Skip to main content

Γραφεῖον Τύπου  Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καὶ Ἃγίου Βλασίου 

E-mail: Αυτή η διεύθυνση Email προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. 

Ναύπακτος, 27 Μαΐου 2013 

ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ

Δημοσιεύεται κατωτέρω το κείμενο του Πρωτοπρεσβυτέρου της Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου π. Θωμά Βαμβίνη, το οποίο ανατρέπει ολοσχερώς τα αθεολόγητα και αντιεκκλησιαστικά «επιχειρήματα» με τα οποία προσπάθησε εσχάτως ο εν ακοινωνησία τελών Ιερομόναχος της πρ. Μονής Μεταμορφώσεως Ιγνάτιος Σταυρόπουλος να στηρίξη τις αντικανονικές ενέργειές του και τα άκυρα «μυστήρια» τα οποία τελεί.

Γραφείον Τύπου Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου


Η Ιερωσύνη και οι πλάνες των ακοινωνήτων Ιερέων

του Πρωτ. Θωμά Βαμβίνη

Κείμενο του Ιερομονάχου Ιγνατίου Σταυροπούλου, πρώην Γραμματέως της πρώην Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Σκάλας Ναυπάκτου, ο οποίος τελεί, με απόφαση της Ιεράς Συνόδου, υπό το επιτίμιο της ακοινωνησίας, εμφανίστηκε τελευταία σε διάφορες σελίδες του διαδικτύου, με αρχική πηγή την προσωπική του σελίδα. Ο τίτλος του είναι: «Η Ιερωσύνη και τα μυστήρια».

Το κείμενο αυτό είναι ένα συμπίλημα ψαλιδισμένων παραθεμάτων από την διδακτορική διατριβή του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρού Χριστοδούλου, από το «Κανονικό Δίκαιο» του καθηγητή Π. Μπούμη, καθώς και βιαίως αποσπασμένων προτάσεων από Ιερούς Κανόνες και πρακτικά Οικουμενικών Συνόδων, τις οποίες ο συντάκτης του κειμένου, με στρέβλωση του νοήματός τους, τις υποτάσσει στην σκοπιμότητά του, που είναι η απόδειξη, εις πείσμα της κοινής λογικής, αλλά προ παντός εις ανατροπήν της εκκλησιαστικής θεσμοθεσίας, ότι τα μυστήρια που τελεί, ενώ έχει από την Ιερά Σύνοδο το επιτίμιο της ακοινωνησίας, είναι έγκυρα.

Δυστυχώς όμως γι’ αυτόν, όλη η επιχειρηματολογία του, με παραπομπές και αναφορά πλήθους περιπτώσεων ειλημμένων από την διατριβή του μακαριστού αρχιεπισκόπου Αθηνών Χριστοδούλου, είναι σαφώς εναντίον του. Σημειωτέον ότι δεν αναφέρει πουθενά την διατριβή του μακαριστού Αρχιεπισκόπου, γεγονός το οποίο συνιστά το ακαδημαϊκό παράπτωμα της λογοκλοπής. (βλ. http://www.lib.auth.gr/images/stories/docs/plagiarism.pdf).

Όλη η επιχειρηματολογία του, λοιπόν, είναι εναντίον της τακτικής του και της νοοτροπίας του, αφού όλες οι περιπτώσεις και οι παραπομπές που αναφέρει δείχνουν ότι η αναγνώριση της εγκυρότητας των χειροτονιών και των μυστηρίων, η επιβολή της ακριβείας ή η επιλογή της οικονομίας, είναι έργο των επιχωρίων Επισκόπων και των Επισκοπικών Συνόδων.

Πρέπει επίσης να σημειωθή ότι κανείς από τους αναφερομένους στο άρθρο του π. Ι. Σταυροπούλου δεν έγινε δεκτός από Οικουμενική Σύνοδο ή από αγίους Πατέρες, επιμένοντας στην αίρεση ή στην ανταρσία απέναντι στην Εκκλησία. Όλο το πλήθος των περιπτώσεων που αναφέρονται αφορούν προσερχομένους στην Εκκλησία με μετάνοια και αποδοχή της ορθής πίστεως.

1. Ανυπακοή στους Ιερούς Κανόνες και τους θεσμούς της Εκκλησίας

Σε συνάφεια με τα παραπάνω θυμίζουμε ότι ο π. Ι. Σταυρόπουλος αρνείται έργω και λόγω την υπακοή στον νέο Ηγούμενό του, στον επιχώριο Επίσκοπο και στην Σύνοδο των Επισκόπων, πράγμα που σημαίνει ότι αποκλείει τον εαυτό του από την εφαρμογή οποιασδήποτε «οικονομίας», σαν και αυτές που αναφέρει στο κείμενό του.

Από τον Σεπτέμβριο του 2007, όταν η Διαρκής Ιερά Σύνοδος τον έθεσε (μέ άλλους τρεις αδελφούς του) υπό το επιτίμιο της ακοινωνησίας, του δήλωσε: «Κατά την περίοδον ταύτην του επιτιμίου, στερείσθε της δυνατότητος ίνα τελήτε την Θείαν Λειτουργίαν και οιανδήποτε ιεροπραξίαν και τελετήν και μετέχητε του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας. Πάς δε μεθ’ υμών συμπράττων, εκκλησιαστικώς τε και λειτουργικώς, υπόκειται εις το αυτό επιτίμιον, κατά την θεμελιώδη κανονικήν αρχήν “ο ακοινωνήτω κοινωνών ακοινώνητος έσται”».

Αυτός όμως, αφ’ ενός μεν στα χρόνια που διέρρευσαν δεν φρόντισε να αρθούν οι αιτίες του επιτιμίου, αφ’ ετέρου δε με κινήσεις που έκανε ο ίδιος και οι κατά πνεύμα αδελφοί του, προκάλεσε την Ιερά Σύνοδο να εμμείνη στην ακοινωνησία του με δέκα και πλέον ακόμη αποφάσεις της.

Τόν Νοέμβριο του 2012 έκανε την προκλητικότερη μέχρι τότε κίνησή του. Διέγραψε πραξικοπηματικά για τον εαυτό του το επιτίμιο της ακοινωνησίας και άρχισε να λειτουργή, αδιάκοπα έως σήμερα. Σημειωτέον ότι με την υπ’ αριθμ. 2730/15-10-1996 απόφασή της η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, το διαρκές διοικητικό όργανο της Εκκλησίας, αποφάνθηκε ότι οι Ιεροτελεστίες που τελούν ακοινώνητοι Κληρικοί είναι άκυρες. Αυτό σημαίνει ότι ο π. Ι. Σταυρόπουλος διέγραψε για τον εαυτό του και τις αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου, αλλά και τους Ιερούς Κανόνες, οι οποίοι προστάζουν: «Οι πρεσβύτεροι, και οι διάκονοι, άνευ γνώμης του επισκόπου μηδέν επιτελείτωσαν»(ΛΘ' των Αποστόλων) ή «ο μη έχων την κοινωνίαν [ο ακοινώνητος] προ της διαγνώσεως του πράγματος, εαυτώ ουκ οφείλει εκδικείν την κοινωνίαν»(ΙΔ'Σαρδικής) ή «οιοσδήποτε κληρικός, εάν εν τώ καιρώ της ακοινωνησίας αυτού, προ του ακουσθήναι, εις κοινωνίαν τολμήση, αυτός καθ? εαυτού της καταδίκης την ψήφον εξενηνοχέναι κριθή»(ΚΘ' Καρθαγένης). Αγνόησε σύν τοίς άλλοις και τον λόγο του ομωνύμου του αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου, ο οποίος έγραψε στους Σμυρναίους: «Μηδείς χωρίς του Επισκόπου τι πρασσέτω των ανηκόντων εις την Εκκλησίαν. Εκείνη βεβαία ευχαριστία ηγείσθω, η υπό τον επίσκοπον ούσα, ή ώ αν αυτός επιτρέψη... Ουκ εξόν εστιν χωρίς του Επισκόπου, ούτε βαπτίζειν, ούτε αγάπην ποιείν...».

Ο π. Ι. Σταυρόπουλος «χωρίς του Επισκόπου» και βαπτίζει και λειτουργεί, σαν να θεωρή ότι τα φρικτά και σωτήρια μυστήρια δεν είναι εκ «τών ανηκόντων εις την Εκκλησίαν». Έτσι, οδηγεί τον εαυτό του στην πραγματοποίηση αυτού που γράφει στην συνέχεια ο άγιος Ιγνάτιος: «ο λάθρα Επισκόπου τι πράσσων τώ διαβόλω λατρεύει».

2. Η ανεξάλειπτη Ιερωσύνη δεν είναι σε όλους ενεργός

Ο π. Ι. Σταυρόπουλος στο κείμενό του συνεχώς τονίζει: «Επειδή η Ιερωσύνη είναι ανεξάλειπτη, αυτό σημαίνει, ότι και τα ιερά Μυστήρια, που τελούν Κληρικοί, που τυχόν έχουν (προσωρινά) διοικητικά καθαιρεθεί, είναι έγκυρα». Χαρακτηρίζει την ακοινωνησία του «διοικητική καθαίρεση», που δεν επηρεάζει το μυστήριο της Ιερωσύνης.

Η συλλογιστική του είναι τυπικά σχολαστική. Βιάζει τα νοήματα των παραθεμάτων του, ταυτίζοντας το ανεξάλειπτο της Ιερωσύνης με την ενεργό Ιερωσύνη, αγνοώντας (προκειμένου να εξυπηρετηθή ο σκοπός του, που είναι η δικαίωσή του στα μάτια των οπαδών του) ότι η Ιερωσύνη, ανεξάρτητα από το αν είναι ανεξάλειπτη ή όχι, καθίσταται, σε περιπτώσεις σαν την δική του, ανενεργός. Πάντως, οιστρηλατημένος από το παπικό δόγμα του ανεξαλείπτου της Ιερωσύνης, αναλίσκει όλο τον κόπο του για να αποδείξη ότι το ανεξάλειπτο ταυτίζεται με το ενεργό της Ιερωσύνης.

Για τους μη γνωρίζοντες πρέπει να τονισθή ότι το ανεξάλειπτο της Ιερωσύνης έχει αναχθή σε δόγμα από την παπική σύνοδο του Τριδέντο (1545-1563), αφού προηγουμένως το είχαν επεξεργαστή οι σχολαστικοί θεολόγοι με βάση διδασκαλία του ιερού Αυγουστίνου και του Μιλέβης Οπτάτου. Αυτή η διδασκαλία εμφιλοχώρησε και στην Ορθόδοξη Εκκλησία, με θεμέλιο κυρίως τον λόγο του απ. Παύλου: «αμεταμέλητα γάρ τα χαρίσματα και η κλήσις του Θεού»(Ρωμ. 11,29). (βλ. Αρχιεπ. Χριστοστοδούλου, Ιστορική και κανονική θεώρησις του παλαιοημερολογιτικού ζητήματος κατά τε την γένεσιν και εξέλιξιν αυτού εν Ελλάδι, υποσ. 523, καθώς και Χ. Ανδρούτσου, Δογματική... σ. 314-315, Π. Τρεμπέλα, Δογματική... τ. 3 σ. 24-29). Όμως, ο απόστολος Παύλος τόνιζε και το «αναζωπυρείν το χάρισμα του Θεού»(Β' Τιμ. 1,6). Δεν εκλάμβανε, δηλαδή, την παραμονή και ενέργεια του χαρίσματος απροϋποθέτως.

Το ανεξάλειπτο της Ιερωσύνης, ταυτισμένο σοφιστικά δικολαβικά με την ενεργό Ιερωσύνη, χρησιμοποιείται από τον π. Ι. Σταυρόπουλος για να καθησυχάση τους οπαδούς του, που μετέχουν στα μυστήρια τα οποία αντικανονικά τελεί. Ισχυρίζεται: «όποτε και άν, ένας τιμωρημένος - καθηρημένος Επίσκοπος ή Ιερέας, τελέσει κάποιο Μυστήριο, μπορεί η Διοίκηση της Εκκλησίας, Αρχιεπίσκοπος, Μητροπολίτες, Σύνοδος, να τον ξανά τιμωρήσουν, π.χ. διότι δεν υπάκουσε, διότι δεν εφάρμοσε την ποινή. Όμως το Μυστήριο που τελείται κάθε φορά, είναι Κανονικό Μυστήριο. Τελείται από το Άγιο Πνεύμα». Αυτό είναι δόγμα του π. Ι. Σταυροπούλου, το οποίο δεν είναι καταγραμμένο σε κανέναν εκκλησιαστικό κώδικα και με το κείμενό του ανεπιτυχώς προσπαθεί να το επιβάλη. Έχει την επίγνωση ότι αντικανονικώς λειτουργεί, αλλά θέλει να πείση τους εύπιστους οπαδούς του ότι τα μυστήριά του είναι κανονικά. Αυτή είναι μια εκπληκτική (πρωτοτύπως αντικανονική) εκκλησιολογία.

Είναι άξιο θαυμασμού, πάντως, το πώς ο π. Ι. Σταυρόπουλος από την πλήρη αγνωσία του θελήματος του Χριστού, την οποία δογμάτισε τον Ιανουάριο του 2013 («Το θέλημα του Χριστού είναι άγνωστο και σε σας και σε μένα και σε όλους!», αποφάνθηκε), έφθασε τώρα στην υπερβάλουσα γνώση, που τον καθιστά ικανό να αποφαίνεται για το πώς δρά το Άγιο Πνεύμα και ποιά μυστήρια τελεί!

Σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στις αρχές Ιανουαρίου 2013, με αφορμή γεγονότα που δημιούργησαν οπαδοί του π. Ι. Σταυρόπουλου έξω από τα Γραφεία της Ιεράς Μητροπόλεως, γραφόταν: «Η ορθόδοξη εκκλησία έχει πιστούς και ο Χριστός θέλει μαθητές και όχι οπαδούς. Και δυστυχώς οι συμπεριφορές, που εκδηλώθηκαν, παραμονές Χριστουγέννων, κάθε άλλο παρά την ορθοδοξία εξέφραζαν και τον Χριστό υπηρετούσαν!». Σε αυτά ο π. Ι. Σταυρόπουλος, ως φιλόσοφος του αγνωστικισμού, απάντησε με άρθρο του, στο οποίο μεταξύ άλλων ρωτούσε: «Αλήθεια, πώς γνωρίζετε το τί θέλει ο Χριστός; Σάς το είπε κάποιος; Ρωτήσατε άραγε;». Για να πή εμφαντικά σε συζήτηση που έγινε κατόπιν στο διαδίκτυο: «Το θέλημα του Χριστού είναι άγνωστο και σε σας και σε μένα και σε όλους!».

3. Αποκοπή προτάσεων, σκόπιμη παραποίηση συμπερασμάτων

Προσπαθώντας ο π. Ιγνάτιος να αναφερθή σε πράγματα «άψαυστα τοίς αμυήτοις», προ παντός για τους αντάρτες απέναντι στην εκκλησιαστική Ιεραρχία, κατέφυγε, όπως ήδη σημειώθηκε, στην διδακτορική διατριβή του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστοδούλου, από την οποία, χωρίς να την αναφέρει, απέσπασε τμήματα, με τα οποία, μετά την «ανακατασκευή» ορισμένων ενοχλητικών για τον ίδιο προτάσεων, απάρτισε το σημαντικότερο μέρος του κειμένου του.

Από εκεί έλαβε τις πυκνές παραπομπές σε σχετική βιβλιογραφία (αρκετά παλαιά για σύγχρονο διδάκτορα του Παντείου και υποψήφιο διδάκτορα του Εκκλησιαστικού Δικαίου της Νομικής), την οποία όμως όπως φαίνεται δεν έλεγξε, αφού δεν τεκμηριώνεται από αυτήν η κύρια άποψη που θέλει να επιβάλη. Διότι κανείς πουθενά δεν ισχυρίζεται, όπως ο π. Ι. Σταυρόπουλος, ότι είναι έγκυρα τα μυστήρια που τελεί ένας καθηρημένος ή ακοινώνητος Πρεσβύτερος ή Επίσκοπος, ενόσω είναι αποκομμένος από την Εκκλησία, αμετανόητος και σε ανταρσία προς τον επιχώριο Επίσκοπο ή την Σύνοδο των Επισκόπων, στην οποία μετέχει ο Επίσκοπος του τόπου του. Όσα αναφέρονται, με κατάλληλες αποτμήσεις, στο κείμενο του π. Ι. Σταυροπούλου αφορούν περιπτώσεις μετανοούντων κληρικών, τους οποίους οι Επίσκοποι ή οι Σύνοδοί τους «οικονομούσαν».

Θα αναφερθούν πιο κάτω με συντομία κάποιες χαρακτηριστικές περιπτώσεις, που δείχνουν ανάγλυφα το πώς κακοποιούνται κείμενα και γεγονότα στο κείμενο του π. Ι. Σταυροπούλου.

Είναι αξιοσημείωτο πάντως ότι, ενώ παίρνει παραπομπές και αυτούσια τμήματα με πλήθος περιπτώσεων από την διατριβή του μακαριστού Αρχιεπισκόπου, δεν παίρνει τα συμπεράσματά του, τα οποία προφανώς δεν τον συμφέρουν. Διότι εκεί μεταξύ άλλων ο μακαριστός Χριστόδουλος γράφει: «Εν τούτοις η ως άνω περιπτωσιολογία μόνον κατ' εφαρμογήν της Οικονομίας δύναται, εξ επόψεως ορθοδόξου Εκκλησιολογίας, να ευσταθήση. Κατά την κανονικήν ακρίβειαν η Εκκλησία, δια της επιβολής της ποινής της καθαιρέσεως, απογυμνοί της ιερατικής τιμής τον κληρικόν, κατάγουσα τούτον εις την των λαϊκών τάξιν ή των μοναχών. Οι δε λαϊκοί ή μοναχοί δεν είναι κληρικοί και επομένως δεν δικαιούνται να τελούν Ι. Μυστήρια. Η θεία χάρις εν τοίς Μυστηρίοις δεν είναι αντικείμενον προσωπικού χειρισμού ενός εκάστου κληρικού, αλλά δίδεται δι' αυτού υπό της Εκκλησίας, εφ' όσον ο κληρικός ούτος ευρίσκεται εν κοινωνία μετ' αυτής».

Τα παραπάνω πόρρω απέχουν από τα περί ανεξαλείπτου ενεργού Ιερωσύνης, περί της οποίας «παραθεολογεί» ο π. Ι. Σταυρόπουλος.

4. Επιλογή προτάσεων για την απόκρυψη νοημάτων

Για το θέμα αυτό ο π. Ι. Σταυρόπουλος ανατρέχει και στον καθηγητή Π. Μπούμη. Γράφει: «Σύμφωνα με τον καθηγητή του πανεπιστημίου κ. Παναγιώτη Μπούμη, “η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχει αποφασίσει επισήμως για το θέμα αυτό”. Ο κ. Μπούμης αναφέρει: “Στο προκείμενο ζήτημα, δηλ.γιά το ανεξάλειπτο ή όχι της ιερωσύνης, μπορούμε να εφαρμόσουμε τους λόγους του Κυρίου:“Όσα εάν δήσητε επί της γής, έσται δεδεμένα εν ουρανώ”(Ματθ. 18, 18)”».

Η συνέχεια του κειμένου, επειδή δεν συμφέρει στον π. Ι. Σταυρόπουλο, αποσιωπάται και αφήνεται να εννοηθή ότι ο κ. Μπούμης με το αγιογραφικό χωρίο που παραθέτει τεκμηριώνει το ανεξάλειπτο «καί εν ουρανώ» της Ιερωσύνης που δόθηκε «επί της γής». Όμως η συνέχεια είναι αρκετά διαφορετική. Γράφει ο κ. Μπούμης στην ψαλιδισμένη συνέχεια του κειμένου του: «Εφ’ όσον, δηλαδή, η Εκκλησία απαγορεύει σε κάποιον κληρικό το δικαίωμα να ιερουργεί, σημαίνει ότι τον δεσμεύει και απέναντι των μελών της Εκκλησίας και απέναντι του Θεού και του στερεί την ικανότητα και τη δυνανότητα να μεταδίδει τη Θ. Χάρη στους πιστούς».

Είναι σαφής η «χειρουργική» επέμβαση στο κείμενο του κ. Μπούμη, για να προβληθούν τα νοήματα που θέλει ο π. Ι. Σταυρόπουλος και όχι αυτά που δίνει ο συγγραφέας του.

Υπάρχει όμως και συνέχεια στο σκόπιμο ψαλίδισμα των κειμένων. Ο π. Ι. Σταυρόπουλος γράφει: «Σύμφωνα πάλι με τον ίδιο καθηγητή, η καθαίρεση δεν μπορεί να καταργήσει την Χάρη της Ιερωσύνης». Μέ αυτό θέλει να υποστηρίξη ότι κατά τον κ. καθηγητή και ως ακοινώνητος έχει ενεργό την Ιερωσύνη. Ομως ο κ. Μπούμης δεν υποστηρίζει κάτι τέτοιο. Ο π. Ι. Σταυρόπουλος, για να δώση στους αναγνώστες του, με τρόπο φοβερά προπαγανδιστικό και προκρούστειο, τα νοήματα που αυτός θέλει, παραθέτει από το Κανονικό Δίκαιο του κ. Μπούμη τα εξής αποσπάσματα: «Η καθαίρεση, λοιπόν, μπορούμε να πούμε ότι είναι η αναστολή της ενεργείας του χαρίσματος της ιερωσύνης». Σταματά εδώ, παραλείπει τις εν συνεχεία ενδιάμεσες προτάσεις, που δεν τον συμφέρουν, για να συνεχίση το παράθεμα από εκεί που νομίζει ότι ευνοείται απ’ τον συγγραφέα: «Επειδή ακριβώς η καθαίρεση είναι η αναστολή της ενεργείας του χαρίσματος της ιερωσύνης, και όχι αφαίρεση αυτού, γι’ αυτό, εάν τυχόν ένας καθηρημένος κληρικός αθωωθεί από άλλο δικαστήριο, επανέρχεται στην τάξη των κληρικών, χωρίς νέα χειροτονία». Ο κ. Μπούμης κάνει λόγο για κληρικό που δικαιώνεται από δικαστήριο και αίρεται η καθαίρεσή του και όχι για κληρικό που παραμένει αμετανόητος σε πράξεις που είναι αιτίες της καθαίρεσής του.

Έχουν σημασία όμως οι ψαλιδισμένες μη βολικές για τον π. Ι. Σταυρόπουλο ενδιάμεσες προτάσεις του κ. Μπούμη, που δείχνουν ότι η προπαγάνδα που επιχειρεί ο π. Ι. Σταυρόπουλος έχει μαύρο χρώμα. Γράφει ο κ. Μπούμης: «Η καθαίρεση δηλαδή καθιστά τη Θ. Χάρη ανενέργητη. Γι’ αυτόν το λόγο και τα μυστήρια, τα οποία ήθελε τελέσει ένας καθηρημένος κληρικός, είναι ανίσχυρα και θεωρούνται ως μη γενόμενα» (σ. 204). Μέ άλλα λόγια τα μυστήρια που τελεί ο π. Ι. Σταυρόπουλος, στο διάστημα που παραμένει αμετανόητος υπό το επιτίμιο της ακοινωνησίας, «είναι ανίσχυρα και θεωρούνται ως μη γενόμενα».

5. Αμίλκας Αλιβιζάτος: Άποψη «ανίερος» και «ανόητος»

Παρόμοιο με το παραπάνω ψαλίδισμα γίνεται σε απόσπασμα από υποσημείωση του μακαριστού Χριστοδούλου, η οποία αναφέρεται στον καθηγητή Αμ. Αλιβιζάτο. Γράφει ο π. Ι. Σταυρόπουλος αντιγράφοντας τον μακαριστό Χριστόδουλο, χωρίς να τον αναφέρει, ότι σε μελέτη του ο καθηγητής Αμίλκας Αλιβιζάτος διδάσκει «ότι δια της καθαιρέσεως δεν αφαιρείται το θείον της ιερωσύνης χάρισμα (Βλ. Αμ. Αλιβιζάτου, Περί χάριτος των ποινών των κληρικών σ. 19)».

Η υποσημείωση όμως του μακαριστού Αρχιεπισκόπου έχει και κάποια προηγούμενα, που δεν συμφέρουν στον π. Ι. Σταυρόπουλο, γι’ αυτό και τ’ αποσιωπά. Γράφει η υποσημείωση: «Ο Αμ. Αλιβιζάτος, εν: Η Οικονομία κατά το Κανονικόν Δίκαιον της Ορθοδόξου Εκκλησίας Αθήναι 1949 σ. 46 υπεστήριξεν ότι τα υπό καθηρημένου τελούμενα Μυστήρια είναι απολύτως άκυρα και ανενέργητα και θεωρούνται ως μη γενόμενα. Αντικρούων δε το προβαλλόμενον υπέρ της εγκυρότητος αυτών επιχείρημα, το αντλούμενον εκ της μη αναχειροτονίας των καθηρημένων μετά την άρσιν της ποινής ταύτης, εχαρακτήρισε την άποψιν ταύτην ως ανόητον και ανίερον. Αλλαχού δε (Συνεδρία ΔΙΣ της 16-1-1964) υπεστήριξεν ότι τούτο δέον να ερμηνευθή ως οικονομία της Εκκλησίας (ΚώΔΙΣ 1962-1964 σ. 437). Αλλ' εν τη περί χάριτος των ποινών των κληρικών μελέτη αυτού εδέχθη, ότι δια της καθαιρέσεως δεν αφαιρείται το θείον της ιερωσύνης χάρισμα (Βλ. Αμ. Αλιβιζάτου, Περί χάριτος των ποινών των κληρικών σ. 19)»(υποσ. 525).

Είναι σαφές ότι κατά τον καθηγητή Αμ. Αλιβιζάτο, ενώ με την καθαίρεση «δέν αφαιρείται το θείον της ιερωσύνης χάρισμα», εντούτοις είναι ανενεργό, γι’ αυτό «τά υπό καθηρημένου τελούμενα Μυστήρια είναι απολύτως άκυρα και ανενέργητα και θεωρούνται ως μη γενόμενα». Μέ βάση, μάλιστα, τις απόψεις του που περιλαμβάνονται στο παραπάνω παράθεμα, όλη η επιχειρηματολογία του π. Ι. Σταυροπούλου, η οποία στηρίζεται στην άποψη ότι η μη αναχειροτονία καθηρημένων κληρικών, όταν αποκαθίστανται, σημαίνει αποδοχή της εγκυρότητας των μυστηρίων που τέλεσαν ως καθηρημένοι (ή ακοινώνητοι), είναι επιχειρηματολογία «ανόητη και ανίερη».

6. Διαστρέβλωση αποφάσεων Οικουμενικών Συνόδων

Ο π. Ι. Σταυρόπουλος προσπαθεί να κατοχυρώση το ενεργό της ανεξάλειπτης Ιερωσύνης του, αφαιρώνοντας από τις προϋποθέσεις της την Ορθόδοξη πίστη και αποσυνδέοντάς την από την μετάνοια.

Επιλέγοντας, χωρίς σχετική αναφορά, όπως ήδη σημειώθηκε, αποσπάσματα από την διατριβή του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, άλλοτε αυτούσια και άλλοτε καταλλήλως τροποποιημένα, ώστε να μη γίνεται λόγος για Ορθόδοξη πίστη και μετάνοια, προσπαθεί να αποδείξη κανονική την αντικανονική τελετουργία του και έγκυρα τα άκυρα μυστήριά του. Αναφέρουμε κάποιες περιπτώσεις. Γράφει:

«Η Πρώτη, Οικουμενική Σύνοδος δέχθηκε άνευ αναχειροτονήσεως τους αιρετικούς Κληρικούς τους λεγομένους Μελιτιανούς και τους λεγομένους Καθαρούς ως και τους λεγομένους Μιξοφυσίτες και τους λεγομένους Θεοπασχίτες».

Η Α' Οικουμενική Σύνοδος όμως δεν δέχθηκε άνευ αναχειροτονήσεως αιρετικούς κληρικούς, αλλά όσους αρνήθηκαν την αίρεση και εντάχθηκαν εμπράκτως στην Εκκλησία. Γι’ αυτό στον Η? Κανόνα της διακελεύει: «...Πρό πάντων δε τούτο ομολογήσαι αυτούς εγγράφως προσήκει, ότι συνθήσονται και ακολουθήσουσι τοίς της καθολικής και αποστολικής εκκλησίας δόγμασι? τουτέστι και διγάμοις κοινωνείν, και τοίς εν τώ διωγμώ παραπεπτωκόσιν, εφ’ ών και χρόνος τέτακται, και καιρός ώρισται ώστε αυτούς ακολουθείν εν πάσι τοίς δόγμασι της καθολικής εκκλησίας».

Για την Γ' Οικουμενική Σύνοδο γράφει: «Η Τρίτη, Οικουμενική Σύνοδος δέχθηκε τους αιρετικούς Μεσσαλιανούς Κληρικούς, ως Κληρικούς άνευ αναχειροτονήσεως, που σημαίνει ότι η Γ' Οικουμενική Σύνοδος αναγνώρισε πάλι ως έγκυρα τα Μυστήρια των αιρετικών και το ανεξάλειπτο της Ιερωσύνης».

Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος στο σχετικό χωρίο γράφει: «Οι Μεσσαλιανοί κληρικοί, αρνούμενοι την πλάνην, εγίγνοντο δεκτοί υπό της Γ' Οικουμενικής Συνόδου άνευ αναχειροτονήσεως». Για τον π. Ι. Σταυρόπουλο η άρνηση της πλάνης δεν έχει καμμιά σχέση με την ενεργοποίηση της Ιερωσύνης, ούτε θεωρεί ότι η μετάνοια είναι αιτία αναζωπυρώσεως του ιερατικού χαρίσματος. Γι’ αυτόν ενεργός Ιερωσύνη υπάρχει και στην πλάνη, την αίρεση και την αμετανοησία. Είναι περίεργο πάντως, πώς έχοντας τέτοιες απόψεις (παραδοχή ότι υπάρχει ενεργός Ιερωσύνη στους αιρετικούς) έχει συμπαραστάτες στους αντιεκκλησιαστικούς «αγώνες» του κάποιους «υπέρμαχους» της Ορθοδοξίας.

Για την Ζ' Οικουμενική Σύνοδο γράφει: «Η Έβδομη Οικουμενική Σύνοδος δέχθηκε ως Κληρικούς, όσους ανήκαν στην αίρεση της εικονομαχίας, που σημαίνει ότι η Οικουμενική Σύνοδος αναγνώρισε πάλι ως έγκυρα τα Μυστήρια των αιρετικών και το ανεξάλειπτο της Ιερωσύνης». Η αλλοίωση της πληροφορίας που αντλεί από τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο είναι τραγική και η εκκλησιολογική διαφθορά που ενσπείρει πνευματικά θανατηφόρος. Ο μακαριστός Χριστόδουλος γράφει: «Η Ζ' Οικουμενική Σύνοδος εδέξατο εις τους οικείους βαθμούς τους αποκηρύξαντας την αίρεσιν της εικονομαχίας». Δεν δέχθηκε εικονομάχους, ούτε αναγνώρισε τα μυστήρια εικονομάχων. Δέχθηκε αυτούς που προσήλθαν με μετάνοια και ταπείνωση στην Εκκλησία.

Για του λόγου το αληθές θα παραθέσουμε χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τα πρακτικά της Ζ' Οικουμενικής Συνόδου, επειδή γίνεται ιδιαίτερη αναφορά σε αυτήν στο κείμενο του π. Ι. Σταυροπούλου. Διαβάζουμε στην πρώτη πράξη της Συνόδου (Μ. 12, 1007-1012) το πώς έγιναν δεκτοί οι Βασίλειος Αγκύρας, Θεόδωρος Μύρων και Θεοδόσιος Αμμορίου. Προσήλθαν στην Αγία Σύνοδο με άκρα ταπείνωση, εκζητούντες την συγγνώμη. Εγγράφως μάλιστα αρνήθηκαν την αίρεση και διάβασαν λίβελλο μέσα στην Σύνοδο: «Βασίλειος επίσκοπος Αγκύρας είπεν όσον ήν εις δύναμίν μου, δεσπόται, εξήτασα την υπόθεσιν, και πάσαν πληροφορίαν δεξάμενος, προσήλθον τη καθολική εκκλησία εγώ ο έσχατος υμών δούλος». Κατόπιν στο λίβελλο που διάβασε, αφού «εξαρνείται» την αίρεση και ομολογεί την Ορθόδοξο πίστη, μεταξύ άλλων λέει: «εν ταυτώ δε και συγγνώμην εξαιτούμαι παρά της θεοσυλλέκτου υμών μακαριότητος υπέρ ταύτης μου της βραδύτητος. Δέον γάρ ήν μη υστερηκέναι με προς την της ορθοδοξίας ομολογίαν? αλλά της άκρας μου αμαθείας και νωθρείας και ημελημένης διανοίας εστί τούτο. Όθεν και μάλλον αιτώ την μακαριότητα υμών εξαιτήσαι και παρά Θεού συγχώρησίν μοι παρασχεθήναι». Μετά το τέλος της ανάγνωσης του λιβέλλου «Ταράσιος ο αγιώτατος πατριάρχης είπε? πάσα η ιερατική ομήγυρις αύτη τώ Θεώ δόξαν και ευχαριστίαν αναπέμπει επί ταύτη σου τη ομολογία ήν προσήγαγες τη καθολική εκκλησία».

Τέτοιοι λόγοι, σαν του Βασιλείου Αγκύρας, δεν φαίνεται πιθανό ότι μπορούν να βγούν από το στόμα κληρικού, που καταγγέλλει την Εκκλησία του στον Αμερικανό Πρέσβη για στέρηση της θρησκευτικής του ελευθερίας! Ο π. Ι. Σταυρόπουλος, όπως είναι γνωστό, κατήγγειλλε την Εκκλησία της Ελλάδος στον Αμερικανό Πρέσβη με αναφορά του, στην οποία μεταξύ άλλων γράφει: «Κύριε Πρέσβη, όπως γνωρίζουμε, η Χώρα μας δεν αποτελεί, δυστυχώς, υπόδειγμα προστασίας του δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας... Η ανωτέρω απόφαση της Συνόδου (γιά την ακοινωνησία και την διαγραφή του από την Μονή), που διέπεται από άκρατο ιεροκρατικό πνεύμα, θυμίζει δυστυχώς περισσότερο θρησκευτικό κλίμα ασιατικών καθεστώτων, παρά αυτό μίας ευνομούμενης δυτικοευρωπαϊκής δημοκρατίας...».

Απώγειο της σοφιστικής δικολαβίας του είναι η ενάντια στην κοινή λογική εκμετάλλευση της δήλωσης του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερωνύμου για την θρησκευτική ελευθερία των αλλοθρήσκων, ότι ο καθένας απολαμβάνει θρησκευτικής ελευθερίας. Η χρήση για τον εαυτό του αυτής της δήλωσης δείχνει ότι, ο π. Ι. Σταυρόπουλος, ή αισθάνεται μέσα στην Εκκλησία ως αλλόθρησκος ή θεωρεί θρησκευτική ελευθερία το να εξασκή χωρίς συνέπειες (ελευθέρως) την σχισματική συμπεριφορά του. «Εξιστά την λογικήν» μάλιστα η χρησιμοποίηση της δήλωσης για τους αλλοθρήσκους του Προέδρου της Συνόδου, η οποία τον επιτίμησε, προκειμένου να αποδείξη ότι έχει το δικαίωμα να συμπεριφέρεται ατιμωρητί σχισματικά... Η κοινή λογική δεν αντέχει τέτοιες δικολαβίες.

Η συγκεκριμένη τακτική συγκρινόμενη με συμπεριφορές που καταγράφονται στα πρακτικά της Ζ' Οικουμενικής Συνόδου, γεννά το ερώτημα: Πώς είναι δυνατόν, ο π. Ι. Σταυρόπουλος διακατεχόμενος από ένα τέτοιο «δυτικοευρωπαϊκό» πνεύμα, να προσέλθη ποτέ στα μέλη της Ιεράς Συνόδου και να πή, όπως ο Βασίλειος Αγκύρας: «συγγνώμην εξαιτούμαι παρά της θεοσυλλέκτου υμών μακαριότητος... Τής άκρας μου αμαθείας και νωθρείας και ημελημένης διανοίας εστί [τό παράπτωμα] τούτο»; Για τους πιστεύοντες, βέβαια είναι «πάντα δυνατά» και «η ελπίς ου καταισχύνει», ο ίδιος όμως φαίνεται ότι αποκλείει κάτι τέτοιο, γι’ αυτό αποδύθηκε στον άπελπι αγώνα να αποδείξη ότι η Ιερωσύνη είναι ενεργός και στην αίρεση και στην αποσχιστική από την Εκκλησία αμετανοησία.

7. Παραπλανητική προβολή της «οικονομίας» των αγίων Πατέρων

Εκτός από τις Οικουμενικές Συνόδους ο π. Ι. Σταυρόπουλος προσπαθεί να αποδείξη ομόφρονές του και μεγάλους αγίους Πατέρες της Εκκλησίας, όπως τον Μ. Αθανάσιο και τον Μ. Βασίλειο.

Γράφει: «Ο Μ. Βασίλειος αναγνώρισε ως Κληρικούς τους αιρετικούς Κληρικούς Ζώινο και Σατουρνίνο, από την αίρεση των Εγκρατιτών, γεγονός που σημαίνει, ότι ο Μέγας Βασίλειος αναγνώρισε ως έγκυρα τα Μυστήρια των αιρετικών και το ανεξάλειπτο της Ιερωσύνης. (Ρ-Π, Σύνταγμα Γ' σ. 91) [Η παραπομπή είναι παρμένη, χωρίς έλεγχο, από την διατριβή του μακαριστού Αρχιεπ. Χριστοδούλου (η οποία και πάλι δεν αναφέρεται), είναι όμως λάθος. Το ορθό είναι: Ρ-Π, Σύνταγμα Δ' σ. 91. Δηλαδή, αντιγράφει και τα λάθη].

Το ίδιο έπραξε ο Μ. Αθανάσιος για τους αιρετικούς, αρειανούς».

Ο Μ. Βασίλειος όμως στην προς Αμφιλόχιον Ικονίου Α' κανονική του επιστολή, δεν αναγνωρίζει ως έγκυρα τα Μυστήρια των αιρετικών και ως εκ τούτου το ανεξάλειπτο της Ιερωσύνης τους. Σημειώνει, ότι η αρχή του χωρισμού των Εγκρατιτών από την Εκκλησία «διά σχίσματος γέγονεν». Και οι πρώτοι που αποσχίσθηκαν «παρά των Πατέρων έσχον τάς χειροτονίας». Αποκοπέντες όμως «λαϊκοί γενόμενοι, ούτε του βαπτίζειν, ούτε του χειροτονείν είχον εξουσίαν, ούτε ηδύναντο χάριν Πνεύματος αγίου ετέροις παρέχειν», από την οποία (Χάρη) οι ίδιοι εξέπεσαν. Γι’ αυτό, τονίζει, «ως παρά λαϊκών βαπτιζομένους τους παρ’ αυτών εκέλευσαν (οι Πατέρες), ερχομένους επί την Εκκλησίαν, τώ αληθινώ βαπτίσματι τώ της Εκκλησίας ανακαθαίρεσθαι». Αυτή είναι η ακρίβεια. Επειδή όμως οι πολλοί εκκλησιαστικοί ηγέτες της Ασίας «οικονομίας ένεκα» αποφάσισαν να γίνεται δεκτό το βάπτισμά τους, και Μ. Βασίλειος, υπακούοντας στην πλειοψηφία των Ορθοδόξων ποιμένων, είπε «έστω δεκτόν», αλλά με προϋποθέσεις αληθινής μετάνοιας και σταθερότητας στην ορθή πίστη.

Όσο για τους αδελφούς Ζώινο και Σατορνίνο, η Εκκλησία ήδη τους είχε δεχθή «εις την καθέδραν των επισκόπων» και αυτό που λέει ο Μ. Βασίλειος είναι ότι, εφόσον έγιναν δεκτοί αυτοί ως επίσκοποι, δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε από την Εκκλησία αυτούς που συνδέονται μαζί τους, «τούς τώ τάγματι εκείνων συνημμένους».

Είναι τραγικό όμως αυτό που λέγεται για τον Μ. Αθανάσιο, ότι δηλαδή δέχθηκε την Ιερωσύνη των Αρειανών.

Ο Μ. Αθανάσιος στην προς Ρουφιανό επιστολή του, στην οποία εκφράζει την στάση όλης της Εκκλησίας απέναντι στους επιστρέφοντες από την πλάνη του Αρείου, διακρίνει αυτούς που μετανόησαν και προσήλθαν στην Εκκλησία σε δύο κατηγορίες σε αυτούς που ήταν «προϊστάμενοι της ασεβείας» και αυτούς που απλώς παρασύρθηκαν στην αίρεση. Τούς δέχεται όλους, αλλά των πρώτων δεν δέχεται την Ιερωσύνη, ενώ τους δεύτερους τους αποκαθιστά και στον τόπο του κλήρου. Γράφει: «Και ήρεσεν, όπερ ώδε και πανταχού, ώστε τοίς μεν καταπεπτωκόσι και προϊσταμένοις της ασεβείας, συγγινώσκειν μεν μετανοούσι, μη διδόναι δε αυτοίς τόπον κλήρου, τοίς δε μη αυθεντούσι μεν της ασεβείας, παρασυρείσι δε δι’ ανάγκην και βίαν, έδοξε δίδοσθαι μεν συγγνώμην, έχειν δε και τον τόπον του κλήρου». Επισημαίνει όμως την ανάγκη της σταθερότητας στην ορθή πίστη, γι’ αυτό συμπληρώνει: «Και έδοξε τούτό πως οικονομικώς γεγενήσθαι, διεβεβαιώσαντο γάρ μη μεταβεβλήσθαι εις ασέβειαν». Πράγμα που σημαίνει ότι, αν «μεταβληθούν εις ασέβειαν», χάνουν τις ευεργεσίες από τήν«οικονομία» της Εκκλησίας, χάνουν «τόν τόπον του κλήρου», την ενέργεια του χαρίσματος της Ιερωσύνης τους.

Έχει όμως αρκετή σημασία ο λόγος για τον οποίο απαντά ο Μ. Αθανάσιος στον Ρουφιανό. Τού γράφει ότι απαντά στην επιστολή του επειδή «φιλοκάλως και εκκλησιαστικώς, τούτο γάρ πάλιν πρέπει τη σή ευλαβεία, ηρώτησας» (Ράλλη-Ποτλή, Σύνταγμα Θείων και Ιερών Κανόνων, τ.Δ', σ.82-83).

Το «φιλοκάλως και εκκλησιαστικώς» είναι το ζητούμενο για όλες τις εκκλησιαστικές κινήσεις και δραστηριότητες. Άν υπήρχε αυτό, όλα τα εκκλησιαστικά προβλήματα θα εύρισκαν γρήγορα τις πρέπουσες λύσεις. Επειδή, όμως, συνήθως απουσιάζει, γι’ αυτό οι διακριτικές (φιλόκαλες και εκκλησιαστικές) ποιμαντικές κινήσεις των αγίων Πατέρων είναι για αρκετούς ακατανόητες, ιδίως είναι ακατανόητες για αυτούς που δεν μπορούν να υποτάξουν το ίδιόν τους θέλημα στην ιεραρχική λειτουργία του σώματος της Εκκλησίας. Όπως φαίνεται, δεν μπορούν αυτοί να καταλάβουν ούτε την αξία της ακριβείας, ούτε την θεραπευτική δύναμη της οικονομίας. Γι’ αυτό φιλονικούν με τους φιλόκαλους εκκλησιαστικούς ποιμένες διατυπώνοντας ανίερες παραθεολογίες.

Ο άγιος Ταράσιος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, στην Ζ' Οικουμενική Σύνοδο, αναφερόμενος στην αντιμετώπιση διαφόρων εκκλησιαστικών θεμάτων από τους αγίους Πατέρες άλλοτε με την ακρίβεια και άλλοτε με την οικονομία, με γνώμονα πάντα το συμφέρον της Εκκλησίας, δηλαδή την σωτηρία των ανθρώπων, είπε: «Πανταχού γάρ οι Πατέρες αλλήλοις σύμφωνοί εισιν, εναντίωσις δε ουδεμία ένεστιν αυτοίς? αλλ’ εναντιούνται αυτοίς οι τάς οικονομίας και τους σκοπούς αυτών μη επιστάμενοι»(Μ. 12, 1050).

8. Βασικές εκκλησιολογικές αρχές

Μετά από τα παραπάνω κρίνεται αναγκαίο να διατυπωθούν τέσσερις βασικές εκκλησιολογικές αρχές:

Α. Ο Χριστός έδωσε την Ιερωσύνη στους Αποστόλους και οι Απόστολοι στους διαδόχους τους (Επισκόπους), για να συγκροτηθή η Εκκλησία. Όλα τα μυστήρια ενεργούν μέσα στην Εκκλησία, στην οποία εξέχουσα θέση, ουσιαστική και όχι τυπική, έχει ο Επίσκοπος, η έγκριση και η μνημόνευση του οποίου δίνει εγκυρότητα σε όλες τις ιεροτελεστίες, σε «πάν ό,τι τελείται εν τη Εκκλησία».

«Οι πρεσβύτεροι τελούσι τα μυστήρια δυνάμει της χειροτονίας των υπό των επισκόπων, εις ούς άρα ανάγουσι την αρχήν αυτών πάντα τα μυστήρια».(Ιωάννου Ν. Καρμίρη, Ορθόδοξος Εκκλησιολογία, σ. 418)

«Η ενότης της Εκκλησίας δεν είναι απλώς ευχαριστιακή, αλλά λόγω της σχέσεως του Επισκόπου προς την Ευχαριστίαν καθίσταται και ιεραρχική... Αι περαιτέρω συνέπειαι είναι ήδη φυσικαί: πάν ό,τι τελείται εν τη Εκκλησία είναι έγκυρον, μόνον όταν εγκρίνηται υπό του Επισκόπου».(Ιωάννου Ζηζιούλα (νύν Μητροπολίτου Περγάμου), Η ενότης της Εκκλησίας εν τη Θεία Ευχαριστία και τώ Επισκόπω, σ. 98).

Β. Το πολίτευμα της Εκκλησίας είναι ιεραρχικώς συνοδικό και συνοδικώς ιεραρχικό. Μέσα στο εκκλησιαστικό σώμα δεν υπάρχει αυτονομία χαρισμάτων.

«Το κέντρον της ιερατικής διακονίας και δράσεως είναι η εν πνεύματι λατρεία του Θεού και δη η θεία λειτουργία... Εξ άλλου όμως η επίγειος Εκκλησία εμφανίζεται ως κοινωνία ιεραρχικώς ωργανωμένη, με ιδίαν ιεραρχίαν, νομοθεσίαν και λατρείαν, ή ως “πολιτεία τη ιερωσύνη συμβαίνουσα”» (Ιωάννου Ν. Καρμίρη, Ορθόδοξος Εκκλησιολογία, σ. 380)

«...θά πρέπη το πολίτευμα της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας να ονομάζηται επισκοπικοσυνοδικόν» (ένθ. αν. σ. 521)

«Το συνοδικόν σύστημα διοικήσεως ανάγεται εις την ουσίαν της Εκκλησίας, δι’ όν λόγον ετέθη εις λειτουργίαν εν αυτή ήδη από των αρχών αυτής, καταστάν έκτοτε ουσιαστικόν και αναπόσπαστον στοιχείον της ζωής καθόλου της Ορθοδοξίας» (ένθ. αν. σ. 653-654)

Γ. Είναι στενά συνδεδεμένο «τό δίκαιο των χειροτονιών» με το «δίκαιο των κρίσεων». Αυτό φαίνεται ανάγλυφα στην εξέλιξη της εκκλησιαστικής διοικήσεως, στην οποία η πνευματική εξουσία των Επισκόπων είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την «αυθεντία» των κρίσεων. (βλ. Βλασίου Ιω. Φειδά, Ο θεσμός της Πενταρχίας των Πατριαρχών, Ι Προϋποθέσεις διαμορφώσεως του θεσμού (απ’ αρχής μέχρι το 451),σ. 325-335). Αυτός που δίνει δια της χειροτονίας το χάρισμα έχει την ευθύνη της κρίσεως του χειροτονηθέντος, όταν αυτός δεν πολιτεύεται σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας. Εσχάτη ποινή δε στην οποία μπορεί να τον οδηγήση, με την παραπομπή του (σήμερα) στα Συνοδικά Δικαστήρια, είναι η «καθαίρεσις και γύμνωσις πάσης ιερατικής ενεργείας και τάξεως», η οποία ως βασικό επακολούθημα «επάγεται στέρησιν του δικαιώματος... του πράττειν ιερατικάς πράξεις. Ούτω κατά τον κανόνα α' Αγκύρας οι επιθύσαντες μεν ειδώλοις, είτα δε αναπαλαίσαντες ιερείς, δύνανται μεν να μετέχωσι της τιμής της εν καθέδραις, ουχί δε να διδάσκωσι, να προσφέρωσι και να πράττωσί τι των λοιπών ιερατικών» (Κωνσταντίνου Μ. Ράλλη, Ποινικόν Δίκαιον της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας, σ. 4 και εξής). Δηλαδή, δεν ενεργοποιείται πάλι η Ιερωσύνη των «επιθυσάντων» που μετανόησαν.

Δ. Η ακοινωνησία είναι ποινή «η οποία επιβάλλεται προληπτικώς στους κληρικούς και λαϊκούς για παραπτώματα πίστεως ή και κανονικής τάξεως για ορισμένο ή και για αόριστο χρόνο και αποσκοπεί αφ’ ενός μεν στην ποιμαντική επισήμανση του προβλήματος, αφ’ ετέρου δε στην πρόσκληση του αποκοπτομένου από την εκκλησιαστική κοινωνία να εκφράση δημόσια τη μεταμέλιά του, οπότε και αίρεται αυτομάτως η ποινή» (Βλασίου Ιω. Φειδά, Ιεροί Κανόνες και καταστατική νομοθεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος, σ.117).

«Η ποινή της ακοινωνησίας παραδίδεται από την κανονική παράδοση ως μία ιδιώνυμη ποινή με ιδιαίτερο περιεχόμενο και διαφορετικό χαρακτήρα από τις συγγενείς ή συνώνυμες εκκλησιαστικές ποινές του αφορισμού, της αργίας ή και του πνευματικού επιτιμίου της ακοινωνησίας» και «παράγει αντικειμενικές εκκλησιαστικές συνέπειες για όλο το σώμα της τοπικής ή και της καθ’ όλου Εκκλησίας...» (έν. αν. σ.120-121)

Όλες οι εκκλησιαστικές ποινές (όπως η ακοινωνησία) συνδέονται με την Θ. Ευχαριστία, έχουν χαρακτήρα ευχαριστιοκεντρικό (βλ. έν. αν. σ.117).

Ακόμη και σε γνωμοδότηση που ζήτησε η Ιερά Μονή προσδιορίζεται ότι ο ακοινώνητος κληρικός δεν μπορεί να ιεροπρακτή. «Το λεγόμενο “επιτίμιο της ακοινωνησίας” αφορά καθαρά και μόνον τις τελετουργικές ή ιεροπρακτικές αρμοδιότητες των κληρικών (τέλεση ή συμμετοχή στή θεία λειτουργία, τα μυστήρια και τις διάφορες ιεροπραξίες)» (Κωνσταντίνου Γ. Παπαγεωργίου, Λέκτορα Εκκλησιαστικού Δικαίου Νομικής Σχολής Α.Π.Θ., Δικηγόρου, Γνωμοδότηση, την οποία ζήτησε η πρώην Ι.Μ. Μεταμορφώσεως) .

9. Συμπεράσματα

Από όσα διατυπώθηκαν παραπάνω εξάγονται τα ακόλουθα συμπεράσματα:

α. Ο π. Ι. Σταυρόπουλος στο κείμενό του εκτίθεται ως λογοκλόπος, υποπίπτει δηλαδή στο ακαδημαϊκό παράπτωμα της λογοκλοπής, εν γνώσει, αφού έχει λάβει ήδη διδακτορικό δίπλωμα από το Πάντειο Πανεπιστήμιο και είναι υποψήφιος διδάκτωρ της Νομικής στο εκκλησιαστικό δίκαιο. Αντιγράφει, χωρίς παραπομπή, τμήματα από την διδακτορική διατριβή του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου και διαστρεβλώνει σκοπίμως τα νοήματα κειμένων ακαδημαϊκών διδασκάλων, πράξη που είναι καθαρά αντιεπιστημονική.

β. Διαστρεβλώνει αποφάσεις Οικουμενικών Συνόδων και αγίων Πατέρων, οι οποίοι ασκούν την αρχή της οικονομίας, όταν υπάρχουν σαφείς προϋποθέσεις, θεμελιωδέστερη από τις οποίες είναι η μετάνοια. Ο π. Ι. Σταυρόπουλος επικεντρώνεται στα αποτελέσματα της μετανοίας, αποσιωπώντας την αναφορά των Συνόδων και των αγίων Πατέρων σε συγκεκριμένες πράξεις μετανοίας, επειδή ο ίδιος δεν αισθάνεται την ανάγκη να μετανοήση για κανένα εκκλησιαστικό του παράπτωμα.

γ. Παραθεωρεί ενσυνειδήτως τις αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου και τις εντολές του Μητροπολίτου του.

δ. Εκφράζει μια δική του αντιεκκλησιαστική και ανορθόδοξη άποψη για την Ιερωσύνη, την οποία αποκόπτει από την εκκλησιαστική ζωή. Όμως η Ιερωσύνη δόθηκε από τους Αποστόλους και δίνεται από τους διαδόχους τους μέσα στην Εκκλησία και από Αυτήν κατόπιν αναστέλλεται, όταν δεν υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις ενεργείας του χαρίσματος.

Η Ιερωσύνη είναι χάρισμα που δίνει η Εκκλησία δια των Επισκόπων σε επιλεγμένα μέλη της. Είναι του Χριστού. Δεν είναι ανθρώπινο έργο. Πολύ περισσότερο δεν ανήκει στην φύση των ανθρώπων, ώστε να θεωρείται περίπου ως κάποιο φυσικό αναφαίρετο δικαίωμα, όπως είναι η ελευθερία του λόγου ή της θρησκείας. Οι Κληρικοί είναι «οικονόμοι της Χάριτος» και όχι ιδιοκτήτες της. Και ο οικονόμος, ανάλογα με την πιστότητά του προς τον Εντολέα του (τόν Χριστό και την Εκκλησία Του), κατά την διαχείριση της οικονομίας του, είτε επαινείται είτε «διχοτομείται» από τον Κύριό του και τίθεται «μετά των απίστων» (Λουκ. 12, 46).

Ο π. Ι. Σταυρόπουλος, με όσα ισχυρίζεται, δείχνει ότι θεωρεί την Ιερωσύνη ως αναφαίρετο φυσικό του δικαίωμα, ως ιδιόκτητο ατομικό του πλούτο, αφού το (σύμφωνα μέ τό παπικό δόγμα) ανεξάλειπτό της νομίζει ότι του παρέχει το δικαίωμα να μήν υπακούη ούτε στον νύν Ηγούμενό του, ούτε στις εντολές του Μητροπολίτου του, ούτε ακόμη στις αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου. Είναι ένα τυπικό δείγμα της αντιεκκλησιαστικής νοοτροπίας που εκφράζουν έργω και λόγω, από ετών, οι κατά πνεύμα αδελφοί του και ο Γέροντάς του π. Σπυρίδων Λογοθέτης, ο οποίος δημοσίως «επιβράβευσε» την ανυπακοή του προς την Εκκλησία.

Ο π. Σπ. Λογοθέτης σε ομιλία του, η οποία μαγνητοσκοπημένη κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, είπε ότι ο π. Ι. Σταυρόπουλος του δήλωσε: «Εγώ θα λειτουργώ και άς με καθαιρέσουν και άς με κάνουν ό,τι θέλουν». Γι’ αυτή του την απόφαση, ως Γέροντάς του, (σύμφωνα με όσα ο ίδιος δημοσίως είπε) δεν τον επαίνεσε, ούτε τον έκρινε, αλλά μέσα του χάρηκε, διότι με αυτή του την απόφαση «έδειξε ότι είναι άνδρας και Χριστιανός». Αυτός ο λόγος δεν είναι απλός έπαινος. Είναι ο πιο προκλητικός διθύραμβος της εκκλησιολογικής εκτροπής. Μπορεί όμως κανείς με την «ανδρωσύνη» του να μεταβάλη σε ενεργό την ανενεργό Ιερωσύνη του καταργώντας την ορθόδοξη εκκλησιολογία;!!

Είναι απλοϊκό, αλλά και ουσιώδες το ερώτημα που γεννά η περίπτωση του π. Ι. Σταυροπούλου: Όταν (μέ την ανδρωσύνη του) τελή λειτουργία, την οποία απαγορεύει ο επιχώριος Μητροπολίτης, αλλά και η Ιερά Σύνοδος των Επισκόπων, την τελεί μνημονεύοντας τον απαγορεύοντα Μητροπολίτη; Θα είναι σχιζοφρενικό πάντως αν συμβαίνει κάτι τέτοιο.

Ο π. Ι. Σταυρόπουλος επέλεξε τον δικό του δρόμο. Δεν αναγνωρίζει την ιεραρχική και χαρισματική διάρθρωση του θεσμού της Εκκλησίας. Γι’ αυτήν την επιλογή έχει ακέραιη την ευθύνη. Δεν έχει πάντως δικαίωμα να θεωρή τον εαυτό του και να προβάλλεται ως έγκυρος τελετουργός των μυστηρίων της Εκκλησίας, παραπλανώντας τον λαό. Ενόσω είναι σε ακοινωνησία η Ιερωσύνη που φέρει είναι ανενεργός και τα μυστήρια που τελεί είναι άκυρα.

Για την ισχύ αυτού του λόγου θυμίζουμε την υπ’ αριθμ. 2730/15-10-1996 σχετική συνοδική απόφαση, η οποία αφορούσε Αρχιερέα που τελούσε εν ακοινωνησία, η οποία ισχύει επακριβώς για κάθε εν «ακοινωνία» τελούντα κληρικό:

«Αι υπό του εν ακοινωνία τελούντος Αρχιερέως γενόμεναι ιεροτελεστίαι, εν αίς ο εγκαινιασμός ναών, τυγχάνουσιν κανονικώς άκυροι και δέον όπως επαναληφθώσι υπό του κανονικού Αρχιερέως».–

 

ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ - ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΒΛΑΣΙΟΥ

ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΤΥΠΟΥ


ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ    9 Οκτωβρίου 2013

Σε συνέχεια της από 30-4-2013 Ανακοινώσεως της Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου περί «Άκυρων Μυστηρίων», δημοσιεύεται η υπ' αριθμ. 3413/17-9-2013 Συνοδική Απόφαση και η συνημμένη σε αυτή και εγκεκριμένη υπό της Ιεράς Συνόδου Γνωμοδότηση του Ειδικού Νομικού Συμβούλου της Ιεράς Συνόδου, η οποία εκδόθηκε μετά από ερώτηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου προς την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Με την απόφασή της αυτή η Ιερά Σύνοδος αποδέχεται ότι οι «ΒΑΠΤΙΣΕΙΣ», και γενικά τα «μυστήρια» και οι «ιεροπραξίες», που τελούνται από ακοινώνητο Ιερέα είναι ΑΚΥΡΑ.

Πολύ σημαντικό επίσης είναι ότι η Ιερά Σύνοδος αποδέχεται ότι ο ακοινώνητος Κληρικός δεν είναι απλώς ένας Κληρικός που τελεί σε αργία, αλλά εξομοιώνεται με θρησκευτικό λειτουργό άλλης θρησκευτικής κοινότητας που δεν βρίσκεται σε κοινωνία με το καθόλου σύστημα των Ορθοδόξων Εκκλησιών!

Με την Συνοδική αυτή Απόφαση επιβεβαιώνεται για άλλη μιά φορά η ορθότητα των απόψεων της Ιεράς Μητροπόλεως και ότι η Ιερά Μητρόπολη, όπως πάντα, ενημερώνει ορθά και υπεύ­θυνα το Ποίμνιό της, ώστε να μη παρασύρεται από ανεύθυνες και ψευδείς διδασκαλίες που εξυπηρετούν ιδιοτελείς σκοπιμότητες, που εκτός από την ταλαιπωρία που δημιουργούν έχουν επιπτώσεις και στην σωτηρία του.

Η ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ:

«Σεβασμιώτατε εν Χριστώ αδελφέ,

Συνοδική Αποφάσει, ληφθείση εν τη Συνεδρία της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της 5ης μηνός Σεπτεμβρίου ε.έ., και κατόπιν των υπ’ αριθμ. πρωτ. 429/21.8.2013 και 436/26.8.2013 υμετέρων εγγράφων, δι’ ών υποβάλλετε αναφοράν περί των αντικανονικών ενεργειών του Ιερομονάχου Ιγνατίου Σταυροπούλου και διαπυνθάνεσθε περί του πρακτέου, γνωρίζομεν υμίν, ότι η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, εν τη ρηθείση Συνεδρία Αυτής, λαβούσα γνώσιν των ως άνω εγγράφων, απεφάσισεν όπως αποστείλη την υπ’ Αυτής εγκριθείσα Γνωμοδότησιν του ... Ειδικού παρά τη Ιερά Συνόδω Νομικού Συμβούλου, εις υμάς προκειμένου ίνα περαιτέρω αποστείλητε ταύτην εις το Ληξιαρχείον Ναυπάκτου δια τα κατ’ αυτό»


Η ΕΓΚΡΙΘΕΙΣΑ ΣΥΝΟΔΙΚΩΣ ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ:

«Ερωτάται το κύρος της βαπτίσεως από ακοινώνητο πρεσβύτερο.

Κατά την νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ 685/2011): "όπως έχει κριθεί, το επιτίμιο της, που επιβάλλεται από την Εκκλησία στους λειτουργούς της, δεν προβλέπεται από πολιτειακό νόμο. Ανάγεται στην εσωτερική μυστηριακή σχέση κοινωνίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τους λειτουργούς της, στη σχέση δε αυτή οι τελευταίοι αυτοπροαιρέτως προσχωρούν δια της ιερωσύνης. Το επιτίμιο αυτό επιβάλλεται από την Εκκλησία ως πνευματικό οργανισμό και προβλέπεται από ιερούς κανόνες πνευματικής φύσεως [Κανών 5 Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, Κ. 8 Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, Κανόνες 2 και 17 Συνόδου Αντιοχείας, Κανόνες 29 (37) και 79 (87) Συνόδου Καρθαγένης κ.α.]. Η επιβολή δε του επιτιμίου της, ως πράξη πνευματικού περιεχομένου μη προβλεπομένη από πολιτειακό νόμο και συνεπαγομένη την στέρηση της μεταλήψεως της θείας κοινωνίας, την αδυναμία μεταδόσεως της θείας κοινωνίας στους πιστούς καθώς και την απαγόρευση τελέσεως της θείας λειτουργίας και των άλλων ιεροπραξιών....".

Εν ολίγοις ο μη έχων κοινωνία με την Εκκλησία της Ελλάδος πρεσβύτερος δεν δύναται να τελεί ιεροπραξίες, επομένως και τα Ιερά Μυστήρια, που προσήκουν στην ιερωσύνη του. Ο ακοινώνητος πρεσβύτερος εξομοιώνεται δηλαδή, ενόσω διαρκεί το επιτίμιό του, όχι απλώς με θρησκευτικό λειτουργό τελούντα σε αργία, αλλά με θρησκευτικό λειτουργό άλλης θρησκευτικής κοινότητας μη έχουσας κοινωνία μετά του συστήματος των Ορθοδόξων Εκκλησιών, και έτι μάλλον ούτε και την μετάληψη της Θείας Κοινωνίας δύναται να δέχεται ο ίδιος ως απλό μέλος της Εκκλησίας.

Κατά συνέπεια, βάπτισμα τελεσθέν από ακοινώνητο πρεσβύτερο είναι άκυρο (δεν μεταχειρίζομαι τον όρο «ανυπόστατο», γιατί αυτός είναι όρος του άρθρου 1372 του Αστικού Κώδικα, που προσιδιάζει στον γάμο, που αποτελεί και δικαιοπραξία, ενώ το βάπτισμα είναι αμιγώς ιεροπραξία, πρβλ. και γνωμδ. Επιτροπής Δογματικών και Νομοκανονικών Ζητημάτων υπ’ αριθμ. 4554/2954ΝΚ/2280/1982).

Πέραν των ανωτέρω όμως εκ των εγγράφων του Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου ανακύπτει ένα σοβαρό ζήτημα, αυτό της ελλείψεως ενημερώσεως των ληξιαρχικών αρχών της χώρας για πρεσβυτέρους, που καθαιρούνται ή τους επιβάλλεται αργία ή ακοινωνησία ή εν πάση περιπτώσει, υπό άλλη διατύπωση, το πρόβλημα της πιστοποιήσεως των προελεύσεως των δηλουμένων στις ληξιαρχικές αρχές ιεροπραξιών από κληρικούς ή όχι της Εκκλησίας της Ελλάδος,το οποίον δύναται να λυθεί δια της καταλογογραφήσεως των κληρικών, οι οποίοι καθαιρούνται ή άλλως πως τιμωρούνται με αποτέλεσμα να κωλύονται στην τέλεση ιεροπραξιών κατά το ορθόδοξο δόγμα και της θέσεως του καταλόγου στην διάθεση των ληξιαρχικών αρχών».

Γραφείο Τύπου Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου

ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ - ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ

Γραφεῖον Τύπου  Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καὶ Ἃγίου Βλασίου 24 Ιανουαρίου 2013

ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ

Οι διενέξεις της Ιεράς Μονής με τους Μητροπολίτες Ναυπάκτου (καί Ναυπακτίας) ανάγονται από την ίδρυσή της, δηλαδή τουλάχιστον από το 1980.

Ο νύν Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος με την ενθρόνισή του βρήκε ανοικτό πρόβλημα διένεξης και προσπάθησε να το επιλύση. Όμως, παρά την λύση που τότε δόθηκε, το πρόβλημα συνέχισε να υπάρχη, γιατί περιεχόμενό του δεν ήταν, όπως έδειξε η εξέλιξη των πραγμάτων, κάποιες επιμέρους διενέξεις, ούτε το πρόσωπο του συγκεκριμένου Μητροπολίτη, αλλά ο θεσμός του Επισκόπου, ο οποίος εφόσον δεν αλώθηκε από την Μονή, έπρεπε να εξουδετερωθή κάθε δυνατότητά του να εμποδίση σχέδια της Μονής, που παραβίαζαν νόμους του Κράτους και κανόνες της Εκκλησίας.

Στά δεκατέσσερα τελευταία χρόνια έγιναν πολλές και από πολλούς προσπάθειες για να αρθούν οι αιτίες των προβλημάτων, αλλά η εξέλιξη των πραγμάτων έδειξε ότι ορισμένοι εκ των πρώτων της τέως Ιεράς Μονής (καί νύν Μετοχίου) ήθελαν να φθάσουν τα πράγματα στην σύγκρουση με την Εκκλησία, για να συσπειρώσουν πιθανώς τους οπαδούς τους και να προβάλλωνται στα μάτια τους σaν «ήρωες», αδιαφορώντας για το που οδηγούν τους υπόλοιπους αδελφούς της Μονής τους, αλλά και όσους λαϊκούς τους εμπιστεύονται.

Στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεώς μας www.parembasis.gr έχει αναρτηθή ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ με τίτλο «Οι επίσημες προσπάθειες για την ειρηνική διευθέτηση των προβλημάτων της πρ. Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως Σωτήρος Σκάλας Ναυπάκτου» με τις βασικές προσπάθειες που έγιναν από το 1998, για την μετά επεικείας και διακρίσεως λύση του προβλήματος της τέως Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως, προς ενημέρωση κάθε ενδιαφερομένου.

Αναφέρονται συγκεκριμένα οι εξής περιπτώσεις:

1. Προσπάθεια του αειμνήστου π. Θεοκλήτου Διονυσιάτη (Μάρτιος 1998).

2. Συνοδική Επιτροπή επί των Δογματικών και Νομοκανονικών Ζητημάτων (Οκτ. 1998).

3. Η Ιερά Σύνοδος εκδίδει ειδική Παραινετική Εγκύκλιο (Δεκ. 1998).

4. Η πρώτη Τριμελής Συνοδική Επιτροπή, εξ Αρχιερέων (Δεκ. 1998 - Ιαν. 1999).

5. Συζήτηση Μητροπολίτου μετά Ηγουμένου και κατάρτιση Μνημονίου εκκλησιολογικής, κανονικής και νομίμου επικοινωνίας (Μάρτιος 1999).

6. Πρώτη καταγεγραμμένη προσπάθεια του μακαριστού Αρχιμ. π. Αρσενίου Κομπούγια.  (1999).

7. Πρόταση για συνάντηση σε εφαρμογή σχετικής Συνοδικής Αποφάσεως και παρέμβαση του τότε Αρχιεπισκόπου κυρού Χριστοδούλου, προς επίλυση των θεμάτων (Φεβ.-Μάρτ. 2000).

8. Η δεύτερη Τριμελής Συνοδική Επιτροπή, εξ Ηγουμένων (Μάϊος - Αύγουστος 2000).

9. Επίσκεψη του π. Αρσενίου στην Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως και συζήτηση με τον τότε Ηγούμενο π. Σπυρίδωνα Λογοθέτη (Οκτ. 2001).

10. Προσωπική παρέμβαση του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κυρού Χριστοδούλου (Νοέμβριος 2001).

11. Σχέδιο συμφωνίας του Νομικού Συμβούλου της Ιεράς Μονής καθηγητού Παν. Μπερνίτσα, του μέλους της Συνοδικής Επιτροπής εξ Ηγουμένων και του εκπροσώπου της Ιεράς Μονής (Νοέ. 2001).

12. Η τρίτη Τριμελής Συνοδική Επιτροπή, εξ Αρχιερέων (2002).

13. Η Τριμελής Επιτροπή από Αγιορείτες Ηγουμένους, των Ιερών Μονών Μεγίστης Λαύρας, Βατοπαιδίου και Σιμωνόπετρας.

14. Διακοπή εκ μέρους της Ι. Μονής για εννέα (9) χρόνια οποιασδήποτε προσπάθειας προσέγγισης και κάθε προφορικής επικοινωνίας.

15. Συζήτηση με πενταμελή αντιπροσωπεία της Αδελφότητος, εκζήτηση συγγνώμης και προσπάθεια εξεύρεσης λύσεως μετά την Συνοδική Απόφαση του Αυγούστου 2011.

16. Συνάντηση με αντιπροσωπεία γυναικών «φίλων» της Ιεράς Μονής (Νοε. 2011).

17. Εκκλήσεις για προσέγγιση.

18. Δέκα χρόνια Συνοδική προειδοποίηση!

19. Άλλες Συνοδικές εκκλήσεις πριν την λήψη των Συνοδικών Αποφάσεων.

20. Διάφορες άλλες καλοπροαίρετες και υπεύθυνες προσπάθειες.

Η Ιερά Μητρόπολη ελπίζει ότι η ειρήνη του Θεού και ο απρόσκοπτος μοναστικός και εκκλησιαστικός βίος, που διασφαλίζονται από τους Ιερούς Κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων και των θεοπνεύστων Αγίων Πατέρων, θα επανακάμψουν, τελικώς, (έστω και μετά άπό πολλά δάκρυα και ιδρώτες) στην τέως Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναυπάκτου, κατανικώντας την αλαζονεία και τα ταραχοποιά πνεύματα της εκκλησιολογικής εκτροπής.

Από το Γραφείο Τύπου της Ιεράς Μητροπόλεως

ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ - ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ

Γραφεῖον Τύπου  Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καὶ Ἃγίου Βλασίου   16 Ιανουρίου 2013

ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ 

Την Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013 ο έκπτωτος πρώην ηγούμενος και ακοινώνητος Ιερομόναχος π. Σπυρίδων Λογοθέτης, μίλησε σε εκδήλωση των Συλλόγων Φίλων της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως, και το βίντεο της ομιλίας του αναρτήθηκε στο διαδίκτυο.

Ο λόγος του π. Σπυρίδωνος Λογοθέτη αποδεικνύει ότι η πηγή της παρα­πληρο­φόρησης και η αιτία του φανατισμού των «Φίλων της Μονής» είναι ο ίδιος.

Άν και το βίντεο είναι αποκαλυπτικό, σημειώνουμε κατωτέρω ορισμένα απαραίτητα σχόλια για την ενημέρωση των Χριστιανών και εν γένει των συμπολιτών μας.

1. Ο π. Σπυρίδων Λογοθέτης αναδεικνύεται ως Ιεροκήρυκας του θρησκευτικού φανατισμού. Αποδεικνύεται τουλάχιστον ηθικός αυτουργός των αθλιοτήτων που έγιναν το τελευταίο διά­στημα στην πόλη μας κατά της Εκκλησίας, επαινώντας και ευχαριστώντας τους φυσικούς αυτουργούς που είχε ενώπιόν του.

2. Ο π. Σπυρίδων Λογοθέτης απειλεί σύμπασα την εκκλησιαστική και πολιτική διοίκηση, από την Ιερά Σύνοδο μέχρι τον Υπουργό Παιδείας, την Κυβέρνηση και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας: «Δεν υπολογίζουν την οργή του λαού, που θα διαπράξουν αυτοί πρώτοι το έγκλημα στην Ελλάδα; Τούς συνιστώ και τους προτρέπω, να μήν το κάνουν!».

3. Καλεί τον λαό σε ομαδικές πράξεις οργής, χρησιμοποιώντας πολλές φορές φράσεις που περιέχουν ευθείες ή κεκαλυμμένες απειλές για πράξεις βίας.

4. Κάνει χρήση συκοφαντιών κατά του Μητροπολίτου, όπως περί δήθεν απαίτησης χρημάτων, και παραπλανά τον λαό μιλώντας περί δήθεν δικαίωσης της Μονής από τα Δικαστήρια ή περί δήθεν ελέγχων που απέδειξαν άριστη την διαχείριση των οικονομικών της.

5. Ψεύδεται ασυστόλως ισχυριζόμενος ότι «ζητάει ο Μητροπολίτης 1.500.000 μαζί με την κυρία, την σύζυγο του οδηγού του». Αποφεύγει εσκεμμένως να παραδεχθή ότι τα χρήματα αυτά τα ζητά το Κράτος από το οποίο με αδιαφανείς τρόπους παρανόμως τα εισέπραξε ως επιστροφή ΦΠΑ, όπως έδειξαν επανειλημμένες έρευνες περί της διαδικασίας επιστροφής του ΦΠΑ που διενήργησε η Εφορία και επικύρωσαν τα αρμόδια Δικαστήρια.

6. Τέλος, από θεολογική, εκκλησιαστική και εκκλησιολογική πλευρά ο λόγος του τον εκθέτει ανεπανόρ­θωτα, αφού βρίθει θεολογικών και εκκλησιο­λογικών λαθών και έχει ιστορικές ανακρίβειες. Οι λόγοι των Τριών Ιεραρχών και ιδιαίτερα του Μ. Βασιλείου, στους οποίους αναφέρεται, είναι «πύρ καταναλίσκον», φωτιά που κατακαίει ως χόρτο το μοναστικό ιδεώδες του π. Σπυρίδωνος.

Η δημοσιοποίηση του βίντεο με τον λόγο του π. Σπυρίδωνος Λογοθέτη προξενεί θλίψη, αποτελεί όμως και μία αποκάλυψη, γιατί δείχνει σε όλους τους Χριστιανούς και τους πολίτες της Ναυπάκτου την αλήθεια για το υπόβαθρο του έργου της Μονής, καθώς και την πηγή και αιτία της εκκλησιαστικής αναταραχής. Ο π. Σπυρίδων Λογοθέτης αναδεικνύεται πράγματι Ιεροκήρυκας του θρησκευτικού φανατισμού.

Από το Γραφείο Τύπου της Ιεράς Μητροπόλεως

ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ - ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ

Γραφεῖον Τύπου  Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καὶ Ἃγίου Βλασίου 15 Ιανουρίου 2013


ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ

Επειδή οι «Φίλοι της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναυπά­κτου» στις διαμαρτυρίες τους, με εκφράσεις και ύβρεις που εμπίπτουν στις αρμοδιότητες της ποινικής δικαιοσύνης, δείχνουν ότι αγνοούν τί σημαίνει ότι διαλύεται η Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως ως Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, σημειώνουμε τα εξής:

1.  Η απόφαση για την διάλυση του Νομικού Προσώπου της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος ελήφθη από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος και υπογράφηκε από το Υπουργείο Παιδείας, το οποίο προηγου­μένως απέστειλε στο Συμβούλιο της Επικρατείας την απόφαση της Συνόδου μαζί με δύο γνωμοδοτήσεις καθηγητών της Νομικής και δικηγόρων που κατέθεσε στο Υπουργείο η Μονή.

Δηλαδή, στο Συμβούλιο της Επικρατείας υπήρχαν οι απόψεις της Μονής και της Ιεράς Συνόδου και όχι της Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου. Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε νόμιμη την απόφαση της Συνόδου για διάλυση του Νομικού Προσώπου της Μονής, οπότε επεστράφη η απόφαση στο Υπουργείο Παιδείας για υπογραφή από τον Υπουργό και προώθηση στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για έκδοση Προεδρικού Διατάγ­ματος.

2. Η κατάργηση του Νομικού Προσώπου της Μονής οφείλεται: (α) στην μακροχρόνια αντιεκκλησιαστική ως προς τους εκκλησιαστικούς θεσμούς και παράνομη ως προς το Κράτος συμπεριφορά των ιθυνότων της Μονής, και (β) στο ότι από το 2006 με ευθύνη των μελών της έμεινε χωρίς νόμιμη διοίκηση. Δεν μπορεί ένα Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου να μένη με επιλογή των μελών του επί επτά περίπου έτη χωρίς νόμιμη διοίκηση.

3.  Από την μετατροπή της εν λόγω Μονής σε μετόχιο της Ιεράς Μονής Αμπελακιωτίσσης δεν προκύπτει κανένα οικονομικό όφελος για την Ιερά Μητρόπολη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου. Η Ιερά Μητρόπολη δεν πρόκειται να εισπράξη το παραμικρό ποσό, όπως άλλωστε δεν έχει εισπράξει κανένα ποσοστό μέχρι σήμερα από τις Ιερές Μονές της Επαρχίας μας. Όσα αντίθετα λέγονται από οποιονδήποτε συνιστούν συκοφαντίες και διασπείρονται κακο­βού­λως, με πρώτη πηγή μέλη της Μονής, τα οποία ενσυνειδήτως ψεύδονται για να παραπλανήσουν και διεγείρουν τους φίλους τους.

4.  Η κατάργηση του Νομικού Προσώπου της Μονής δεν διώχνει κανένα μοναχό από την Μονή του, ούτε επηρεάζει την συνέχεια της μοναχικής ζωής από την εν λόγω Αδελφότητα. Η βίωση της μετάνοιας, η άσκηση της υπακοής, η καλλιέργεια της προσευχής, γενικά η τήρηση των μοναχικών υποσχέσεων δεν συνδέονται με την νομική υπόσταση της Μονής, αλλά με την έμπνευση των μοναχών, με την ενεργό διάθεσή τους να ζήσουν κατά το πνεύμα των καθηγητών της κοινοβιακής και ερημικής ζωής. Αυτό έχει άλλωστε ανάγκη και ο κόσμος, ο οποίος δεν θα στερηθή αυτή την πνευματική δωρεά από την αλλαγή της νομικής υπόστασης της Μονής, αρκεί οι μοναχοί να θελήσουν να είναι και να ζουν ως ορθόδοξοι μοναχοί.

Οι «Φίλοι της Μονής» πριν ανοίξουν το στόμα τους σε υβριστικά συνθή­ματα που διασπείρονται στο διαδίκτυο και παρακινούν σε καταδικαστέες εκδηλώσεις θρησκευτικού φανατισμού, πρέπει να ελέγχουν τις πηγές τους ως προς το ήθος και την αξιοπιστία τους.

Από το Γραφείο Τύπου της Ιεράς Μητροπόλεως

ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ - ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ

 Γραφεῖον Τύπου  Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καὶ Ἃγίου Βλασίου Ναύπακτος, 10 Ιανουαρίου 2013

ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ

Την Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2013, από τις 10 μέχρι τις 11 π.μ., έξω από τα Γραφεία της Ιεράς Μητροπόλεως στην Ναύπακτο συγκεντρώθηκαν μερικοί οπαδοί της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως για να διαμαρτυρηθούν για την «διάλυση» της Μονής. Από τα συνθήματα που αποτελούσαν και την «πρόταση» των διαδηλωτών-οπαδών, αποδεικνύεται ότι οι οπαδοί της Μονής προέβησαν στην ενέργεια αυτή παραπληροφορημένοι και παραπλανημένοι από τους καθοδηγούς τους.

Η Ιερά Μητρόπολη υπενθυμίζει και πάλι:

1. Η απόφαση της Ιεράς Συνόδου για την διάλυση του νομικού προσώπου της Ιεράς Μονής και την συγχώνευσή της με άλλη Ιερά Μονή είναι πρωτοφανής και ελήφθη γιατί πρωτοφανείς είναι και οι αντικανονικές και παράνομες ενέργειες των μέχρι πρότινος υπευθύνων της Μονής. Αυτές οι αντικανονικότητες και οι παρανομίες έχουν κριθή και καταδικασθή σε βάθος χρόνου τουλάχιστον δεκατεσσάρων ετών τόσο από την Διαρκή Ιερά Σύνοδο, την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας με την συνδρομή πολλών Ειδικών Συνοδικών Επιτροπών, και τα Εκκλησιαστικά Συνοδικά Δικαστήρια, όσο και από την πολιτική Δικαιοσύνη, κυρίως δε από το Συμβούλιο της Επικρατείας, στο οποίο επανειλημμένως προσέφυγε η Ιερά Μονή. Να σημειωθή ότι η απόφαση αυτή κρίθηκε ως νόμιμη από το Συμβούλιο της Επικρατείας, με την αιτιολογία των κατ' επανάληψη και μετ' επιμονής παρανόμων και αντικανονικών ενεργειών των πρ. υπευθύνων της Ιεράς Μονής.

Συνεπώς, για την εξέλιξη αυτή την ευθύνη φέρουν αποκλειστικά και αποδεδειγμένα οι ιθύνοντες την Ιερά Μονή. Πρός τα εκεί οφείλουν να στρέψουν τις διαμαρτυρίες τους όσοι το επιθυμούν.

2. Πέρα από τις σοβαρές αντικανονικές ενέργειες της Ιεράς Μονής, υπάρχουν και σοβαρά νομικά προβλήματα και οικονομικά σκάνδαλα, στην βάση των οποίων είναι η αδιαφάνεια και το ανέλεγκτο των διαχειρίσεων της Μονής και των Σωματείων της. Αυτό δεν μπορεί να συνεχίζεται και μάλιστα μεσούσης της οικονομικής κρίσεως στην Πατρίδα μας. Η Εκκλησία δεν μπορεί να φέρη αυτό το βαρύ όνειδος της μεγάλης και μεθοδικής φοροδιαφυγής και της παρανομίας. Ας σημειωθή ότι οι πρώην ιθύνοντες την Ιερά Μονή καταδικάσθηκαν σε φυλάκιση από τα ποινικά δικαστήρια για απείθεια από κοινού και κατ' εξακολούθηση για την μη κατάθεση των αιτηθέντων στοιχείων στα εντεταλμένα αρμόδια όργανα του Υπουργείου Οικονομικών.

3. Ως προς την συγκεκριμένη διαμαρτυρία πρέπει να σημειωθή ότι αποδεικνύει την οπαδοποίηση και την ποδοσφαιροποίηση της εκκλησιαστικής ζωής, δηλαδή την αποτυχία του «εκκλησιαστικού» έργου της Μονής, που κατάφερε όλα αυτά τα χρόνια να δημιουργήση οπαδούς που δρούν ως οπαδοί ποδοσφαιρικών ομάδων. Αυτό είναι οπωσδήποτε έξω από εκκλησιαστικά και μοναστικά πλαίσια, μίμηση νοοτροπίας των γηπέδων, και είναι καταδικαστέα. Και μόνον αυτό το γεγονός δείχνει το ήθος και το φρόνημα των μοναχών της συγκεκριμένης Μονής, αλλά και το αντιεκκλησιαστικό της έργο. Είναι δε ένας σημαντικός λόγος που δείχνει γιατί η Ιερά Σύνοδος έλαβε τις αποφάσεις της.

Αντί οι συγκεκριμένοι οπαδοί και οι καθοδηγητές τους να δείξουν πνεύμα συνέσεως έστω και την τελευταία στιγμή, αυτοί επέλεξαν τον δρόμο της ακρότητος, των ύβρεων και της πρόκλησης. Δεν διδάχθηκαν από το γεγονός ότι η οδός αυτή μέχρι σήμερα τους οδήγησε σε αυτό το σημείο. Υπάρχει ακόμη καιρός να το αντιληφθούν και να μετανοήσουν.

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως

ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ - ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ

Γραφεῖον Τύπου  Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καὶ Ἃγίου Βλασίου  Ναύπακτος, 6 Ιανουαρίου 2013

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Με μεγάλη λαμπρότητα, κατάνυξη, ηρεμία και τάξη τελέσθηκε στο γραφικό λιμάνι της Ναυπάκτου ο αγιασμός των υδάτων, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιεροθέου, με την συμμετοχή όλων των Αρχών και του λαού της πόλης.

Οι πιστοί παρακολούθησαν την ρίψη του σταυρού, άκουσαν το μήνυμα και έλαβαν τις ευχές του Μητροπολίτου, αγιάσθηκαν.

Ήταν μια πολύ ευλογημένη ημέρα γεμάτη ελπίδα, όπως γιορτάζεται κάθε χρόνο στην όμορφη καστροπολιτεία της Ναυπάκτου με το γραφικό λιμάνι της.

Όμως, μετά την τελετή, με μεγάλη τους έκπληξη οι Ναυπάκτιοι «πληροφορήθηκαν» από διάφορα ανώνυμα δημοσιεύματα στο διαδίκτυο ότι ο αγιασμός των Θεοφανείων στην Ναύπακτο ήταν επεισοδιακός!

Μετά την διάδοση των φημών, Ιερείς της Ιεράς Μητροπόλεως προσπάθησαν να ερευνήσουν το τι ακριβώς έγινε και διεπίστωσαν τα εξής: Μετά το πέρας της τελετής του Αγιασμού και ενώ τόσο ο Μητροπολίτης όσο και ο παρευρεθείς λαός είχαν ήδη αποχωρήσει, ο κολυμβητής που έπιασε τον Σταυρό και τον κρατούσε, καθυστερώντας εσκεμμένως –όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων– να προσέλθη να παραδώση αυτόν, παρά τις προτροπές ενός Ιερέως που παρέμεινε να τον παραλάβη, αυτός αρνήθηκε. Οπότε, αποχωρώντας και ο Ιερέας, ο κολυμβητής πέταξε τον Σταυρό, εγκαταλείποντας αυτόν, και τον περισυνέλεξε άλλος κολυμβητής και τον παρέδωσε στους Ιερείς. Το περιστατικό αυτό ελάχιστοι το αντιλήφθηκαν και ακόμη λιγότεροι του έδωσαν σημασία.

Η Ιερά Μητρόπολη διαψεύδει τις κακόβουλες φήμες που έγιναν προφανώς από σκοπιμότητα και παραπέμπει τον κάθε ενδιαφερόμενο στην φωτογραφική και τηλεοπτική κάλυψη του γεγονότος, όπως δημοσιεύεται στην τοπική ειδησεογραφική ιστοσελίδα nafpaktia news.

(https://goo.gl/xb3riq).

Η διάδοση περί δήθεν επεισοδίων οφείλεται προφανώς σε προσχεδιασμένες ενέργειες τόσο του κολυμβητή όσο και των περί αυτόν, οι οποίες ατυχώς γι' αυτούς δεν τελεσφόρησαν.

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως

ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ - ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ

Γραφεῖον Τύπου  Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καὶ Ἃγίου Βλασίου  Ναύπακτος, 30 Ιανουαρίου 2013 

 Εορτή των Τριών Ιεραρχών στην Ναύπακτο, «Ο αιώνας των Τριών Ιεραρχών ως ο Χρυσούς αιώνας της Εκκλησίας»Στις 30 Ιανουαρίου ε.έ. εορτάσθηκε στην Ναύπακτο η εορτή των Τριών Ιεραρχών, κατά την οποία το πρωΐ εκκλησιάσθηκαν οι καθηγητές και οι μαθητές και εκφωνήθηκαν σχετικοί πανηγυρικοί λόγοι από εκπαιδευτικούς. Το δε απόγευμα πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη εκδήλωση της Ιεράς Μητροπόλεως για τους Εκπαιδευτικούς της Επαρχίας μας με ομιλητή τον Σεβ. Μητροπολίτη κ. Ιερόθεο και θέμα: «Ο αιώνας των Τριών Ιεραρχών ως ο Χρυσούς αιώνας της Εκκλησίας». Ο Μητροπολίτης ανέπτυξε το θέμα με πληρότητα, στην συνέχεια ακολούθησε συζήτηση και προσφέρθηκε κέρασμα.

Δυστυχώς, την μεγάλη αυτή ημέρα της Εκκλησίας και της Παιδείας, επέλεξε να βεβηλώση μια μικρή ομάδα οπαδών της πρώην Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως, η οποία συγκεντρώθηκε έξω από την αίθουσα και αποδοκίμαζε όσους εισέρχονταν, και με τηλεβόα, σφυρίχτρες και συνθήματα προσπαθούσε να καλύψη την ομιλία του Μητροπολίτου και να παρεμποδίση την όλη εκδήλωση.

Για το γεγονός αυτό θέλουμε να επισημάνουμε μερικές αλήθειες που διέγνωσαν όλοι οι παριστάμενοι Εκπαιδευτικοί της Ναυπάκτου στην κατάμεστη αίθουσα της Μητροπόλεως.

Οι οπαδοί των αμόναχων μοναχών μετατρέπονται δυστυχώς σε χούλιγκανς και σε ταλιμπάν μεταβάλλοντας την Εκκλησία σε γήπεδο ποδοσφαίρου. Δυστυχώς υπενθυμίζουν σκηνές που έρχονται από τον Μεσαίωνα.

Οι αναρχικές αυτές ενέργειες, ενέργειες βίας, φασισμού και ρατσισμού, δείχνουν ποιό ήταν το έργο που επιτελούσε τόσα χρόνια η πρ. Ιερά Μονή, αποκαλύφθηκε η εσωτερική κατάσταση και των μοναχών και των οπαδών τους. Οι αγριότατες ενέργειές τους φανερώνουν ότι βρίσκονται έξω από την Εκκλησία, έχοντας δημιουργήσει ένα ιδιότυπο θρησκευτικό γκέτο.

Με αυτές τις μεσαιωνικές ενέργειές τους προσέβαλαν τους προσκεκλημένους της Ιεράς Μητροπόλεως Εκπαιδευτικούς που ήλθαν να ακούσουν τον Μητροπολίτη, προσβάλλουν όλους τους φιλήσυχους κατοίκους της Ναυπάκτου, ταράσσουν την όμορφη πόλη μας και δυσφημούν την επαρχία μας σε όλον τον κόσμο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να απομονωθούν όσοι προκαλούν τέτοιες βιαιότητες.

Η Ιερά Μητρόπολη καλεί τους οπαδούς και τους καθοδηγητές τους να ανανήψουν, να αισθανθούν την ζημιά που προκαλούν στην Εκκλησία, την πόλη και τους πολίτες και να μετανοήσουν για να τους συγχωρήση ο Θεός. Ελπίζει ότι κάποτε θα καταλάβουν ότι η πρώην Ιερά Μονή έφθασε στο σημείο αυτό από δικά της σφάλματα, από την δική της νοτροπία, την αδιάλλακτη στάση που τήρησαν όλα αυτά τα χρόνια, πράγμα που φανερώνουν τα ποινικά αδικήματα και οι εκκλησιαστικές εκτροπές.

Τέλος, δε, πρέπει να επαινεθή η προσέλευση πολλών εκπαιδευτικών που γέμισαν την αίθουσα, αγνοώντας τον εκφοβισμό που ήθελαν να εμπνεύσουν όσοι ήταν συγκεντρωμένοι έξω από την αίθουσα.

Υπάρχει Θεός και βλέπει την αδικία.

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως

ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ - ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ

 Γραφεῖον Τύπου  Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καὶ Ἃγίου Βλασίου

E-mail: Αυτή η διεύθυνση Email προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Ναύπακτος, 20 Μαρτίου 2013 


ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ

Απεστάλη από το Υπουργείο Ανάπτυξης, Διεύθυνση Έγκρισης και Ελέγχου Ιδιωτικών Επενδύσεων, έγγραφο προς την Δ.Ο.Υ. Ναυπάκτου (νύν Μεσολογγίου) με θέμα «Επιστροφή καταβληθείσας επιχορηγήσεως συνολ. ποσού 1.575.471 ευρώ» με το οποίο ζητείται να βεβαιωθή το ως άνω ποσόν ως χρέος της πρώην Ἱερᾶς Μονής Μεταμορφώσεως έναντι του Δημοσίου.

Το Υπουργείο Ανάπτυξης μνημονεύει την πρόσφατη Απόφαση του Υπουργού σύμφωνα με την οποία η πρών Ἱερὰ Μονή Μεταμορφώσεως υποχρεούται για την επιστροφή στο Δημόσιο καταβληθείσας επιχορήγησης, η οποία μαζί με το έντοκο τμήμα της ανέρχεται στο ύψος του ενός εκατομμυρίου πεντακοσίων εβδομήντα πέντε χιλιάδων τετρακοσίων εβδομήντα ενός ευρώ.

Γραφείον Τύπου Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου

ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ - ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ

Γραφεῖον Τύπου  Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καὶ Ἃγίου Βλασίου 

E-mail: Αυτή η διεύθυνση Email προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. 

23 Απριλίου 2013 

ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ

Η Ιερά Μητρόπολη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου εμπιστεύεται την Δικαιοσύνη της Πατρίδος μας, η οποία έχει αναλάβει τα θέματα και τα πολλά προβλήματα που άφησαν πίσω τους οι Μοναχοί της πρώην Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως Σωτήρος Σκάλας Ναυπάκτου, γι' αυτό και δεν απασχολεί το κοινό με τα προβλήματα αυτά.

Επειδή όμως οι Χριστιανοί και γενικότερα οι πολίτες γίνονται δέκτες ανεύθυνων και ανυπόστατων «σχολίων» που διακινούνται ανωνύμως και επωνύμως στο διαδίκτυο και σκοπό έχουν τον εντυπωσιασμό και την παραπληροφόρηση, θα γίνη υπενθύμιση των κατωτέρω:

1. Οι Μοναχοί της πρώην Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως διέπραξαν παρανομίες –όπως παράνομη είσπραξη και διαχείριση κρατικής επένδυσης, παράνομη είσπραξη επιστρεφόμενου ΦΠΑ κλπ.– οι οποίες τελικά αποκαλύφθηκαν και διαπιστώθηκαν από τις Κρατικές Αρχές. Έτσι, οι υπεύθυνοι για τις παρανομίες αυτές Μοναχοί είναι υποχρεωμένοι τώρα από τον Νόμο να επιστρέψουν στο Κράτος τρία περίπου εκατομμύρια (3.000.000) ευρώ.

2. Οι Μοναχοί της πρώην Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως και ορισμενοι φανατικοί οπαδοί τους με διάφορες απαράδεκτες στρεψοδικίες προσπαθούν να εμπλέξουν στις παρανομίες τους αυτές και τα πρόσωπα εκείνα που ορίσθηκαν από την Εκκλησία για να διορθώσουν τα κακώς κείμενα και να την επαναφέρουν στην τάξη.

Όπως έπραξαν με την Τριμελή Διοικητική και Διαχειριστική Επιτροπή που διορίσθηκε από τον Σεβ. Μητροπολίτη Ναυπάκτου κατόπιν σχετικής αποφάσεως της Ιεράς Συνόδου, ότι δήθεν ευθύνεται για το χρέος, ενώ είναι γνωστόν ότι οι Μοναχοί της πρώην Μονής δεν της παρέδωσαν ποτέ όχι μόνον την οικονομική διαχείριση, αλλά ούτε την σφραγίδα, τα βιβλία και τα στοιχεία για να ασκήση διοίκηση και διαχείριση, επιπροσθέτως δε την μήνυσαν στον Εισαγγελέα και κατέθεσαν προσφυγές εναντίον της στο Συμβούλιο της Επικρατείας!

Είναι και αυτό δείγμα του αντιμοναχικού, αντιεκκλησιαστικού και αντικοινωνικού ήθους των πρώην υπευθύνων της πρώην Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως και των φανατικών οπαδών τους. Αυτό δεν απαλλάσσει ούτε τους μεν ούτε τους δε από τις όποιες ευθύνες, οι οποίες θα τους ζητηθούν και θα λογοδοτήσουν γι' αυτό στην Δικαιοσύνη, όπως οι Νόμοι σε μία ευνομούμενη Πολιτεία ορίζουν.

3. Ο Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος, σεβόμενος και τηρώντας τους ιερούς Κανόνες και τους Νόμους της Πολιτείας, διέβλεψε από την αρχή τις παρανομίες αυτές και δεν θέλησε να τις καλύψη ή να σιωπήση. Άν το έκανε αυτό, θα ήταν παραβάτης τόσο των ιερών Κανόνων, όσο και των Νόμων της Πολιτείας. Τώρα οι υπεύθυνοι Μοναχοί που διαχειρίστηκαν τα παρανόμως εισπραχθέντα χρήματα πρέπει να δώσουν λόγο των πράξεών τους. Επί τέλους, η μετάνοιά τους και η αναγνώριση των παρανομιών τους μπορεί να τους απαλλάξη από το αιώνιο Δικαστήριο.

4. Το ότι οι ιθύνοντες την πρώην Ιερά Μονή και οι συνεργοί τους καταγγέλλουν τον Μητροπολίτη τους στην Δικαιοσύνη, κατά την αντιεκκλησιαστική συνήθειά τους και την δικομανία τους, για την οποία έχει αποφανθή και η Ιερά Σύνοδος, παρά το ότι εκείνος από την αρχή ενεργούσε κατά το κανονικό και εκκλησιαστικό δίκαιο και ήθελε την διαφάνεια και την χρηστή διοίκηση, αποδεικνύει ποιό ήταν το αρχικό σχέδιό τους.

Δηλαδή, οι Μοναχοί της Μεταμορφώσεως ήθελαν να εμπλέξουν τον Μητροπολίτη τους, είτε με την τυχόν υπογραφή του είτε με την σιωπή του, σε δικαστικές περιπέτειες με πολλές συνέπειες. Αλλά δεν το κατάφεραν.

Τώρα οι Μοναχοί διαδίδουν ανυπόστατες κακοήθειες προς εντυπωσιασμό μόνον ανυπόπτων πολιτών και για την εσωτερική κατανάλωση των οπαδών τους, κάποιοι από τους οποίους δεν γνωρίζουν ότι με ενέργειές τους πράττουν μη σύννομα και ως εκ τούτου καθίστανται, πέραν όλων των άλλων, υπεύθυνοι έναντι του Νόμου. Όμως, η ανθρώπινη και κυρίως η θεία Δικαιοσύνη θα επικρατήσουν και η αλήθεια θα λάμψη.

5. Τελικά, οι Μοναχοί της πρώην Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως και ορισμένοι οπαδοί της έχουν εκτροχιασθή από την κανονική και νόμιμη οδό και τάξη, αφού μάλιστα εκτός των άλλων αποφάσεων της Ιεράς Συνόδου, δεν μπόρεσαν να καταλάβουν τον προφητικό λόγο του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κυρού Χριστοδούλου, όπως διατυπώθηκε με την από 8-11-2001 χειρόγραφη επιστολή του στον τότε ηγούμενο της πρώην Ι. Μονής Σπυρίδωνα Λογοθέτη:


«Αγαπητέ π. Σπυρίδων,
Έχω λάβει τα κατά καιρούς αποστελλόμενα προς με κείμενά σας, ως και το τελευταίον που είναι έκκλησις παρεμβάσεώς μου προς επίλυσιν του φοβερού προβλήματος που φέρει την Ι. Μονήν σας έκθετον ενώπιον της Εκκλησίας μας. Σήμερα έλαβα και την εκ σελίδων 8 απάντησιν του Σεβ. Μητροπολίτου σας, εις παρομοίαν έκκλησιν που του απηυθύνατε.

Μέχρι στιγμής σας έχω συμπεριφερθεί με αγάπην αλλά και με ειλικρίνειαν, επιθυμών να επανεντροχιασθήτε εις το κανονικώς δέον αποκαθιστώντες τις σχέσεις σας με τον Επίσκοπόν σας. Η διαμάχη αυτή κανένα δεν ωφελεί. Μόνον ο διάβολος χαίρει.

Τώρα που ευρίσκεσθε εις το χείλος της καταστροφής, διότι επίκειται, μετά την αποτυχίαν όλων των κατευναστικών προσπαθειών τις οποίες μετήλθεν η Ι. Σύνοδος, η επιβολή κυρώσεων, που θα σας στενοχωρήσουν, παρακαλώ αμέσως να συνέλθετε και να επιδιώξετε, μακράν εγωϊσμών και διεκδικήσεων, αλλά με ταπείνωσιν, να συνεννοηθήτε με τον Σεβ. Μητοπολίτην σας, εις όλα όσα σας υποδεικνύει, εγκαταλείποντες την ανταρσίαν και ανυπακοήν.

Γράφω ταύτα επειδή σας αγαπώ και επιθυμώ να σας ίδω ομονοούντας και δοξάζοντας τον Θεόν.

Μετ' αγάπης και ευχών
+ Ο ΑΘΗΝΩΝ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ».



Ο προφητικός αυτός λόγος του μακαριστού Χριστοδούλου εφαρμόζεται σήμερα, μετά από 12 χρόνια, παρά την λυσσώδη αντιεκκλησιαστική αντίδραση των Μοναχών, οι οποίοι βέβαια θα πρέπει να έχουν λόγους που αντιδρούν με τον τρόπο αυτόν. Όπως επίσης το ίδιο συμβαίνει και με όσους άλλους συμπράττουν σε μη σύννομες και μη κανονικές ενέργειες πλανώμενοι ότι αυτό τους απαλλάσσει από τις όποιες ευθύνες τους, για τις οποίες θα λογοδοτήσουν ενώπιον του Νόμου.

6. Τα όσα ανεύθυνα και ανυπόστατα γράφουν προς εντυπωσιασμό στα διάφορα ιστολόγια για το θέμα αυτό οι Μοναχοί της πρώην Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως και οι φανατικοί οπαδοί τους, αλλά και ο γενικότερος τρόπος αντιμετώπισης εκ μέρους τους των ανυπερβλήτων προβλημάτων στα οποία έχουν εγκλωβισθή, επαληθεύουν την σοφή παροιμία του λαού: «Φωνάζει ο κλέφτης, να φοβηθή ο νοικοκύρης». Όμως υπάρχει Θεός.

Όλοι θα πρέπει να έχουν υπ' όψη ότι όπως πάντοτε ο ήλιος ανατέλλει και μετά την νύκτα και μετά την μπόρα έτσι και η αλήθεια. Και όπως τότε κανείς δεν μπορεί να αντικρύση άμεσα τις ηλιακές ακτίνες, έτσι δεν μπορεί να δη και αντικρύση την αλήθεια η οποία στέφεται από την δικαιοσύνη.

Γι' αυτό όσο είναι καιρός, άς φροντίσουν πρώτα οι κυρίως υπεύθυνοι Μοναχοί της πρώην Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως και έπειτα οι ουσιαστικά συνυπεύθυνοι συμπαραστάτες τους φανεροί και εκτός του προσκηνίου κινούμενοι να παύσουν κάθε δολίως κινούμενη ενέργεια και να επανατροχιασθούν –κατά τον μακαριστό Χριστόδουλο– στο κανονικώς και νομίμως δέον.

Γραφείον Τύπου Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου

ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ - ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ

Γραφεῖον Τύπου  Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καὶ Ἃγίου Βλασίου 

E-mail: Αυτή η διεύθυνση Email προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. 

13 Μαΐου 2013 

ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ

Την Μεγάλη Εβδομάδα, την οποία σέβονται όλοι οι Χριστιανοί, οι οποίοι έχουν στραμμένη την προσοχή τους στα Πάθη, τον Σταυρό και την Ανάσταση του Χριστού, οι Μοναχοί της πρώην Μονής Μεταμορφώσεως δια του δικηγόρου τους και ορισμένων φανατικών οπαδών τους πλημμύρισαν το Διαδίκτυο με συκοφαντικά και παραπλανητικά κείμενα, τα οποία είχαν στόχο κυρίως τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ναυπάκτου κ. Ιερόθεο, τόσο ως Μητροπολίτη όσο και ως Πρόεδρο ενός των Ιδρυμάτων της πόλεώς μας.

Άλλωστε, οι Μοναχοί της πρώην Ιερᾶς Μονής δεν σεβάσθηκαν τις Ημέρες αυτές, αφού ενώ είναι ακοινώνητοι, ο ένας από αυτούς «λειτουργούσε» και οι άλλοι Μοναχοί συμμετείχαν στις «λειτουργίες» και «ακολουθίες» και κοινωνούσαν από άκυρα «μυστήρια»!!

Η Ιερά Μητρόπολη δεν θέλησε τότε να ασχοληθή με το θέμα των δημοσιευμάτων στο διαδίκτυο και να προβή σε κάποια ανακοίνωση, σεβόμενη την Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα και τους πιστούς που εκκλησιάζονται με κατάνυξη και προσευχή καί, βεβαίως, τους απασχολεί η γενικότερη οικονομική κρίση που μαστίζει την κοινωνία μας.

Όμως, οι ανώνυμοι και επώνυμοι υποστηρικτές και οι φανατικοί οπαδοί της πρώην Μονής Μεταμορφώσεως και των μελών της, πριν ασχοληθούν με τον Μητροπολίτη Ναυπάκτου και με οποιοδήποτε άλλο ευυπόληπτο πρόσωπο της πόλεως Ναυπάκτου, και αντί να προκαλούν καθημερινώς τον πολλαπλώς δοκιμαζόμενο λαό, άλλοτε με χουλιγκανικές ενέργειες και άλλοτε με παραπλανητικές ανακοινώσεις, καλόν θα είναι να «μή μιλούν για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου» και να προβούν πρώτα στις κατωτέρω ενέργειες:

Νά παροτρύνουν τους πάτρωνές τους μοναχούς της πρώην Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως και κυρίως τον «γέροντα» Ιερομόναχο Σπυρίδωνα Λογοθέτη, να δημοσιοποιήσουν στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο:

1. Τα Πορίσματα του ελέγχου που διατάχθηκε από την κοινή διϋπουργική απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εθνικής Παιδείας από το έτος 2005. Και αν δεν υπάρχουν Πορίσματα, τότε να τους πούνε να δημοσιοποιήσουν την αιτία που δεν γίνεται έλεγχος για οκτώ ολόκληρα χρόνια παρά τις καταδικαστικές αποφάσεις κατά των τότε υπευθύνων της πρ. Ιεράς Μονής για την παρακώλυση του ελέγχου.

2. Όλους τους Απολογισμούς της πρ. Ιεράς Μονής από το έτος 1995 μέχρι της καταργήσεώς της, το 2013, ώστε να ενημερωθούν οι Χριστιανοί ποιά ήταν η οικονομική της διαχείριση και ποιά ποσά και πώς διακινούνταν μέσα από τα ταμεία της.

3. Τούς Απολογισμούς των δύο Αστικών Εταιρειών («ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ» και «ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΑΘΗΝΩΝ») που έχουν το ίδιο όνομα με αυτό της πρώην Μονής, και να τους πούν γιατί δεν αναγράφονταν τα ποσά αυτά στα επίσημα ταμεία της πρ. Μονής και στους απολογισμούς της που κατέθεταν στην Μητρόπολη για έγκριση, αφού κοινά ήταν τα μέλη τους, της Μονής και των Εταιρειών, αλλά και κοινές ήταν οι ονομασίες τους, ώστε να διαπιστώσουν οι αναγνώστες πόσα ποσά διακινήθηκαν μέσα από αυτές τις Εταιρείες.

4. Τούς Απολογισμούς της Εμπορικής Εταιρείας ΕΠΕ, της οποίας μέτοχοι είναι τέσσερεις Ιερομόναχοι της πρ. Μονής για να διαπιστώσουν οι αναγνώστες τα αποτελέσματα της Εμπορικής αυτής Εταιρείας.

5. Τούς Απολογισμούς του ταμείου, που είναι διαφορετικό από το ταμείο της πρώην Μονής, το οποίο εισέπραξε και διαχειρίστηκε το τεράστιο ποσό (219.622.000 δρχ. - 644.525 ευρώ) της κρατικής επιχορήγησης για την επένδυση που αποδείχθηκε παράνομη και τώρα ζητείται από το Υπουργείο να επιστραφή πίσω εντόκως και με πρόστιμα.

6. Το ταμείο στο οποίο καταγράφηκε το υψηλό ποσόν των 543.851.951 δρχ. (1.596.044 ευρώ) τα οποία αντιστοιχούσαν στο 65% της επένδυσης την οποία έλαβε η πρ. Μονή, ποιά είναι τα έσοδά του, ποιοί κατέθεταν, ποιούς φόρους πλήρωσε κλπ. και εν πάση περιπτώσει να αποκαλύψουν όλη την διαδρομή του χρήματος αυτού.

7. Το ταμείο –διαφορετικό και αυτό από το κύριο ταμείο της πρώην Μονής– στο οποίο κατατέθηκαν τα υψηλά ποσά του επιστρεφόμενου ΦΠΑ (πάνω από 70 εκατομμύρια δρχ.) που εισπράχθηκαν όμως για το ταμείο της Μονής, παρανόμως, για την λειτουργία της ανωτέρω Επένδυσης, για να μάθουν οι ενδιαφερόμενοι και την διαδρομή του χρήματος αυτού.

8. Τα εγκεκριμένα σχέδια και τις εγκεκριμένες προσφορές ανέγερσης των κτηρίων της Μονής και μάλιστα του Ξενώνος, για τον οποίο έλαβαν τα τεράστια ποσά τόσο της επένδυσης με την ονομασία «Ξενώνας Μονής Μεταμορφώσεως» όσο και μιας δεύτερης επένδυσης ως ΚΕΚ. Αυτό οφείλουν να το κάνουν και για τον επιπρόσθετο λόγο ότι οι πρώην Μοναχοί μήνυσαν τους ενσυνείδητους δημόσιους εκείνους υπαλλήλους που τόλμησαν να διαπιστώσουν τις παρανομίες τους.

9. Τούς Απολογισμούς του Συλλόγου ανεγέρσεως του Ι. Ναού Ναυπακτιώτισσας, ώστε να φανή τί ποσά δαπανήθηκαν για την ανέγερση του Ναού και από που προέρχονται τα ποσά αυτά, ποιοί φόροι πληρώθηκαν κλπ.

10. Τόν εν γένει απολογισμό του Γηροκομείου εκμετάλλευσης της πρ. Ι. Μονής, ήτοι α) τις εισπράξεις από την «καμπάνια» στην Ελλάδα και κυρίως στο Εξωτερικό από τους ομογενείς, για την ανέγερση και λειτουργία του Γηροκομείου της Μονής, β) την διαχείριση των εισπράξεων αυτών, γ) το κτηριακό συγκρότημα του Γηροκομείου που κτίσθηκε, δ) τους γέροντες που περίθαλψαν ε) τους ισολογισμούς από τα χρόνια λειτουργία του, στ) την άδεια βάσει της οποίας το λειτούργησαν κλπ.

Πρός το παρόν αυτά, για τα οποία αν δεν απαντήσουν τότε θα έχουν την πλήρη και αποκλειστική ευθύνη για ό,τι ακολουθήσει και με ό,τι θα συνεπάγεται για όλους όσους εμπλέκονται με τον ένα ή άλλο τρόπο στα θέματα αυτά καθώς και σε εκείνους που υπακούοντας τυφλά στους καθοδηγητές τους με λόγο και έργο περιέπεσαν σε βαρύτατα αδικήματα.

Πέρα από αυτά θα πρέπει να παροτρύνουν τους πάτρωνές τους μοναχούς της πρώην Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως, να παραδώσουν τα βιβλία και όλα τα στοιχεία της στην Ι. Μονή Αμπελακιωτίσσης, αφού δεν υφίσταται πλέον το «αυτοδιοίκητο» νομικό πρόσωπο για το οποίο μέχρι τώρα καυχώντο και εφ' όσον σέβονται τουλάχιστον τον ανώτατο θεσμό στην Πατρίδα μας, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί η Ιερά Μονή Αμπελακιωτίσσης πριν ή αναλάβη, κατόπιν πάντα νομίμων διαδικασιών λόγω της μέχρι σήμερα αρνήσεως των Μοναχών της πρ. Ι. Μονής Μεταμορφώσεως, την διαχείριση αυτής, και προς αποκάλυψη της νομιμότητος και εξασφάλιση της διαφάνειας, θα αναθέση σε έγκριτους ορκωτούς λογιστές να κάνουν πλήρη έλεγχο της οικονομικής διαχείρισης της πρ. Μονής Μεταμορφώσεως, πέραν από τον έλεγχο από τους Οικονομικούς Επιθεωρητές του Υπουργείου Οικονομικών, έλεγχος που διατάχθηκε με την διϋπουργική απόφαση και εκκρεμεί.

Και αυτά μόνον ως προς τα οικονομικά και μόνον στοιχεία, για τα οποία τολμάνε οι Μοναχοί της πρώην Μονής να θορυβούν την πόλη και τον λαό, ελπίζοντας πώς έτσι εξασφαλίζουν ισχυρή στήριξη από την ομάδα τους και όσους τυχόν καταφέρουν να ξεγελάσουν, προκείμενου να ελαφρύνουν την θέση τους από όσα τους βαρύνουν.

Νά είναι βέβαιοι όλοι τους, καθοδηγητές αλλά και καθοδηγούμενοι, ότι ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον και ότι όπως μέχρι τώρα η δικαιοσύνη έλαμψε το ίδιο θα συμβή και στο άμεσο μέλλον με ό,τι συνεπάγεται εις βάρος τους.

Βεβαίως καθίσταται σαφές ότι κύριος υπεύθυνος για όλα αυτά που γίνονται στην πρώην Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως, την οικονομική διαχείριση, αλλά και την τέλεση άκυρων Μυστηρίων από ακοινώνητο Κληρικό είναι ο Ιερομόναχος Σπυρίδων Λογοθέτης, που ως «πνευματικός καθοδηγός» διαμόρφωσε μια γενιά απείθαρχων μοναχών και λαϊκών και ενέπνευσε και κατηύθυνε όλη αυτήν την ανταρσία εναντίον της Εκκλησίας.

Αυτές είναι μερικές από τις πολλές απαντήσεις που περιμένει ο λαός από τους Μοναχούς της πρώην Μονής, για την πλήρη ενημέρωσή του. Οι δε δημοσίως θορυβούντες οπαδοί έχουν υποχρέωση να ζητήσουν αυτές τις πληροφορίες ώστε να μήν αποδεικνύωνται –ή να αυτοαποκαλούνται στο μέλλον–θύματα μιας πρωτοφανούς αντιεκκλησιαστικής και παράνομης κατάστασης είτε συνεργοί αυτής.

Είναι ευνόητον ότι αν οι Μοναχοί δεν δημοσιοποιήσουν τα στοιχεία αυτά, και οι ευκαίρως ακαίρως υποστηρίζοντες αυτούς οπαδοί δεν ζητήσουν να δημοσιευθούν, ώστε να λάβη γνώση ο λαός, τότε είναι υποκριτές, συκοφάντες, υβριστές και παραπλανούν ασύστολα και ανερυθρίαστα τον λαό και τους αναγνώστες των δημοσιευμάτων τους. Και φυσικά δεν αξίζουν καμμιάς άλλης απαντήσεως, πλήν αυτής που θα λάβουν από την θεία και ανθρώπινη Δικαιοσύνη, πολλές προγεύσεις της οποίας έχουν ήδη λάβει.

Γραφείον Τύπου Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου

ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ - ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΒΛΑΣΙΟΥ
_______


Ναύπακτος, 19 Φεβρουαρίου 2014


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η Ιερά Μητρόπολη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου πληροφορήθηκε μέσω του διαδικτύου, και μετά τριήμερον αφ' ότου πραγματοποιήθηκε το γεγονός, ότι ο Σύλλογος Εργαζομένων στον Οργανισμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) Ναυπακτίας και Δωρίδος έκοψε την Βασιλόπιττα σε κέντρο της πόλεως που βρίσκεται εντός Ενορίας της Ιεράς Μητροπόλεως και κάλεσε προς τούτο να «ευλογήση» την Βασιλόπιττα ο ακοινώνητος Ιερομ. Ιγνάτιος Σταυρόπουλος, ο οποίος ήδη έχει καθαιρεθή ομοφώνως από το πενταμελές εξ Αρχιερέων Πρωτοβάθμιο Συνοδικό Δικαστήριο για κανονικά παραπτώματα και επίκειται η δίκη του δευτεροβαθμίως.

Για το γεγονός αυτό η Ιερά Μητρόπολη εκφράζει την βαθυτάτη θλίψη της και επισημαίνει τα εξής:

1. Κατά αρχήν, η Ιερά Μητρόπολη ουδέποτε αναμειγνύεται στα πολιτικά και δημοτικά πράγματα, όπως και στις εκάστοτε διενεργούμενες Δημοτικές εκλογές, θεωρώντας ότι ο λαός έχει κρίση για να εκλέξη τους κατάλληλους Δημοτικούς Άρχοντες. Είναι αυτονόητον ότι η κρίση του αυτή θα λάβη υπ' όψη της όλες τις κοινωνικές παραμέτρους όπως και τα ιδιαίτερα χαρίσματα που κοσμούν κάθε υποψήφιο καί, βέβαια, κατά πόσον σέβονται τους θεσμούς.

2. Η Ιερά Μητρόπολη ως ΝΠΔΔ, ο Μητροπολίτης ως ανώτερη εκκλησιαστική αρχή του τόπου και οι Κληρικοί της Ιεράς Μητροπόλεως σέβονται απαρέγκλητα τους θεσμούς και αυτούς που τους υπηρετούν μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας. Πάντοτε επεδίωξε την αγαστή συνεργασία, στα πλαίσια των διακριτών ρόλων εκάστου, με τους εκάστοτε εκλεγέντες ή αυτούς που θα εκλεγούν Δημοτικοί Άρχοντες της τοπικής κοινωνίας.

3. Ως εκ τούτου, το γεγονός ότι ένας ακοινώνητος και καθηρημένος Κληρικός εκλήθη να ευλογήση την Βασιλόπιττα ενός σημαίνοντος Συλλόγου της περιοχής μας, που έχει συσταθή σύμφωνα με τους νόμους του Κράτους και εξ ορισμού πρέπει να σέβεται την νομιμότητα, έχει από μόνο του βαρύνουσα σημασία, διότι τέτοιες ενέργειες κινούνται έξω από την νομιμότητα, τον σεβασμό στους θεσμούς και την εκκλησιαστική δεοντολογία. Και αυτό γιατί η πρόσκληση, προσέλευση και παρουσία του Μητροπολίτη σε παρόμοιες εκδηλώσεις δεν είναι θέμα προσώπων και επιλογής, αλλά έκφραση σεβασμού προς τους θεσμούς και τους εκφραστές αυτών, όπως ο εκάστοτε Μητροπολίτης της οικείας Μητροπόλεως, ο οποίος εκτός από εκκλησιαστική αρχή θεωρείται κατά νόμον και φορεύς της Πολιτείας, αφού περί της καταστάσεώς του εκδίδεται σχετικό Προεδρικό Διάταγμα και εντέλλονται οι Αρχές να αποδίδουν σε αυτόν τον προσήκοντα σεβασμό.

4. Είναι γνωστόν τοίς πάσι ότι για το θέμα της πρώην Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως εξεδόθη Προεδρικό Διάταγμα περί καταργήσεώς της και συγχωνεύσεως της στην Ιερά Μονή Αμπελακιωτίσσης εξ αιτίας της χρόνιας ανταρσίας των υπευθύνων αυτής, της έμμονης παραβάσεως των νόμων του Κράτους, των Κανόνων της Εκκλησίας και της παραβίασης κάθε έννοιας νομιμότητας. Από πλευρά τουλάχιστον της Ι. Μητροπόλεως δεν υφίσταται θέμα αντιπαλότητος μεταξύ Ιεράς Μητροπόλεως και πρώην Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως, όπως έσπευσαν να θεωρήσουν τόσο ο καθηρημένος κληρικός όσον και οι περί αυτόν οπαδοί της πρώην Ιεράς Μονής, αλλά αποκλειστικά και μόνον θέμα σεβασμού των θεσμών και της νομιμότητος. Το γεγονός αυτό το γνωρίζουν τόσο οι υπεύθυνοι του ως άνω Συλλόγου όσο και οι υποψήφιοι Δημοτικοί Άρχοντες.

5. Είναι συνεπώς αυτονόητη και στα πλαίσια του σεβασμού των θεσμών και των νόμων απαραίτητη η συνεργασία των Τοπικών Αυτοδιοικητικών Αρχών με την Ιερά Μητρόπολη Ναυπάκτου. Αντιθέτως, είναι κατακριτέα κάθε προσπάθεια υπονόμευσης, απ' όπου και αν εκπορεύεται, των Αρχών αυτών και της μεταξύ τους συνεργασίας.

6. Κατακλείοντας επισημαίνεται ότι τα ως άνω θέματα είναι σοβαρά, κανείς δεν έχει δικαίωμα να παίζη και πολύ περισσότερο να υπονομεύη τους θεσμούς, καταδεικνύοντας έτσι την καταφρόνησή του στον Νόμο και στην Εκκλησία.

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΒΛΑΣΙΟΥ

Ναύπακτος, 14 Απριλίου 2014

Ανυπόστατες «ιερουργίες» καθηρημένου κληρικού

Με απόφαση του Δευτεροβαθμίου Συνοδικού Δικαστηρίου, που ανακοινώθηκε δημοσίως την 11-4-2014, επικυρώθηκε και κατέστη τελεσίδικη η απόφαση του Πρωτοβαθμίου Συνοδικού Δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία επιβλήθηκε στον μέχρι τότε Ιερομόναχο της Μητροπόλεώς μας Ιγνάτιο Σταυρόπουλο «η ποινή της καθαιρέσεως εκ του υψηλού της Ιερωσύνης Υπουργήματος και της επαναφοράς του εις την τάξιν των μοναχών».

Ο καθαιρεθείς δεν δύναται να επιτελή οποιοδήποτε Ιερατικό έργο και στερείται οποιουδήποτε τίτλου και τιμής αρμόζει στους Ιερείς της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Φέρει μόνον το ράσο και τον σκούφο του ορθοδόξου μοναχού, που είναι τάξη και κατάσταση μετανοίας.

Ας σημειωθή ότι ο μοναχός Ιγνάτιος Σταυρόπουλος παραδέχθηκε στο Δικαστήριο τα ούτως ή άλλως δημοσίως διαπραχθέντα παραπτώματά του.

Όμως, σύμφωνα με πληροφορίες, ο καθαιρεθείς και μετά την απόφαση του Δευτεροβαθμίου Συνοδικού Δικαστηρίου «τέλεσε λειτουργία» σε Ναό της πρώην Μονής Μεταμορφώσεως Σκάλας. Αυτό, βεβαίως, έχει κανονικές, νόμιμες και αιώνιες συνέπειες για τον ίδιο και τους ηθικούς αυτουργούς και συνεργούς στην πράξη του αυτή.

Επίσης, αναρτήθηκε στο διαδίκτυο από μέλη της πρώην Μονής Μεταμορφώσεως Σκάλας Ναυπάκτου και «πρόγραμμα ακολουθιών Μ. Εβδομάδος», που προφανώς θα τελέση ο καθαιρεθείς μοναχός.

Κατόπιν τούτων, η Ιερά Μητρόπολη ενημερώνει τα μέλη της τοπικής Εκκλησίας ότι κάθε «ιεροπραξία» ή «ιερουργία» ή «ακολουθία» ή «μυστήριο» ή «λειτουργία» που τελούν ανίεροι ή καθηρημένοι μοναχοί ή λαϊκοί, ασχέτως αν ενδύωνται ή όχι τα ιερά άμφια της Εκκλησίας μας, είναι εντελώς ανυπόστατα. Καλούνται δε οι πιστοί να μήν παρασύρωνται από ανίερες φωνές και να μη παίζουν με τα θεία και ιερά Μυστήρια της πίστεώς μας, διαφορετικά αναλαμβάνουν τις δικές τους ευθύνες ενώπιον Θεού και ανθρώπων.

Η παρούσα ανακοίνωση γίνεται και προς τον σκοπό της ενημέρωσης των ανύποπτων Κληρικών και λαϊκών και άλλων Ιερών Μητροπόλεων, που τυχόν θα βρεθούν τις ημέρες αυτές για διακοπές στην Ιερά Μητρόπολή μας.

 

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως

 

___________________________________________________________
Γ. Ἀθανασιάδη-Νόβα 1, 30300 Ναύπακτος. Τηλ. 26340-22980 & 27207, τηλ/πο: 2634027665

Γραφεῖον Τύπου
Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου
9 Σεπτεμβρίου 2015

Ἐπειδή πρόσφατα ἔγινε λόγος γιά τήν ἔκδοση δύο ἀποφάσεων τοῦ Σ.τ.Ε. 2480/2015 καί 2479/2015, πού ἀφοροῦν τόν καθηρημένο μοναχό Ἰγνάτιο Σταυρόπουλο, καί γράφηκαν παραπλανητικά σχόλια, ἐνημερώνουμε ὑπεύθυνα τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας γιά τό θέμα αὐτό:

Ὁ Ἰγνάτιος Σταυρόπουλος τό 2005 ἀπολύθηκε κατ' ἔφεση ἀπό τό Ἀνώτατο Ὑπηρεσιακό Συμβούλιο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (ΑΥΣΕ) γιά τούς ἑξῆς λόγους:

  • γιά σοβαρή ἀπείθεια καί
  • γιά συμμετοχή σέ Ἑταιρεία Περιωρισμένης Εὐθύνης.

Τήν πράξη τοῦ ΑΥΣΕ τήν προσέβαλε ὁ ἀπολυθείς μέ αἴτηση ἀκυρώσεως στό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας (2005).  

Τό Σ.τ.Ε. μέ τήν ἀπόφασή του 2480/2015 ἔκρινε ὅτι ὁ μοναχός ὄντως ὑπέπεσε στά παραπτώματα τῆς σοβαρῆς ἀπείθειας καί συμμετοχῆς του σέ ΕΠΕ, τά ὁποῖα ἐπισύρουν κατ' ἀρχήν τήν ποινή τῆς ὁριστικῆς παύσεως, ἀλλά συγχρόνως ἔκρινε ὅτι δέν αἰτιολογήθηκε ἐπαρκῶς ἀπό τό ΑΥΣΕ ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖον προέκρινε τήν ἐπιβολή τῆς ποινῆς τῆς ὁριστικῆς παύσεως. (Ἡ δεύτερη ἀπόφαση τοῦ Σ.τ.Ε. (2479/2015) εἶναι «παρακολουθηματικοῦ χαρακτήρα» καί ἀφορᾶ διαπιστωτική πράξη τοῦ Μητροπολίτη, πού εἶχε ἐκδοθῆ σέ ἐφαρμογή τῆς πράξεως τοῦ ΑΥΣΕ).

Κατόπιν τῶν ἀποφάσεων αὐτῶν τοῦ Σ.τ.Ε. ἡ ὑπόθεση ἀναπέμπεται νά συζητηθῆ καί πάλι ἀπό τό ΑΥΣΕ ἁπλά καί μόνον ὡς πρός τήν συμπλήρωση τῆς κατά τά ἄνω ἐλλειποῦς αἰτιολογίας.

Εἶναι αὐτονόητο ὅτι ὁ ἐν λόγῳ μοναχός δέν προσδοκᾶ βεβαίως νά ἐπιστρέψη στήν ἐνεργό δράση τοῦ ἱεροκήρυκος, ἀφοῦ ὄντως ἔχει διαπράξει τά παραπτώματα γιά τά ὁποῖα κατηγορεῖται καί ἐπί πλέον εἶναι καί ἀκοινώνητος (ἀπό τό 2007) καί καθηρημένος (ἀπό τό 2014). Πιθανότατα προσδοκᾶ νά εἰσπράξη ἀπό τό Δημόσιο κάποιες ἀναδρομικές ἀποδοχές γιά χρονικό διάστημα πού δέν ἔχει προσφέρει ἀντίστοιχες ὑπηρεσίες. Τό θέμα αὐτό θά κριθῆ ἁρμοδίως.  

Δυστυχῶς, μετά ἀπό πληθώρα Συνοδικῶν Ἀποφάσεων καί Ἀποφάσεων τῆς Δικαιοσύνης ἐναντίον τῆς πρώην Μονῆς, ἔχει ἀποδειχθῆ ὅτι οἱ ὑπεύθυνοί της ἐξακολουθοῦν νά διακατέχωνται ἀπό τήν αὐτοδικαίωση, τήν αὐτοδικία καί τήν στρεψοδικία. Οἱ δέ ἐλάχιστες, ἀποσπασματικές καί γιά τυπικούς λόγους ἐκδιδόμενες «θετικές» γι' αὐτούς ἀποφάσεις, χρησιμοποιοῦνται παραπλανητικά ἀπό τούς μοναχούς ὡς ἄλλοθι νομιμοφροσύνης καί ὡς προκάλυμμα τῆς παρανομίας καί τῆς ἀδιαφάνειάς τους γιά τήν παραπλάνηση τῶν ὀπαδῶν τους καί τῶν ἀνυποψίαστων Χριστιανῶν.

Ἐκτενής ἀναφορά στήν πληθώρα τῶν Δικαστικῶν Ἀποφάσεων τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας καί ἄλλων Δικαστηρίων πού δέν ἐφαρμόζουν οἱ μοναχοί τῆς πρώην Μονῆς Μεταμορφώσεως θά γίνη σέ νέο Δελτίον Τύπου πού θά δημοσιευθῆ προσεχῶς.

Ἀπό τό Γραφεῖο Τύπου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ - ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΩΑΝΝΟΥ ΓΕΝΝΑΔΙΟΥ 14 (115 21)
τηλ. 210-72.72.204, fax 210-72.72.210

ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΤΥΠΟΥ, ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΦΩΤΙΣΕΩΣ

Αθήνα 2 Μαρτίου 2016

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Συνήλθε σήμερα, Τετάρτη 2 Μαρτίου 2016, στη δεύτερη Συνεδρία Της για τον μήνα Μάρτιο, η Διαρκής Ιερά Συνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.

Κατά την σημερινή Συνεδρία:

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος επικύρωσε τα Πρακτικά της προηγουμένης Συνεδρίας.

Ακολούθως ενημερώθηκε για την έκδοση της υπ’ αριθμ. 299/2016 Απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας περί ακυρώσεως του Προεδρικού Διατάγματος συγχωνεύσεως της Μονής Μεταμορφώσεως Σωτήρος Σκάλας Ναυπάκτου. Η Δ.Ι.Σ. ομοφώνως:

  • - Δηλώνει τον αυτονόητο σεβασμό Της στις αποφάσεις των δικαιοδοτικών οργάνων του Κράτους και ταυτόχρονα απαιτεί την εφαρμογή των κατά καιρούς ληφθεισών αποφάσεων των εκκλησιαστικών οργάνων.
  • - Θεωρεί αυτονόητο ότι ισχύουν απαρεγκλίτως τα επιβληθέντα επιτίμια ακοινωνησίας των αδελφών της Μονής.
  • - Ζητεί την συνέχιση του από ενδεκαετίας παραγγελθέντος και μη περατωθέντος οικονομικού ελέγχου εκ μέρους ελεγκτών του Υπουργείου Οικονομικών.
  • - Εμμένει στη διαγραφή και απόσυρση των μοναχών της Ι. Μ. Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Σκάλας Ναυπάκτου από παντός είδους μορφής συλλόγους, καθώς και εμπορικές εταιρείες.
  • - Τονίζει την ανάγκη πλήρους διακρίσεως της δραστηριότητος της Ιεράς Μονής και των ανωτέρω ιδιωτικών φορέων.
  • - Προχωρεί στη διαδικασία εγκρίσεως και δημοσιεύσεως του Κανονισμού της Μονής, το πρόσθετο άρθρο του οποίου είχε ήδη αποδεχθεί η Αδελφότητα από το 2012.
  • - Δηλώνει για μία ακόμη φορά ότι η περίπτωση της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως «αποτελεί μοναδικήν εξαίρεσιν Ιεράς Μονής όχι μόνον εις την Εκκλησίαν της Ελλάδος, αλλά και πανορθοδόξως» (3039/27.8.2009 Ιεράς Συνόδου) και ταυτόχρονα στηρίζει τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεο, ο οποίος ενεργεί στα κανονικά και νόμιμα πλαίσια της επισκοπικής αρμοδιότητάς του, και μάλιστα τον έχει επανειλημμένως προτρέψει προς τούτο: «Συνιστώντες να λάβητε (ο Μητροπολίτης) τα υπό των Ιερών Κανόνων και της κειμένης Νομοθεσίας ενδεικνυόμενα κανονικά μέτρα, ίνα αφ’ ενός μεν περιφρουρήσητε το κύρος του Μακαριωτάτου Προέδρου και των Μελών της Ιεράς Συνόδου, αφ’ ετέρου δε προστατεύσητε το ποίμνιον της Ιεράς ημών Μητροπόλεως εκ του επελθόντος σκανδαλισμού» (2267/18.6.2003) και «ο δε Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος ενεργεί πάντοτε όπως επιτάσσουν οι Ιεροί Κανόνες» (1238/994/28.3.2011).

Στο τέλος της Συνεδρίασης η Δ.Ι.Σ. δέχθηκε τα Μέλη του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, τα οποία την ενημέρωσαν για την διαμόρφωση του περιεχομένου του νέου Προγράμματος Σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών.

Επίσης η Δ.Ι.Σ. ασχολήθηκε με τρέχοντα υπηρεσιακά θέματα.

Εκ της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου

ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ - ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ

Γραφεῖον Τύπου

Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου

10 Δεκεμβρίου 2016


Δελτίον Τύπου   
Νέα καταδίκη γιά τόν μοναχό Ἰγνάτιο Σταυρόπουλο
(γιά ἀντιποίηση ὑπηρεσίας θρησκευτικοῦ λειτουργοῦ)

Τήν Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2016, τό Μονομελές Πλημμελειοδικεῖο Μεσολογγίου δίκασε καί κατεδίκασε, ἀκόμη μία φορά, σέ τέσσερεις (4) μῆνες φυλάκιση (μέ ἀναστολή) τόν μοναχό τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως Σκάλας Ναυπάκτου Ἰγνάτιο Σταυρόπουλο γιά τό ποινικό ἀδίκημα τῆς ἀντιποίησης ὑπηρεσίας θρησκευτικοῦ λειτουργοῦ, γιά πράξη πού τέλεσε τόν Ἰανουάριο 2015.

Θυμίζουμε ὅτι ὁ μοναχός Ἰγνάτιος Σταυρόπουλος καθαιρέθηκε μέ ἀπόφαση τοῦ Δευτεροβαθμίου Συνοδικοῦ Δικαστηρίου ἀπό τήν Ἱερωσύνη τό 2014, ἀλλά συνεχίζει νά παριστάνη τόν Ἱερέα, παρ' ὅλο πού ἔχει ἐπανειλημμένως καταδικασθῆ γιά τό ἴδιο ποινικό ἀδίκημα μέ συνολική ποινή φυλάκισης ἄνω τῶν 40 μηνῶν –γιά ὅσες περιπτώσεις λάβαμε γνώση– ἐνῶ ἐκκρεμοῦν καί ἄλλες δικογραφίες εἰς βάρος του γιά τό ἴδιο ἔγκλημα.

Εἶναι λυπηρό ὅτι ὁ καθηρημένος μοναχός ἐμμένει στήν ἀντιεκκλησιαστική καί ἀξιόποινη συμπεριφορά του.

Ἡ Ἱερά Μητρόπολη ἀναγκάζεται νά ἐνημερώνη τούς πιστούς γιά τό θέμα αὐτό, ὥστε νά προφυλάσσονται ἀπό τήν συμμετοχή τους σέ ἀντικανονικές καί παράνομες ἐνέργειες, πού ἔχουν φοβερά πνευματικά ἀποτελέσματα.

Ἀπό τό Γραφεῖο Τύπου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ - ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ

ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΤΥΠΟΥ
ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΒΛΑΣΙΟΥ 
  4 Ἰουλίου 2018

 ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ

Ἡ ἀλαζονεία τοῦ καθηρημένου μοναχοῦ
καί τό ἀδιέξοδο τῆς Μονῆς Μεταμορφώσεως

Μέ ἀφορμή τό ἀπό 27-6-2018 Δελτίον Τύπου τοῦ Γραφείου Τύπου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας μέ τίτλο «Δυστυχῶς καί πάλι τό πρόβλημα τῆς "Ι. ΜΟΝΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ" Σκάλας Ναυπάκτου», ὁ μοναχός Ἰγνάτιος Σταυρόπουλος ἔκανε κάποιες ὑβριστικές δηλώσεις, χαρακτηριστικές τοῦ ἤθους καί τοῦ ἀλαζονικοῦ ὕφους του, τά ὁποῖα καλλιέργησε στήν Μονή Μεταμορφώσεως.

Πρωτίστως ὁ μοναχός αὐτός θά πρέπει:

  1. Νά κοιτάξη τά τοῦ οἴκου του, τῆς Μονῆς του, ἡ ὁποία βρίσκεται σέ μιά ἀνταρσία διαρκείας πρός τήν Ἐκκλησία, καί θά πρέπει νά ἀντιμετωπίση τά πολλά οἰκονομικά προβλήματα πού ἀνέκυψαν, ὅπως οἱ ἐπιστροφές στό Κράτος 3,5 ἑκατομμυρίων εὐρώ καί οἱ ἐξ αὐτῶν κατασχέσεις, τίς ἐκκρεμμεῖς δικαστικές ὑποθέσεις, ὅπως ἀναγράφονται στό ἀπό 27-6-2018 Δ.Τ. τῆς Μητροπόλεώς μας καί τά ἐσωτερικά προβλήματα τῆς Μονῆς. Διότι εἶναι ἡ μόνη Μονή ἡ ὁποία δέν ἔχει νόμιμο ἡγουμενουσυμβούλιο γιά 12 χρόνια, ἀπό τό ἔτος 2006, ὅταν τό Δευτεροβάθμιο Συνοδικό Δικαστήριο τιμώρησε τόν τότε ἡγούμενο Σπυρίδωνα Λογοθέτη μέ ἔκπτωση ἀπό τήν θέση τοῦ ἡγουμένου.
  2. Νά φροντίση τά τοῦ ἑαυτοῦ του, διότι ἔχει καθαιρεθῆ ἀπό τό Δευτεροβάθμιο Συνοδικό Δικαστήριο ἀπό τό ἔτος 2014, καί ὅμως ἀποτελεῖ μοναδική περίπτωση καθηρημένου ὁ ὁποῖος ἀπό τήν ἑπομένη τῆς καθαιρέσεώς του ἐξακολουθεῖ νά παριστάνη τόν Ἱερέα, νά «λειτουργῆ» μέχρι σήμερα (4 χρόνια) κάνοντας καί «Βαπτίσεις» πού δυστυχῶς ἔχουν ἔννομες συνέπειες.  Πρόσφατα δέ, τήν 1 Ἰουνίου, τό Τριμελές Πλημμελειοδικεῖο Μεσολογγίου, δικάζοντας σέ δεύτερο βαθμό, καταδίκασε τελεσίδικα τόν καθηρημένο μοναχό Ἰγνάτιο Σταυρόπουλο σέ ποινή φυλάκισης τεσσάρων (4) μηνῶν γιά τό ἀδίκημα τῆς ἀντιποίησης λειτουργήματος Ἱερέως τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Ὅπως εἶναι γνωστόν, ὁ μοναχός Ἰγνάτιος Σταυρόπουλος ἔχει καθαιρεθῆ ἀπό τήν Ἱερωσύνη μέ ἀπόφαση τοῦ Δευτεροβαθμίου Συνοδικοῦ Δικαστηρίου καί δέν εἶναι πλέον Ἱερέας τῆς Ἐκκλησίας μας (ἀπό τό 2014). Ὁ λόγος τῆς καθαίρεσης ἦταν ἡ μή ἐφαρμογή ἐκ μέρους του τῆς Συνοδικῆς Ἀπόφασης ἐπιβολῆς τοῦ ἐπιτιμίου τῆς ἀκοινωνησίας.

Ἐναντίον τοῦ καθηρημένου μοναχοῦ Ἰγνάτιου Σταυρόπουλου ἐκκρεμοῦν πολλές ἀκόμη δίκες γιά τά ἴδια ἀδικήματα τῆς ἀντιποίησης τοῦ λειτουργήματος καί τῆς ἀντιποίησης στολῆς τοῦ Ἱερέως τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Εἶναι προφανές ὅτι ἕνας τέτοιος καθηρημένος μοναχός μέ τό συγκεκριμένο ἦθος καί τό ἀλαζονικό ὕφος λόγου καί παρουσίας εἶναι ἐντελῶς ἀναξιόπιστος γιά νά ἐκφέρη ὁποιοδήποτε δημόσιο λόγο.

Εἶναι δέ ἀπαράδεκτο γιά ἕναν μοναχό νά προσφωνῆ τόν Μητροπολίτη του μέ τό βαπτιστικό του ὄνομα. Αὐτό τό κάνει μόνον ἕνας καθηρημένος, ἀποκεκομμένος καί ἀπόβλητος ἀπό τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.

Ὅσον ἀφορᾶ δέ τά ὑπονοούμενά του περί ἐκποιήσεως περιουσίας τῶν Μονῶν τῆς Ἐπαρχίας μας, θέλουμε νά ἐνημερώσουμε τό Ποίμνιο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ὅτι τά τελευταῖα 23 χρόνια, ἐπί τῆς ἀρχιερατείας τοῦ Μητροπολίτου Ἱεροθέου, δέν ἔχει πωληθεῖ ἀπολύτως τίποτε ἀπό τίς Ἱερές Μονές μας, Ἀμπελακιωτίσσης καί Βομβοκοῦς.

Πάντως, προκαλεῖται καί πάλι ὁ μοναχός αὐτός νά φέρη στήν δημοσιότητα τούς ἀπολογισμούς τῆς Ἱερᾶς Μονῆς καί τῶν Δορυφορικῶν Σωματείων μέ τά ὁποῖα ἐμπλέκεται ἡ Μονή, ὅπως καί τίς δικές του ἀγοραπωλησίες καί τούς προσωπικούς λογαριασμούς του, ὅπως ἐπίσης νά ἔρθουν στό φῶς τῆς δημοσιότητος τά ταμεῖα καί οἱ διαχειρίσεις καί τῶν ὑπολοίπων μοναχῶν.

Ὅσο συνεχίζεται ἡ ἀνταρσία τῆς Μονῆς, ὅσο μένουν στό σκοτάδι τά διαχειριστικά τῆς Μονῆς, ὅσο συνεχίζονται οἱ παρανομίες της, θά εἶναι πάντα ὑπόλογη στήν Δικαιοσύνη, τήν Ἐκκλησιαστική, τήν Πολιτική, τήν Θεία, καί οἱ μοναχοί δέν πρόκειται ποτέ νά εἰρηνεύσουν.

Οἱ ὅποιες ἀναστολές, ἀναβολές, καθυστερήσεις στήν ἀπόδοση τοῦ Δικαίου, ἤ οἱ «ἀντιμετωπίσημες» (=μέ ἀναστολή ἤ ἐξαγοράσιμες) ποινές τῆς φυλάκισης πού πέφτουν ἡ μία μετά τήν ἄλλη στήν Μονή Μεταμορφώσεως καί στούς μοναχούς της (συνολικά ἔχουν δεχθῆ ποινές φυλάκισης ἑπτά (7) περίπου χρόνων μέχρι τώρα), ἀλλά καί ἡ παταγώδης ἀποτυχία τῶν ἑκατοντάδων μηνύσεων καί ἀγωγῶν τους κατά τοῦ Μητροπολίτη τους, ὅλα αὐτά θά ἔπρεπε νά συντελέσουν στήν διόρθωση καί τήν μετάνοια τῶν μοναχῶν.

Γιά τήν Μονή τῆς Μεταμορφώσεως καί τούς μοναχούς της, ὅλα τά ἀνωτέρω τούς καθιστοῦν θρασύτερους καί σκληρά ἀμετανόητους.

Ὅμως ἡ πείρα μᾶς ἔχει διδάξει ὅτι στίς περιπτώσεις αὐτές λειτουργεῖ ὁ πνευματικός νόμος καί ἡ πτώση εἶναι ἀπότομη, συντριπτική καί παταγώδης.

Δυστυχῶς, ὁ δρόμος τῆς Μονῆς Μεταμορφώσεως, ἡ ὁποία καί ἐπιτρέπει στόν μοναχό Ἰγνάτιο Σταυρόπουλο νά συμπεριφέρεται μέ τόν τρόπο αὐτό, εἶναι ἀδιέξοδος καί αὐτοκαταστροφικός.

Ἀπό τό Γραφεῖο Τύπου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ - ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ

Γραφεῖον Τύπου
Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου & Ἁγίου Βλασίου

3 Αὐγούστου 2018 

ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ

Ἡ «δικαίωση» καί ἡ ἀλήθεια

Σέ συνέχεια τῶν προηγουμένων Δελτίων Τύπων (27-6-2018 καί 4-7-2018) πού ἀφοροῦσαν τήν Μονή Μεταμορφώσεως καί ἀντί ἄλλης ἀπαντήσεως σέ νέα προκλητικά δημοσιεύματα, ἡ Ἱερά Μητρόπολη δημοσιεύει τό ὑπόμνημά της πρός τήν Εἰσαγγελέα τοῦ Ἀρείου Πάγου, πρός ἐνημέρωση τῶν ἐνδιαφερομένων.

Τά κύρια ἐπιχειρήματα τοῦ ὑπομνήματος εἶναι ὅτι ἡ ἀπόφαση 110/2018 τοῦ Τριμελοῦς Ἐφετείου Κακουργημάτων Δυτικῆς Στερεᾶς Ἑλλάδος:

–Συγχέει τόν ταμειακό ἔλεγχο μέ τόν διαχειριστικό ἔλεγχο καί βασίζει τό ἀποδεικτικό της πόρισμα στόν πρῶτο, ἐνῶ τό ἀντικείμενο τῆς δίκης ἀφοροῦσε τόν δεύτερο.

–Ἀποδέχεται ὡς σχεδόν καταλυτικό ἀποδεικτικό στοιχεῖο γιά τήν αἰτιολογία της μιά ἄκυρη καί παράνομη αὐτοσύμβαση, πού καταρτίσθηκε ἀφ' ἑνός μέν μεταξύ τοῦ νομικοῦ προσώπου τῆς Μονῆς καί ἀφ' ἑτέρου τοῦ Σωματείου Ἀδελφότης Μεταμορφώσεως (ἀποτελουμένου ἀπό τούς μοναχούς τῆς Μονῆς), καί ἡ ὁποία προφανῶς καταρτίσθηκε γιά τίς ἀνάγκες τῆς δίκης πού ἔγινε, χωρίς μέχρι τότε νά ἔχη ἐμφανισθῆ ποτέ ξανά στήν δικογραφία.

–Στηρίχθηκε σέ μερικό, ἐλλιπῆ καί πάντως φορολογικό ἔλεγχο τοῦ ΣΔΟΕ, ὁ ὁποῖος σέ κάθε περίπτωση ἐπιφυλασσόταν γιά τήν ἀναγκαιότητα τοῦ διαχειριστικοῦ ἐλέγχου ἐκ μέρους τοῦ ἁρμοδίου Ἐπιθεωρητῆ τοῦ Ὑπουργείου Οἰκονομικῶν, ὁ ὁποῖος ἔλεγχος γενόμενος, ἔστω καί μερικῶς, δέν ἐλήφθη ὑπ' ὄψη τοῦ Δικαστηρίου οὔτε καί ἡ ξεκάθαρη κατάθεση τοῦ παρόντος ὡς μάρτυρα στήν δίκη Ἐπιθεωρητῆ τοῦ Ὑπουργείου Οἰκονομικῶν.
(Παρενθετικῶς σημειώνεται ὅτι τό μόνο ἀξιόλογο μετρήσιμο στοιχεῖο τοῦ ἐλέγχου τοῦ ΣΔΟΕ τό 2011 ἦταν ὅτι τό Σωματεῖο τῶν μοναχῶν «Ἀδελφότης Μεταμορφώσεως...» εἶχε μόνον ἀπό τίς ἔντυπες συνδρομές τοῦ περιοδικοῦ του καί μόνον γιά ἕνα ἔτος, τό ἔτος 1994, ἔσοδα περί τό μισό δισεκατομμύριο - 500.000.000 δραχμές –δηλαδή, 105.000 ἀποδείξεις μέ ποσά ἀπό 1.000 ἕως 10.000 δρχ. περίπου ἕκαστη).

–Μέ βάση τίς αἰτιολογίες τῆς ἀποφάσεως, κατ' ἀποτέλεσμα γίνεται ἀποδεκτή ἡ διάσπαση τοῦ ἑνιαίου τῆς διαχειρίσεως ἑνός ΝΠΔΔ, μέ ὅ,τι αὐτό συνεπάγεται.

–Δέν ἀξιολόγησε ἄν τά προκύψαντα ἀπό τόν ἔλεγχο καί τήν ἀκροαματική διαδικασία πραγματικά περιστατικά στοιχειοθετοῦσαν τό ἀδίκημα τῆς ἀπιστίας ἐκ μέρους τῶν κατηγορουμένων. Κατά τήν ἄποψη ἐγκρίτων νομικῶν καί τῆς νομολογίας τοῦ Ἀρείου Πάγου (ἀντί ἄλλων βλ. Ὁλομ. Α.Π. 5/2017) τά ἐν λόγῳ πραγματικά περιστατικά ἀποτελοῦν τόν ὁρισμό τοῦ ἀδικήματος τῆς ἀπιστίας.

Τό πλῆρες κείμενο τοῦ ὑπομνήματος δημοσιεύεται στήν ἱστοσελίδα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας (ΕΔΩ).

Παρά ταῦτα, ἡ αἴτηση μετά τοῦ συνοδεύοντος αὐτήν ὑπομνήματος, ἀπορρίφθηκε ὅλως παραδόξως ἀπό τήν Εἰσαγγελία τοῦ Ἀρείου Πάγου.

Πάντως καί οἱ κρίνοντες κρίνονται.

*

Μετά ταῦτα, ἡ Μονή Μεταμορφώσεως ἐπιχαίρει ὡς «δικαιωμένη», ἀποκρύπτοντας τήν ἐπιχειρηματολογία τῆς «δικαίωσής» της, καί τό ὅτι χρέη ὕψους ἄνω τῶν 3,5 ἑκατομμ. εὐρώ πρός τό Δημόσιο τῆς ἔχουν καταλογισθῆ ἀμετακλήτως καί ἔχουν ἐπιβληθῆ κατασχέσεις τόσο σέ βάρος τῆς περιουσίας τοῦ Νομικοῦ Προσώπου Δημοσίου Δικαίου ὅσο καί σέ βάρος τῶν συνυποχρέων κατά νόμο μοναχῶν.

Καί ὅλα αὐτά, χωρίς μέχρι σήμερα νά ἔχη καταστῆ δυνατόν νά γίνη σέ βάθος διαχειριστικός ἔλεγχος τόσο τοῦ ἰδίου τοῦ Νομικοῦ Προσώπου Δημοσίου Δικαίου τῆς Μονῆς ὅσο καί τῶν δορυφορούντων αὐτήν Σωματείων, παραμένοντας ἔτσι μιά Μονή ὄχι μόνον ἐκτός κανονικότητας καί ἐκκλησιαστικότητας, ἀλλά καί βρίθουσα παρανομιῶν. Οἱ ὑπεύθυνοι γι' αὐτήν τήν κατάσταση πρέπει ἐπί τέλους νά ἀναλάβουν τίς εὐθύνες τους.

Ἡ Μονή ἀκολουθεῖ τόν δρόμο τῆς ἀλαζονείας, ὁ ὁποῖος πάντα ὁδηγεῖ στήν καταστροφή, καί ὁ θόρυβος ἀπό τήν πτώση θά εἶναι μεγάλος.

*

Ὅσον δέ ἀφορᾶ τόν καθηρημένο μοναχό πού παριστάνει τόν ἱερέα παραπλανώντας καί κολάζοντας τούς πιστούς, ὅλων τῶν ἡλικιῶν, ἀκόμη καί παιδιά σέ μή ἐκκλησιαστικές κατασκηνώσεις μέ ἀκοινώνητους μοναχούς, πού δηλώνει «ἀκτιβιστής» (ἰδιότητα ἀντίθετη καί πολέμια τοῦ μοναχισμοῦ) ἰσχύουν ἀπόλυτα ὅσα ἐγράφησαν στά προηγούμενα Δελτία Τύπου.

Καί αὐτά ἰσχύουν γιά ὅλους τούς μοναχούς, πού ἐπιτρέπουν νά τούς ἐκπροσωπῆ ὁ ψευδόμενος καί καθηρημένος, γιά τά προβλήματα πού βαρύνουν ὅλους.

Ὡς μοναχοί ὄφειλαν νά ἔχουν ὑπ' ὄψη τους ὅτι «οὐδὲν συγκεκαλυμμένον ἐστὶν ὃ οὐκ ἀποκαλυφθήσεται, καὶ κρυπτόν ὃ οὐ γνωσθήσεται» (Λουκ. ιβ', 2). Ὁ χρόνος πού ἐργάζονται ἀκόμη στά σκοτεινά καί μέ ἀναστολές εἶναι λίγος. Ἡ ἀλήθεια θά λάμψη καί θά ἀποδοθῆ στόν καθένα κατά τίς πράξεις του.

Ἀπό τό Γραφεῖο Τύπου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Τό πλῆρες κείμενο τοῦ ὑπομνήματος μπορεῖτε νά τό διαβάσετε ΕΔΩ

ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ - ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ