Γεγονότα καὶ Σχόλια: Γάμοι μὲ ἑλληνικὸ σκηνικό - Ἐκτροχιασμὸς ἀπὸ τὴν σοβαρότητα

Γάμοι μὲ ἑλληνικὸ σκηνικό

Ζευγάρια ἀπὸ τὴν Κίνα ἡ τὴν Ἰαπωνία, σύμφωνα μὲ τὸν τηλεοπτικὸ σταθμὸ Mega, ἦλθαν στὴν Ἑλλάδα, σὲ νησὶ τοῦ Αἰγαίου, μὲ σκοπὸ νὰ τελέσουν τὸ γάμο τοὺς ὅπως οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες. Ἦταν ἐντυπωσιασμένοι ἀπὸ τὸ ὅλο σκηνικὸ τῶν ὀρθόδοξων ἑλληνικῶν γάμων στὰ νησιὰ τοῦ Αἰγαίου. Ἤθελαν, λοιπόν, ὁ γάμος τους νὰ περιλαμβάνη μιὰ ταπεινὴ αἰγαιοπελαγίτικη ἐκκλησιὰ καὶ νὰ ἔχη φόντο μὲ χρῶμα ἄσπρο καὶ γαλάζιο.

Σὲ ἐρωτήσεις δημοσιογράφων δήλωσαν ὅτι τοὺς ἀρέσει πολὺ ὁ ὀρθόδοξος χριστιανικὸς γάμος, οἱ ἴδιοι ὅμως δὲν εἶναι ὀρθόδοξοι Χριστιανοί. Πιθανῶς οὔτε Χριστιανοὶ ἄλλου δόγματος εἶναι. Γι’ αὐτὸ τὸν λόγο φυσικὰ δὲν ἦταν δυνατὸν νὰ τελεσθῇ ὁ γάμος τους ἀπὸ Ὀρθόδοξο Ἱερέα. Αὐτόν, βέβαια, τὸν σκόπελο τὸν ξεπέρασαν εὔκολα, ἀφοῦ πιὸ πολὺ τοὺς ἐνδιέφερε τὸ σκηνικὸ τοῦ μυστηρίου καὶ ὄχι αὐτὸ καθ' ἑαυτὸ τὸ μυστήριο. Δίπλα, λοιπόν, σὲ μιὰ ὡραία νησιώτικη ἐκκλησιά, μὲ φόντο τὸ πέλαγος, τέλεσαν τὸν πολιτικό τους γάμο, μὲ τὴν «φιλικὴ συμμετοχή» –ἀπαραίτητη γιὰ τὴν σκηνοθεσία καὶ τὴν νομιμότητα τοῦ γεγονότος– κάποιου ἐκπροσώπου τῆς τοπικῆς αὐτοδιοίκησης.

Εἶναι ἄγνωστο τί πραγματικὰ προσήλκυσε αὐτὰ τὰ ζευγάρια ἀπὸ τὴν Ἄπω Ἀνατολὴ νὰ ἔλθουν στὸ Αἰγαῖο γιὰ τὸ ξεκίνημα τῆς νέας τους ζωῆς. Πάντως, δὲν εἶναι ἀπίθανο νὰ δοῦμε καὶ Ἕλληνες ρομαντικούς, ἄσχετους μὲ τὸ μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας, νὰ μιμοῦνται τους ἐξ ἀνατολῶν ὁμογνώμονές τους καὶ νὰ τελοῦν τὸν πολιτικό τους γάμο εἴτε στὴν αὐλὴ ὡραίων νησιώτικων ἐκκλησιῶν μὲ φόντο τὸ πέλαγος, εἴτε σὲ πάρκα μπροστὰ ἀπὸ τζαμιὰ ἡ παγόδες, εἴτε, ἀκόμη, στὶς ὄχθες του Γάγγη μὲ φόντο τὸ ποτάμι.

Ὅταν χάνεται τὸ νόημα τοῦ μυστηρίου, ὅλα τὰ ἐνδεχόμενα πρέπει νὰ θεωροῦνται ἰσοπίθανα.

Ἐκτροχιασμὸς ἀπὸ τὴν σοβαρότητα

Στὶς μέρες μας ζοῦμε ἔντονα τὴν ἐκκοσμίκευση τῶν μυστηρίων –ὅλων τῶν μυστηρίων– ἀκόμη καὶ τοῦ μυστηρίου της «θεογενεσίας», δηλαδὴ τοῦ Βαπτίσματος. Ὅλα ἔχουν γίνει κοσμικὰ γεγονότα, ἄσχετα μὲ τὸ μυστηριακὸ νόημά τους. Ὅλα, ὄχι βέβαια γιὰ ὅλους. Ἐκεῖ, ὅμως, ποὺ τὰ πράγματα ἔχουν ἐκτροχιασθῇ ἀπὸ τὶς ρᾶγες τῆς παράδοσης καὶ τῆς σοβαρότητας εἶναι τὸ μυστήριο τοῦ γάμου.

Δὲν θὰ περιγράψουμε γνωστὲς καταστάσεις. Ἐπιγραμματικὰ μόνο θὰ ἐπισημάνουμε ὁρισμένες ἄγνοιες ποὺ ὁδηγοῦν σ’ αὐτὸν τὸν ἐκτροχιασμό.

Ἀγνοεῖται πρῶτον τὸ τί σημαίνει νὰ εἶναι κανεὶς μέλος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ποιά εἶναι ἡ σημασία τῶν μυστηρίων γιὰ τὴν ζωή της. Δεύτερον, ὅτι ὁ ἄνθρωπος καὶ οἱ ἀνθρώπινες σχέσεις ἔξω ἀπὸ τὸ μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας διακατέχονται ἀπὸ τὸν θάνατο καὶ τὴν ἰδιοτέλεια. Καὶ τρίτον, ὅτι ἡ ἁμαρτία δὲν εἶναι ἁπλὴ ἠθικὴ ἔννοια. Εἶναι ὁ χωρισμός μας ἀπὸ τὸν Θεό. Γι’ αὐτὸ ὅταν ὁ Θεὸς δὲν ἐνεργεῖ μέσα μας ὅ,τι κι ἂν κάνουμε εἶναι ἁμαρτία.

Ὅταν ὑπάρχουν αὐτὲς οἱ ἄγνοιες κι ὅταν ἀκόμη πηγαίνουμε στὴν Ἐκκλησία γιὰ τὸν γάμο μας, αὐτὸ ποὺ πιὸ πολὺ μᾶς ἐνδιαφέρει δὲν εἶναι ἡ χάρη τοῦ μυστηρίου, ἀλλὰ ἡ φαντασμαγορικὴ σκηνοθεσία καὶ ἡ καλὴ ὀπτική των εἰκονοληπτῶν.

Ὁ ρόλος τῶν Ἱερέων –μᾶλλον δευτερεῦον– ἔχει γίνει πολὺ δύσκολος.

π.Θ.Α.Β.