Νεκρολογία: Ἱερεὺς Γεώργιος Δημούσης - Ἀνδρέας Πατογιάννης, Ἀποχαιρετισμός

Ἱερεὺς Γεώργιος Δημούσης

Κοιμήθηκε στὶς 29 Ἀπριλίου ε.ε. ὁ Ἱερεὺς Γεώργιος Δημούσης σὲ ἡλικία 102 ἐτῶν καὶ μὲ 70 ἔτη Ἱερωσύνης! Ὁ π. Γεώργιος γεννήθηκε τὸ ἔτος 1905 στὴν Κλεπὰ Ναυπακτίας. Γονεῖς του ἦταν ὁ Περικλῆς καὶ ἡ Μάρθα. Νυμφεύθηκε τὴν Μαρία Σωτηροπούλου μὲ τὴν ὁποία ἀπέκτησε ἑπτὰ παιδιὰ (Νικόλαος, Περικλῆς, Μάρθα, Δημήτριος, Χρῆστος, Γιαννούλα καὶ Κωνσταντῖνος). Παρακολούθησε τὰ μαθήματα στὴν προπαρασκευαστικὴ Ἐκκλησιαστικὴ Σχολὴ τῆς Μητροπόλεως Ναυπάκτου.

Χειροτονήθηκε Διάκονος τὴν 16η Δεκεμβρίου 1937 καὶ Πρεσβύτερος τὴν ἑπομένη ἀπὸ τὸν ἀείμνηστο Μητροπολίτη Ναυπακτίας καὶ Εὐρυτανίας κυρὸ Γερμανό. Ὑπηρέτησε στὶς Ἐνορίες Κοιμήσεως Θεοτόκου Βούλπιανης Εὐρυτανίας (1937), Ἁγίου Γεωργίου Κλεπὰς Ναυπακτίας (1941) καὶ Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Σαργιάδος Τριχωνίδος (1952). Συνταξιοδοτήθηκε τὴν 31η Δεκεμβρίου 1976 λόγῳ γήρατος ἀπὸ τὴν ἴδια Ἐνορία.

Μετὰ τὴν σύνταξή του καὶ μέχρι πρόσφατα ὁ π. Γεώργιος ἐρχόταν κάθε καλοκαίρι στὸ χωριό του καὶ λειτουργοῦσε καὶ βοηθοῦσε τὸν νῦν ἐφημέριο π. Σπυρίδωνα. Τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας τοῦ ἔτους 2006 τιμήθηκε ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη, μαζὶ μὲ ἄλλους λελευκασμένους Ἱερεῖς, γιὰ τὴν προσφορά του στὴν Ἐκκλησία. Ἄφησε μνήμη ἀγαθοῦ, ἤρεμου, ἱεροπρεποῦς λευΐτου καὶ καλοῦ οἰκογενειάρχου.

Ἡ ἐξόδιος ἀκολουθία του ἔγινε στὸ χωριό του στὶς 30 Ἀπριλίου, προεξάρχοντος τοῦ ἐκπροσώπου τοῦ Σεβασμιωτάτου Πανοσ. Ἄρχιμ. π. Πολυκάρπου Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἀμπελακιωτίσσης.–

Ἀποχαιρετισμός

Τὴν Τετάρτη 23 Μαΐου ε.ε. κηδεύθηκε σὲ ἡλικία 92 ἐτῶν ὁ Ἀνδρέας Πατογιάννης, Ἐκκλησιαστικὸς Ἐπίτροπος Γαυρολίμνης. Τὴν κηδεία τέλεσε ὁ Σεβασμιώτατος, ὁ ὁποῖος μίλησε κατάλληλα. Δημοσιεύουμε κατωτέρω τὸν σύντομο «ἀποχαιρετιστήριο» λόγο τοῦ Ἐφημερίου π. Ἰωάννη Γιαννακόπουλου γιὰ τὸν ὑπὲρ τὴν εἰκοσαετία συνεργάτη του.

Σήμερα πενθεῖ ἡ Γαυρολίμνη καὶ ὅσοι σὲ γνώρισαν, ἀγαπητὲ καὶ ἀξέχαστε Ἀνδρέα, γιατί σὲ χάνουμε, ὄχι βεβαίως πρόωρα, ἀλλὰ πλήρη ἡμερῶν, 92 ἐτῶν. Ὅμως δὲν παίζει ρόλο τὸ πότε φεύγει κανείς, ἀλλὰ ἂν καταφέρη νὰ ἀφήση ἕνα σωστὸ ἔργο στὸ χωριό του καὶ στὴν οἰκογένειά του. Ἐσὺ κατάφερες νὰ βγάλης οἰκογένεια νὰ τὴν καμαρώνουμε ὅλοι. Ἐσὺ κατάφερες νὰ σὲ ἀγαπήσουν ὅλος ὁ κόσμος, μικροὶ καὶ μεγάλοι. Ἐσὺ ὑπηρέτησες τὴν Ἐκκλησία μὲ ἀγάπη καὶ ζῆλο. Μοῦ ἔλεγες: "Πάτερ, καλύτερα αἰσθάνομαι στὴν Ἐκκλησία παρὰ στὸ σπίτι μου".

Ἀνδρέα, ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου. Ἡ ἀποστολή σου ἦταν μέχρις ἐδῶ νὰ ὑπηρετῇς τὸν μάταιο κόσμο. Ἀπὸ σήμερα καλεῖσαι νὰ ὑπηρετήσης τὸ θυσιαστήριο τοῦ Χριστοῦ μας καὶ εἶμαι βέβαιος πὼς ἀπὸ σήμερα εἶσαι κοντὰ στὸν Χριστό... Γι' αὐτὸ ἐκεῖ ποὺ θὰ πᾶς προσευχήσου καὶ γιὰ μένα ὅταν θά 'ρθὴ ἡ ὥρα ἡ δική μου νὰ εἴμαστε πάλι μαζί. Σοῦ ζητῶ τὴν εὐχή σου καὶ σοῦ εὔχομαι καλὸ παράδεισο. Καὶ προσευχήσου γιὰ ὅλη τὴν Ἐνορία μας ποὺ σὲ ἀγάπησαν καὶ σὲ τιμοῦν σήμερα μὲ τὴν παρουσία τους.–