Skip to main content

«Χριστούγεννα... Ο Μεγάλος Απών»

(Τό κείμενο αυτό ανήρτησε η Ευαγγελία –χωρίς άλλα στοιχεία– στήν σελίδα exeisminima.gr)

*

«Αυτές τίς μέρες αφουγκράζομαι τούς ανθρώπους νά μιλάνε γιά τό νόημα τών Χριστουγέννων, γιά τήν αγάπη ανάμεσα στούς ανθρώπους, γιά τήν ειρήνη, γιά τήν αδελφότητα τών λαών, γιά τήν ελπίδα καί γιά τήν σωτηρία.

Όμορφα λόγια πού αυτές τίς μέρες γίνονται ζωή, σκέψεις πού θέλουν νά γίνουν πράξεις γιά βοήθεια στούς φτωχούς, τούς ηλικιωμένους, τούς άστεγους καί τούς ανήμπορους.

Κι ενώ θυμόμαστε όλους αυτούς πού έχουν ανάγκη, ξαναβρίσκουμε τόν ξεχασμένο άνθρωπο μέσα μας, τόν άνθρωπο πού τίς άλλες μέρες ζή, μοιράζεται καί κάποιες φορές συμμετέχει στήν αδικία, στήν εκμετάλλευση, στήν βία καί τήν κακία.

Μιλάμε γιά τήν γέννηση τού Χριστού στήν γή μας. Τότε ήταν ένα γεγονός. Τώρα επαναλαμβάνεται σάν γιορτή. Καί η διαφορά είναι τεράστια.

Τότε η ανθρωπότητα ήταν απροετοίμαστη. Χριστουγεννιάτικα δέντρα δέν είχαν στηθεί, φωτάκια πολύχρωμα δέν αναβόσβηναν, χορωδίες ανθρώπων δέν προετοιμάζονταν γιά τίς συναυλίες τους. Κανένας δέν ξαγρυπνούσε περιμένοντας τήν γέννηση τού Χριστού.

Από τήν άλλη μεριά, υπήρχε ένα αίσθημα προσδοκίας διάχυτο στήν ατμόσφαιρα, παντού. Κάποιος θά ερχόταν.

Τώρα τό σκηνικά είναι τελείως διαφορετικό, αντίθετο θά έλεγα. Πάρα πολλά στολίδια. Πολύχρωμα, ποικιλόμορφα καί άφθονα φώτα, φωτάκια καί λαμπιόνια δίνουν μιά γιορταστική ατμόσφαιρα σ’ ολόκληρο τό σκηνικό. Λόγοι πού εκφωνούνται από πολλούς. Συναυλίες, χορωδίες, μπάντες, ύμνοι, τραγούδια, ρεβεγιόν, πολλά χριστουγεννιάτικα προγράμματα.

Πολλοί ξεσηκώνονται ενάντια σ’ αυτούς τούς εορτασμούς καί ποθούν κάποια επιστροφή στά πρώτα χρόνια.

Από τήν άλλη μεριά, καμμιά αληθινή προσδοκία στίς καρδιές τών ανθρώπων.

Ποιό τό πραγματικό νόημα τών Χριστουγέννων άραγε;

Αλήθεια, μπορεί η αγάπη νά γίνη μόδα καί νά πουλιέται στά μαγαζιά; Μπορεί η σωτηρία τής ψυχής νά γίνη μιά φευγαλέα εμπειρία πού σβήνει μαζί μέ τά χριστουγεννιάτικα φώτα;

Μπορεί νά γίνη, καί γίνεται!

Όλοι ικανοποιούνται μένοντας στήν επιφάνεια. Σπάνια εξαίρεση αυτοί πού προχωρούν λίγο παραπέρα. Πού ψάχνουν τήν ουσία. Περνούν τά Χριστούγεννα καί δέν αγγίζουν σέ βάθος τίς καρδιές σχεδόν ποτέ. Ενώ πετυχαίνουν άλλους σκοπούς. Ξοδεύονται χρήματα, γίνονται παραπάνω σπατάλες, δίνονται δώρα, βρίσκονται μεταξύ τους, ξένοι καί συγγενείς, σέ φορτωμένα τραπέζια.

Αυτές τίς μέρες τίς φωτισμένες μέ τόσο τεχνητό φώς, σκέφτομαι πώς η αληθινή ζωή είναι αλλού κι εμείς απλά περιπλανιόμαστε χαμένοι !

Καί κρατάω τήν τόσο επίκαιρη προσευχή τού Τάσου Λειβαδίτη

". . . Κύριε, αμάρτησα ενώπιόν σου / ονειρεύτηκα πολύ / έτσι ξέχασα νά ζήσω. / μόνο μ’ ένα μυστικό πού τόχα μάθει από παιδί / ξαναγύριζα στόν πραγματικό κόσμο / αλλά κανείς δέν μέ γνώριζε / σάν τούς θαυματοποιούς / πού χάρισαν όλη μέρα τό χαμόγελο στά παιδιά / καί τό βράδυ γυρίζουν στή σοφίτα τους / πιό φτωχοί κι απ' τούς αγγέλους. / ζήσαμε πάντα αλλού / καί μόνο όταν κάποιος μάς αγαπήσει ερχόμαστε, / γιά λίγο . . . / κι όταν δέν πεθαίνει ο ένας γιά τόν άλλον / είμαστε κιόλας νεκροί"».

 

  • Προβολές: 3075