς Σχολῆς καὶ τῶν ἀναλογίων τῆς Μητροπόλεώς μας. Εὐχὴ ὅλων μας εἶναι σὲ λίγα χρόνια ἡ Σχολὴ τῆς Μητροπόλεώς μας νὰ εἶναι αὐτάρκης, νὰ μπορῇ νὰ παρουσιάζη μουσικὲς ἐκδηλώσεις μόνον μὲ τοὺς δικούς της μαθητὲς καὶ κυρίως οἱ μαθητές της νὰ δοξάζουν τὸν Θεὸ πάνω στὰ ἀναλόγια τῶν Ἱερῶν μας Ναῶν, βοηθῶντας τοὺς πιστοὺς στὴν κοινὴ προσευχὴ καὶ διατηρῶντας τὴν μακραίωνη καὶ ψαλτικὴ παράδοση. Στὸ τέλος ὁ Σεβασμιώτατος ἐπέδωσε στοὺς μαθητὲς διπλώματα-βεβαιώσεις παρακολούθησης μαθημάτων τῆς Σχολῆς.

Α.Κ.

Ἐκδρομὴ Κατηχητικοῦ Ἁγίου Θωμᾶ Λυγιά

Τὸ Κατηχητικὸ τῆς Ἐνορίας τοῦ Ἁγίου Θωμᾶ πραγματοποίησε τὴν Κυριακὴ 25 Μαΐου προσκυνηματικὴ ἐκδρομὴ σὲ μοναστήρια τῆς ἐπαρχίας Τριχωνίδας. Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ὄμορφης διαδρομῆς εἶχε δημιουργηθῇ μέσα στὸ λεωφορεῖο μιὰ ἐντυπωσιακὰ εὐχάριστη ἀτμόσφαιρα. Τραγουδούσαμε τραγούδια ποὺ εἴχαμε μάθει στὸ Κατηχητικό, λέγαμε ἀνέκδοτα καὶ αἰνίγματα. Ἡ πρώτη στάση ἔγινε στὸ Θέρμο. Ἐκεῖ ξεκουραστήκαμε κάτω ἀπὸ τὰ βαθυΐσκιωτα πλατάνια τῆς πλατείας καὶ εἴδαμε τὴν ὄμορφη κωμόπολη. Ἐν συνεχείᾳ πήγαμε στὸ Μέγα Δένδρο, τὴν πατρίδα τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ. Ἐπισκεφθήκαμε τὸ μοναστήρι τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς, ὅπου θαυμάσαμε τὸ Κρυφὸ Σχολειὸ μὲ τὰ κέρινα ὁμοιώματα. Σ’ αὐτὸ τὸ Κρυφὸ Σχολειό, ποὺ βρίσκεται ἀρκετὰ μέτρα κάτω ἀπὸ τὴν γῆ, ἔμαθε τὰ πρῶτα του γράμματα ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός. Ὁ δάσκαλος κ. Ζέρης Ἀθανάσιος μᾶς ἔκανε μιὰ θαυμάσια ξενάγηση. Κατόπιν ἐπισκεφθήκαμε τὸ σημεῖο, ὅπου ὑπῆρχε τὸ σπίτι τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ. Ἀπὸ ἔκέί πήγαμε στὸ μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ. Ἐκεῖ ἀφοῦ ἀκούσαμε γιὰ τὴ ζωὴ καὶ τὸ μαρτύριό του, προσκυνήσαμε τὰ Ἱερά του λείψανα καὶ παρακολουθήσαμε τὴν Παράκληση τοῦ Ἁγίου. Τέλος ἐπιστρέφοντας περάσαμε ἀπὸ τὸ μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου στὴν Ἀνάληψη. Ἡ Γερόντισσα ἀφοῦ μᾶς καλωσόρισε ἐγκάρδια καὶ μᾶς κέρασε, μᾶς διηγήθηκε τὴν ἱστορία τοῦ παλαιοῦ αὐτοῦ μοναστηριοῦ, στὸ ὁποῖο ἐγκαταβίωσαν ὁ Ἱερομάρτυς Ὅσιος Ἰάκωβος, ὁ Ἱερομάρτυς Ἅγιος Διονύσιος καὶ ὁ Ἅγιος Θεωνάς, Ἐπίσκοπος Θεσσαλονίκης. Ὅλοι μείναμε κατενθουσιασμένοι ἀπὸ ὅλα ὅσα ἀκούσαμε καὶ εἴδαμε κατὰ τὴ διάρκεια αὐτῆς τῆς ἐκδρομῆς. Διασκεδάσαμε, ἀλλὰ καὶ ὠφεληθήκαμε πνευματικά. Γυρίσαμε γεμᾶτοι μὲ τὴ χάρη τῶν Ἁγίων ποὺ προσκυνήσαμε καὶ ἰδιαίτερα τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ, τοῦ ὁποίου προσκυνήσαμε τὰ Ἱερὰ λείψανα.

Κ.Σ.Α.Θ.

Ἐκδρομὴ στὴν Παναγία την Προυσιώτισσα

Μιὰ ἀκόμη ἐπιτυχημένη καὶ μὲ μεγάλη συμμετοχὴ ἐκδήλωση τῶν συνάξεων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας πραγματοποιήθηκε στὶς 19 Ἰουνίου. Μὲ ἐπί κεφαλῆς τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας, ἐπισκεφθήκαμε τὴν ἱστορικὴ Ἱερὰ Μονὴ Προυσσοῦ καὶ προσκυνήσαμε τὴν εἰκόνα τῆς Παναγιᾶς της Προυσιώτισσας. Τὸ προσκύνημα αὐτὸ εἶναι τακτικὸ καὶ οἰκεῖο στοὺς κατοίκους τῆς Μητροπόλεώς μας, μιὰ καὶ ἡ Παναγιὰ ἡ Προυσιώτισσα εἶναι ἄρρηκτα συνδεδεμένη ἀπ' τὰ παλιὰ τὰ χρόνια μὲ τὴν Ναυπακτία. Κάθε ὅμως προσκύνημα στὴ Χάρη Της ἀποτελεῖ ταυτόχρονα καὶ ξεχωριστὸ γιὰ τὸν καθένα μας γεγονός. Ἰδίως ὅταν αὐτὸ πραγματοποιῆται μὲ τὴν συμμετοχὴ τοῦ Μητροπολίτη μας, τοῦ ὁποίου ἡ ἀγάπη καὶ ὁ στενὸς σύνδεσμος μὲ τὰ Ὀρθόδοξα Μοναστήρια προσδίνουν ἕνα ἰδιαίτερο καὶ μοναδικὸ νόημα. Ἡ διαδρομὴ κουραστικὴ μὲν ἀντάξια ὅμως κι αὐτὴ τοῦ προορισμοῦ της. Ἀγρίνιο, ἱστορικὸ Θέρμο, Οἰκία καὶ Ἱερὰ Μονὴ Πατροκοσμά, Καρπενήσι. Τόποι εὐλογημένοι, μαρτυρικοί, ἁγιασμένοι. Τὸ τοπίο φτάνοντας στὸ Μοναστήρι μοναδικό. Θαρρεῖς ὅτι ἡ φύση ἔμεινε ἀνέγγιχτη καὶ ξεχασμένη ἀπὸ τὸ μένος τοῦ σύγχρονου πολιτισμοῦ. Ἔλατα πανύψηλα καὶ ὑγιῆ, βράχια πελώρια καὶ μεγαλειώδη, βουνὰ στοιχισμένα τὸ ἕνα πίσω ἀπὸ τὸ ἄλλο.

«Ἦρα τοὺς ὀφθαλμοὺς μοῦ εἰς τὰ ὄρη ὅθεν ἤξει ἡ βοήθειά μου παρὰ Κυρίου...» (Ψαλμός)

Φτάνοντας στὸ Μοναστήρι ἡ ὑποδοχὴ τῶν Μοναχῶν αὐτὴ ποὺ ἁρμόζει στὴν πατροπαράδοτη φιλοξενία τῶν Ὀρθοδόξων Μοναστηριῶν. Μὰ πάνω ἀπ' ὅλα ἡ ὑποδοχὴ τῆς Παναγιᾶς σὲ καθέναν ἀπὸ ἐμᾶς προσωπικά, βάλσαμο μοναδικὸ καὶ λυτρωτικό. Τὰ θαύματα καὶ ἡ παρουσία τῆς Παναγίας ὁλοζώντανα. Δίκαια τὸ Μοναστήρι συγκαταλέγεται στὰ σημαντικότερα προσκυνήματα τῆς Ὀρθοδοξίας, παρὰ τὸ ὅτι βρίσκεται στὴ μέση δύσβατων βουνῶν, περικυκλωμένο θαυμάσια ἀπὸ βράχους καὶ φωλιασμένο σὲ μιὰ φοβερὴ καὶ ἀπάτητη σπηλιά. Ἡ ἐπιστροφὴ γεμάτη εἰκόνες, συναισθήματα, βιώματα. Ἡ δύναμη ποὺ ἔλαβε ὁ καθένας μας μεγάλη. Πρὸς τὸ κλείσιμο τῆς ἡμέρας «καντήλια εἶχαν ἀναφτεῖ κι ἔλαμπε τῆς ζωῆς ἄσβεστη ἐλπίδα».Ἄραγε ποιά θὰ ἦταν ἡ πίστη μας καὶ τί θὰ ἦταν ὁ καθένας ἀπὸ ἐμᾶς χωρὶς τὴν ἐπαφὴ μὲ τὴν πηγὴ τοῦ γνήσιου Ὀρθόδοξου πνεύματος, μὲ τὰ Μοναστήρια μας!

Γ. Λαγοῦ-Γκίζα

Μνήμη Ἀπελευθέρωσης - Αίθουσα Γιάννη Βαρδακουλᾶ

Τὴν 18η Ἀπριλίου εἶναι ἡ ἐπέτειος τῆς ἀπελευθέρωσης τῆς Ναυπάκτου ἀπὸ τοὺς Τούρκους, ἑνὸς γεγονότος μὲ μεγάλη σημασία γιὰ τὴν ἱστορία τῆς Ἑλλάδος, ἀφοῦ καθόρισε τὰ σύνορα τοῦ Νεοελληνικοῦ Κρατιδίου στὴν Γραμμὴ Ἄρτας - Λαμίας. Τὸ 2ο Δημοτικὸ Σχολεῖο Ναυπάκτου «Γιάννης Βλαχογιάννης» τίμησε τὴν ἡμέρα μὲ ἐκδήλωση ποὺ διοργάνωσε στὴν αἴθουσα ἐκδηλώσεων τοῦ σχολείου. Ἡ ἐκδήλωση περιελάμβανε τὴν παρουσίαση μὲ ψηφιακὰ ἐποπτικὰ μέσα (DVD) τῆς ἐργασίας τῶν μαθητῶν μὲ θέμα τὴν Ἀπελευθέρωση καθὼς καὶ τὴν τελετὴ ὀνοματοδοσίας τῆς Αἴθουσας Ἐκδηλώσεων τοῦ Σχολείου σὲ Αἴθουσα «Γιάννης Βαρδακουλάς». Ὁ Διευθυντὴς τοῦ Σχολείου κ. Θωμᾶς Παναγιωτόπουλος μεταξὺ ἄλλων εἶπε καὶ τὰ ἑξῆς:

«Ὑποχρέωση τοῦ σχολείου, ὡς κοινωνικοῦ θεσμοῦ, εἶναι νὰ καλλιεργῇ μεταξὺ τῶν ἄλλων τὴν ἱστορικὴ συνείδηση καὶ νὰ διαπλάθη ἐλεύθερους πολῖτες. Ν ἀντιστέκεται σ' ὅλους ἐκείνους ποὺ μὲ δόλιους τρόπους ἐπιζητοῦν τὴν ἀλλοίωση τῶν ἀξιῶν ποὺ μᾶς κράτησαν ὄρθιους ὡς Ἕλληνες χιλιάδες χρόνια τώρα. Ἀξίες ὅπως ἡ θρησκεία, ἡ γλῶσσα, ὁ πολιτισμός. Καὶ τοῦτο τὸ κάνουμε σὲ πρακτικὸ ἐπίπεδο μὲ τὸ νὰ δίνουμε σημασία στὴν ἱστορία μας, ἀρχίζοντας ἀπ' τὴν τοπικὴ ἱστορία». 

Ἡ ὀνομασία τῆς Αἰθούσης Ἐκδηλώσεων τοῦ Σχολείου σὲ Αἴθουσα «Γιάννη Βαρδακουλᾶ» δὲν ἦταν ἄσχετη ἀπὸ τὴν ἡμέρα, ἀφοῦ ὁ ἀείμνηστος κυρ-Γιάννης, ἀνάμεσα στὶς ἄλλες προσφορές του στὴν πόλη, ἀνέδειξε καὶ πρόβαλε τὴν σημασία τῆς Ἀπελευθέρωσης τῆς Ναυπάκτου.

Βιβλιοπαρουσίαση: Μεταμοσχεύσεις καὶ Ἐκκλησία 

Μὲ τὸν παραπάνω τίτλο κυκλοφορεῖ ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις ΤΗΝΟΣ ἕνα σημαντικὸ γιὰ τὴν ποιμαντική του χρησιμότητα βιβλίο τοῦ καρδιολόγου καὶ καθηγητῆ Παθολογίας στὸ Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν Ἀθανασίου Β. Ἀβραμίδη. Στὴν εἰσαγωγή του ὁ συγγραφέας ἀναφέρει δυὸ πράγματα ποὺ δείχνουν τὸ πνεῦμα καὶ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο ἀντιμετωπίζει τὸ θέμα του. Πρῶτον, γνωστοποιεῖ ὅτι ἀπὸ τὶς 20.11.1989 εἶναι «ἐθελοντὴς δότης», ὁπότε τὸν ἐνδιαφέρει προσωπικὰ τὸ θέμα τῶν μεταμοσχεύσεων, καὶ δεύτερον, ἐπισημαίνει ὅτι στὸν τίτλο τοῦ βιβλίου του «προτάσσεται ἡ λέξη "Μεταμοσχεύσεις" ἐπειδὴ ἡ ἀνάπτυξη τοῦ θέματος γίνεται ὑπὸ τὸ πρίσμα τῆς Ἰατρικῆς». Μελετᾶ κρίσιμες πτυχὲς τοῦ θέματος μέσα ἀπὸ τὴν ἰατρικὴ ἔρευνα, μὲ ἐπιλεγμένες παραπομπὲς στὴν διεθνῆ βιβλιογραφία.

Δίνει κατ’ ἀρχὴν τὸν θεωρούμενο ὡς πληρέστερο ὁρισμὸ τοῦ «βιολογικοῦ θανάτου». Κατόπιν παρουσιάζει τὸ περιεχόμενο τῶν ὅρων «κλινικὸς» θάνατος, «φυτικὴ» κατάσταση, «ἐγκεφαλικὸς θάνατος» ἐνημερώνοντας αὐτοὺς ποὺ δὲν διαθέτουν ἰατρικὲς γνώσεις γιὰ τὶς διαφορὲς τῶν περιεχομένων τους. Ἐπισημαίνει, ἐπίσης, ὅτι «ὁ θάνατος τοῦ ἐγκεφαλικοῦ στελέχους εἶναι κάτι τὸ πολὺ διαφορετικὸ ἀπὸ τὸν λεγόμενο ἐγκεφαλικὸ θάνατο», ὁ ὁποῖος μὲ τὴν σειρά του δὲν ταυτίζεται μὲ τὸν βιολογικὸ θάνατο. Γράφει χαρακτηριστικὰ ὅτι «ὁ λεγόμενος ἐγκεφαλικὸς θάνατος οὐδέποτε ἔπαυσε νὰ ἀμφισβητεῖται ἀπὸ ἐπιστήμονες καὶ μάλιστα μεγάλου κύρους». Χαρακτηρίζεται μάλιστα «ὡς ἐπινόηση πρὸς "χρηστικὴ σκοπιμότητα", "κοινωνικὸ κατασκεύασμα" ἐξυπηρέτησης τῶν μεταμοσχεύσεων».

Μὲ βάση τὰ ἰατρικά του δεδομένα σχολιάζει κατόπιν, μὲ σημαντικὲς ἐπί μέρους παρατηρήσεις, τὴν παραδοχὴ ἀπὸ τὴν Ἐπιτροπὴ Βιοηθικῆς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τῆς ταύτισης τοῦ ἐγκεφαλικοῦ θανάτου μὲ τὸ ἀμετάκλητο βιολογικὸ τέλος τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ ἄποψη αὐτὴ «πέρασε» καὶ ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Δὲν βρίσκει ὅμως σύμφωνη ὅλη τὴν ἐπιστημονικὴ κοινότητα, γιατί δὲν μπορεῖ νὰ θεωρῆται νεκρὸ ἕνα σῶμα ποὺ ἀνεβάζει πυρετό, ποὺ ἐπουλώνει τὶς πληγές του, ποὺ κυοφορεῖ καὶ γεννᾶ ὑγιέστατα βρέφη. Τὰ θέματα ποὺ θίγει ὁ συγγραφέας εἶναι σημαντικά, γιατί ἡ ἐξέλιξη τῆς ἰατρικῆς στὶς μεταμοσχεύσεις δίνει ἐλπίδες ζωῆς σὲ χιλιάδες ἀνθρώπους. Ὅμως, τὸ ἠθικὸ πρόβλημα ποὺ τίθεται μπροστά μας εἶναι: θὰ ἐπιτρέψουμε πρὶν ἀπὸ τὸ πιθανῶς ἐπικείμενο βιολογικὸ τέλος τοῦ δότη νὰ τοῦ ἀφαιρεθῇ ἡ ζωή, ὥστε μὲ τὴν δωρεὰ τῶν ζωτικῶν του ὀργάνων νὰ παραταθῇ ἡ ζωὴ κάποιων ἄλλων; Πὼς μποροῦμε ἄλλωστε νὰ ἐπιτρέψουμε αὐτὴν τὴν βία στὴν πιὸ κρίσιμη φάση τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου, ὅταν ἡ ψυχὴ ἑτοιμάζεται νὰ ἀποχωρήση ἀπὸ τὸ σῶμα;

Μέχρι νὰ συμφωνήσουν οἱ ἐπιστήμονες –μακριὰ ἀπὸ «χρηστικὲς σκοπιμότητες»– γιὰ τὸ ἀμετάκλητο βιολογικὸ τέλος τοῦ ἀνθρώπου καὶ ἐφαρμόσουν ἀξιόπιστες μεθόδους ἐξακρίβωσής του, ἡ ἐλπίδα γιὰ τὶς μεταμοσχεύσεις θὰ εἶναι τα «ξενομοσχεύματα» (ποὺ λαμβάνονται ἀπὸ ζῶα), ἀλλὰ καὶ ἡ «ἀνάπτυξη στὸ ἐργαστήριο πολυδυνάμων ἐμβρυοκυττάρων ἀπὸ ὥριμα δερματικὰ κύτταρα, ἐκ τῶν ὁποίων θὰ μποροῦν νὰ ἀναπτύσσονται ὄργανα πρὸς μεταμόσχευση..., χωρὶς τὴν χρησιμοποίηση ἐμβρυϊκῶν βλαστοκυττάρων ἀπὸ κλωνοποίηση». Στὶς μεθόδους αὐτὲς δὲν ὑπάρχουν δεοντολογικοὶ περιορισμοὶ ἀπὸ τὴν βιοηθική, οὔτε δικαιολογημένες ἀναστολὲς ἀπὸ λόγους θρησκευτικούς.

π.Θ.Α.Β.

Κατασκηνωτικὲς δραστηριότηρες Ἱερὰς Μητροπόλεως Καλοκαίρι 2008

Ἐφέτος οἱ Κατασκηνώσεις τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας στὸν Ἅγιο Παντελεήμονα Ἀντιρρίου θὰ λειτουργήσουν σύμφωνα μὲ τὸ παρακάτω πρόγραμμα:

• Περίοδος Κοριτσιῶν: Δευτέρα 7 – Παρασκευή18 Ἰουλίου
• Περίοδος Ἀγοριῶν: Παρασκευὴ 18 – Τετάρτη 30 Ἰουλίου
• Ἡμερίδα Φοιτητῶν-Αποφοίτων: Πέμπτη 31 Ἰουλίου

Καλοῦνται οἱ νέοι καὶ τὰ παιδιὰ νὰ συμμετάσχουν σὲ αὐτὴ τὴν θερινὴ νεανική, δημιουργικὴ καὶ κοινωνικὴ δραστηριότητα μὲ τὴν φροντίδα, τὴν μέριμνα καὶ ὑπὸ τὴν σκέπη τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως. Οἱ ἐγγραφὲς θὰ γίνονται στὶς Ἐνορίες καὶ στὰ Γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως (τήλ. 26340 22980 – 23258).

***

Τὴν Ὀρθόδοξη Πατριαρχικὴ Σχολὴ «Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος Γ » της Ναϊρόμπη στὴν Κένυα βράβευσε τὴν φετινὴ χρονιὰ τὸ «Διεθνὲς Ἵδρυμα γιὰ τὴν ἑνότητα τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανικῶν Κρατῶν», τὸ ὁποῖο κάθε ἔτος βραβεύει προσωπικότητες, ἐκκλησιαστικὰ καὶ ἐκπαιδευτικὰ ἱδρύματα γιὰ τὴν προσφορά τους στὸ κοινωνικὸ σύνολο. Σήμερα τὴν διοίκηση τῆς Σχολῆς ἀσκεῖ ὁ Μητροπολίτης Κένυας κ. Μακάριος. Οἱ σπουδαστὲς τῆς Σχολῆς προέρχονται ἐκτὸς τῆς Κένυας καὶ ἀπὸ ἄλλες χῶρες τῆς Ἀφρικῆς καὶ παράλληλα μὲ τὴν θεολογικὴ κατάρτιση ἀποκτοῦν γνώση τῆς λειτουργικῆς παραδόσεως τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας θεωρητικὴ ἀλλὰ καὶ πρακτική.

***

Ὀρφανοτροφεῖο τῆς Ὀρθόδοξης Ἱεραποστολῆς λειτουργεῖ στὰ περίχωρα τῆς Καλκούτας τῆς Ἰνδίας μὲ πλούσια φιλανθρωπικὴ δράση. Φιλοξενεῖ ἑκατὸν τριάντα κορίτσια κάθε ἡλικίας ποὺ τὸ καθένα κουβαλᾶ καὶ μιὰ θλιβερὴ ἱστορία. Ζοῦν καὶ σπουδάζουν στὸν χῶρο αὐτὸ μὲ ἀπόλυτο σεβασμὸ στὴν κοινωνικὴ καὶ θρησκευτική τους παράδοση χωρὶς νὰ νοιώθουν ξένα πρὸς τὰ ἔθιμα καὶ τὶς συνήθειές τους. Ἐκτὸς τῶν 130 παιδιῶν τοῦ Ὀρφανοτροφείου προσφέρονται ἀκόμη τρόφιμα σὲ 2.000 ἄπορες οἰκογένειες πρωινὸ συσσίτιο σὲ 250 καὶ πλέον ὑποσιτισμένα παιδιὰ ἐνῷ λειτουργοῦν ἀκόμη ὀκτὼ ἰατρεῖα καὶ ὀδοντιατρεία σὲ χωριὰ τῆς νότιας Καλκούτας.

***

Τὸ 3ο Γυμνάσιο Ναυπάκτου παρουσίασε στὴν Παπαχαραλάμπειο Αἴθουσα τὸν προηγούμενο μῆνα μιὰ πρωτότυπη καὶ πολὺ ἐνδιαφέρουσα θεατρικὴ παράσταση μὲ τίτλο «Τὸ ἀγόρι μὲ τὴν βαλίτσα» καὶ θέμα τὴν προσφυγιά. Οἱ μαθητὲς τοῦ Σχολείου ἀπέδωσαν συγκινητικὰ τοὺς δύσκολους ρόλους τοὺς μὲ τοὺς μακρεὶς διαλόγους καὶ τὰ ἐναλασσόμενα σκηνικὰ καὶ κατάφεραν νὰ μεταφέρουν στοὺς θεατὲς τὸ δρᾶμα τῶν προσφύγων, νὰ πραγματοποιήσουν τὸν σκοπὸ τῆς παράστασης ποὺ συμπυκνωνόταν στοὺς στίχους «ἂν ἡ προσφυγιὰ μπῆκε στὴν τέχνη, καιρὸς νὰ μπὴ καὶ στὴν καρδιά μας». Συγχαρητήρια στοὺς παράγοντες τῆς πρωτότυπης παράστασης, στὸν Διευθυντὴ τοῦ Σχολείου κ. Πέτρο Πιτσιάκκα καὶ τοὺς συναδέλφους του, κυρίως δὲ στὶς Καθηγήτριες Ἄντα Ντάλλα καὶ Ἑλένη Ἀδαμοπούλου, καὶ σὲ ὅλους τοὺς μαθητές, κυρίως δὲ στοὺς πρωταγωνιστὲς Φώτη Κυρίτση καὶ Ἀνθὴ Ἀποστολοπούλου.

***

Τὸν προηγούμενο μῆνα στὴν Παπαχαραλάμπειο Αἴθουσα τὸ 2ο Γενικὸ Λύκειο Ναυπάκτου πραγματοποίησε μουσικὴ ἐκδήλωση «Ἀφιέρωμα στὸν Μάνο Χατζιδάκη», μέσα στὰ πλαίσια τῶν πολιτιστικῶν του δραστηριοτήτων. Τὸ πρόγραμμα τῆς ἐκδήλωσης περιελάμβανε στὴν ἀρχὴ ὁμιλία γιὰ τὸ ἔργο καὶ τὴν προσωπικότητα τοῦ Χατζιδάκι καὶ προβολὴ ἑνὸς video μὲ χαρακτηριστικὰ στιγμιότυπα ἀπὸ σημαντικὲς φάσεις τῆς ζωῆς καὶ τῆς δημιουργίας του. Στὴ συνέχεια, χορωδία μαθητῶν καὶ μαθητριῶν τοῦ σχολείου ἀπέδωσε τραγούδια τοῦ συνθέτη ἀπὸ σημαντικοὺς μουσικοὺς κύκλους, ἀπὸ θεατρικὲς παραστάσεις καὶ ἀπὸ τὸν κινηματογράφο. Παράλληλα, ἀπαγγέλθηκαν δύο γνωστὰ ποιήματα τοῦ ποιητῆ Ν. Γκάτσου ποὺ μελοποιήθηκαν ἀπὸ τὸ Χατζιδάκι, ἐνῷ μαθητὲς μὲ γνώσεις μουσικῶν ὀργάνων ἀπέδωσαν γνωστὲς μελωδίες του. Τὴν μουσικὴ ἐπιμέλεια τῆς ἐκδήλωσης εἶχε ἡ μουσικὸς κ. Σοφία Τουμπάνου καὶ τὴν γενικὴ ἐπιμέλεια οἱ φιλόλογοι καθηγήτριες τοῦ 2ου Λυκείου Μαρία Δρογγίτη, Μαρία Κουτούση καὶ Παρασκευὴ Μάρκου.

***

Ὁ τελευταῖος ἀπόγονος τῆς σουλιώτικης οἰκογένειας τῶν Μποτσαραίων της Ναυπάκτου, Δ. Μπότσαρης, ἔφυγε ἀπὸ αὐτὴ τὴν ζωή. Ἔτσι μιὰ μεγάλη σελίδα τῆς Μποτσαραίϊκης φάρας, ποὺ ἕνας κλάδος της ρίζωσε στὴν Ναύπακτο, ἔκλεισε. Παραμένει ὅμως ὁ Πύργος Μπότσαρη, ποὺ λειτουργῶντας ὡς κοινωφελὲς Ἵδρυμα θὰ διαιωνίζη τὸ ἱστορικὸ ὄνομα τῶν Μποτσαραίων.