Εἰδήσεις - Νοεμβρίου 2008

Ἐκδήλωση μνήμης ἀειμνήστου Μητροπολίτου Ναυπακτίας καὶ Εὐρυτανίας κυροῦ Χριστοφόρου (Ἀλεξανδροπούλου)

Ἡ Ἱερὰ Μητρόπολη Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου διοργανώνει ἐκδήλωση μνήμης γιὰ τὸν ἀείμνηστο Μητροπολίτη Ναυπακτίας καὶ Εὐρυτανίας κυρὸ Χριστοφόρο Ἀλεξανδρόπουλο. Συγκεκριμένα, τὴν Κυριακὴ 14 Δεκεμβρίου ε.έ., στὸν Ἱερὸ Μητροπολιτικὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου Ναυπάκτου, θὰ τελεσθῇ ἀρχιερατικὸ συλλείτουργο μετὰ μνημοσύνου γιὰ τὸν ἀείμνηστο Ἱεράρχη. Στὴν συνέχεια στὴν Αἴθουσα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ θὰ πραγματοποιηθῇ ἐκδήλωση τιμῆς καὶ μνήμης, κατὰ τὴν ὁποῖα θὰ ὁμιλήσουν γιὰ τὴν ζωὴ καὶ τὸ ἔργο τοῦ ἀειμνήστου ἄνθρωποι ποῦ τὸν γνώρισαν καὶ συνεργάσθηκαν μαζὶ τοῦ καὶ θὰ παρουσιασθῇ ἐνδιαφέρον ἀρχειακὸ ὑλικό, ποῦ θὰ συνοδεύεται μὲ προβολὴ φωτογραφιῶν τοῦ μακαριστοῦ Ἱεράρχου. Καλεῖται ὅλος ὁ λαὸς νὰ συμμετάσχη στὸ μνημόσυνο τοῦ ἀειμνήστου Ἱεράρχου ποῦ ποίμανε τὸν λαὸ σὲ δύσκολες ἐποχὲς καὶ ἄφησε μνήμη καλοῦ καὶ ἀγαθοῦ ποιμένος.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Συγχαρητήρια Ἐπιστολὴ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Πρός τὸν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Ναυπάκτου κ. Ἰερόθεον. Σεβασμιώτατε ἐν Χριστῷ ἀδελφέ,

Πάνυ ἀσμένως ἐπληροφορήθη ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τὴν δικαίαν καὶ ἐπαξίαν ἀναγόρευσιν τῆς ὑμετέρας Σεβασμιότητος εἰς Ἐπίτιμον Διδάκτορα τοῦ Τμήματος Κοινωνικῆς Θεολογίας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἐθνικοῦ καὶ Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καὶ ἔγνω ἐν τῇ Συνεδρία Αὐτῆς τῆς 22ας μηνὸς Ὀκτωβρίου ἐ.ἔ. ἵνα ἐκφράση ὑμῖν τὰς ὁλοθύμους Αὐτῆς συγχαρητηρίους εὐχὰς καὶ προσρήσεις. Τὰ πανορθοδόξως ἀναγνωρισμένα συγγράμματα ὑμῶν διακρίνονται διὰ τὸν ἐμβριθῆ θεολογικὸν λόγον τὸν ἐρειδόμενον ἐπὶ τὴν Ὀρθόδοξον Πατερικὴν Διδασκαλίαν καὶ δὴ τὴν μυστικὴν τοιαύτην καὶ παρέχουν πρὸς πάντας τοὺς ἐντρυφῶντας εἰς αὐτὰ τὴν ἀκριβὴ κατεύθυνσιν τῆς μελέτης τῶν Ἱερῶν Γραμμάτων, τῶν δυναμένων σοφῖσαι εἰς σωτηρίαν. Ἐπὶ τούτοις, κατασπαζόμενοι τὴν ὑμετέραν Σεβασμιότητα ἐν Κυρίῳ, διατελοῦμεν μετ’ ἀγάπης.

Ὁ Ἀθηνῶν ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ, Πρόεδρος, Ὁ Ἀρχιγραμματεύς Ἄρχιμ. Κύριλλος Μισιακούλης.

Συνάντηση τοῦ Μητροπολίτου μὲ τοὺς Ἰατρούς, Νομικοὺς καὶ Μηχανικούς:«Η Κοινωνία τῆς Κατανάλωσης»

Πραγματοποιήθηκε τὴν Δευτέρα 10 Νοεμβρίου, στὸ Πνευματικὸ Κέντρο στὴν Ναύπακτο ἡ καθιερωμένη συνάντηση τοῦ Μητροπολίτου μας κ. Ἱεροθέου μὲ τοὺς Ἰατρούς, Φαρμακοποιούς, Νομικούς, Πολιτικοὺς Μηχανικοὺς καὶ Ἀρχιτέκτονας τῆς Ἐπαρχίας μας, στὰ πλαίσια τοῦ ἑορτασμοῦ τῶν προστατῶν τῶν Ἰατρῶν (ἁγίων Ἀναργύρων, 1 Νοεμβρίου) καὶ τῶν Νομικῶν (ἁγίου Διονυσίου τοῦ Ἀρεοπαγίτου). Ὁ Σεβασμιώτατος στὴν εἰσήγησή του μὲ θέμα «Ἡ κοινωνία τῆς κατανάλωσης» ἀναφέρθηκε εἰσαγωγικὰ στὸ πάθος τῆς φιλαυτίας ποὺ μετατρέπει τὴν κοινωνία μας ἀπὸ φιλόθεη καὶ φιλάνθρωπη, ποὺ πρέπει νὰ εἶναι, σὲ φίλαυτη καὶ καταναλωτικὴ κοινωνία. Τὸ θέμα αὐτό, ὅπως εἶπε, ἐνδιαφέρει καὶ τὰ ἐπαγγέλματα στὰ ὁποῖα ἀπευθύνεται κυρίως ἡ συνάντηση αὐτή, ἀφοῦ γίνονται δέκτες τοῦ καταναλωτικοῦ πνεύματος τῶν πελατῶν τους, ἀλλὰ καὶ τῶν ἀποτελεσμάτων ποὺ ἔχει στὴν ὑγεία τῶν ἀνθρώπων τὸ ἄγχος καὶ ὁ καταναλωτικὸς ἀνταγωνισμός. Στὴν συνέχεια διαίρεσε τὴν ὁμιλία τοῦ σὲ τρεῖς ἐπὶ μέρους ἑνότητες. Στὴν πρώτη ἀνέλυσε τοὺς ὅρους κατανάλωση καὶ κοινωνία τῆς κατανάλωσης, στὴν δεύτερη μίλησε γιὰ τὴν καπιταλιστικὴ νοοτροπία ποῦ συνδέεται ἀναπόσπαστα μὲ τὴν νοοτροπία τῆς κατανάλωσης καὶ στὴν τρίτη ἀναφέρθηκε στὸ πῶς οἱ Ρωμαῖοι-Βυζαντινοὶ Αὐτοκράτορες προσπαθοῦσαν νὰ ἐπιλύσουν τὰ φαινόμενα τῆς κοινωνικῆς ἀδικίας ἀπὸ τοὺς λεγόμενους Δυνατούς-πλουσίους γαιοκτήμονες σὲ σχέση μὲ τὴν σύγχρονη πραγματικότητα. Ἔκλεισε τὴν ὁμιλία του ὡς ἑξῆς:

«Ἄρχισα τὴν εἰσήγησή μου μὲ τὸ γεγονὸς ὅτι σήμερα ὅλοι μας διαπνεόμαστε ἀπὸ τὴν εὐζωία, τὴν ἡδονὴ καὶ τὴν εὐμάρεια ποῦ ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα τὴν καλλιέργεια καὶ τὴν αὔξηση τῶν παθῶν καὶ συνέδεσα τὸ «πνεῦμα τῆς κατανάλωσης» μὲ τὸ «πνεῦμα τοῦ καπιταλισμοῦ» καὶ τὴν φιλαργυρία τῶν «Δυνατῶν» στὴν σύγχρονη κοινωνία μας. Σὲ αὐτὸ τὸ γεγονὸς ἀποδίδω τὴν οἰκονομικὴ κρίση τῶν ἡμερῶν μας. Θὰ πρέπει νὰ ὁλοκληρώσω τὴν εἰσήγησή μου μὲ τὴν θέση ὅτι αὐτὸ ποῦ χρειάζεται ἀπὸ ὅλους μας σήμερα εἶναι νὰ ἀντιδροῦμε στὴν νοοτροπία τῆς κατανάλωσης καὶ αὐτὸ μποροῦμε νὰ τὸ κάνουμε μὲ τὴν καλλιέργεια τῆς ἀσκητικῆς ζωῆς. Ὅταν κάνουμε λόγο γιὰ ἀσκητικὴ ζωὴ ἐννοοῦμε τὸν συνειδητὸ ἀγῶνα γιὰ νὰ ζοῦμε μὲ ὀλιγάρκεια, ὅσο τὸ δυνατόν, γιὰ νὰ ἀσκοῦμε τὴν φιλοθεΐα καὶ τὴν φιλανθρωπία.

Μὲ τὸν τρόπο ποῦ ζοῦμε ὑποθηκεύουμε ὁλόκληρη τὴν ζωή μας, καὶ τὴν περιουσία μας στὶς Τράπεζες καὶ τοὺς τραπεζῖτες. Παίρνουμε δάνεια γιὰ νὰ αὐξήσουμε τὴν περιουσία μας, ἀλλὰ ἀφ' ἑνὸς μὲν καταβάλλουμε γιὰ πολλὰ χρόνια μηνιαῖες δόσεις, ἀφ' ἑτέρου δὲ οἱ Τράπεζες ἔχουν δικαιώματα πάνω σὲ αὐτὴν τὴν περιουσία, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἐπιστρέφουν σὲ αὐτές. Εἴμαστε δοῦλοι τῶν κτημάτων καὶ τῶν χρημάτων, ἀλλὰ καὶ τῶν Τραπεζῶν. Τὸ φοβερότερο εἶναι νὰ λαμβάνουν πολλοὶ δάνεια μὲ ὑψηλὰ ἐπιτόκια γιὰ ἐκδρομές, διακοπὲς καὶ ἄλλες μὴ ἀναγκαῖες ἐργασίες. Τὸ θεωρῶ αὐτὸ πολὺ ἐπιπόλαιο. Ἑπομένως, ὁ ἀσκητικὸς τρόπος ζωῆς εἶναι ἀναγκαῖος γιὰ ὅλους μας. Θὰ πρέπει νὰ εἴμαστε ἐλεύθερα πρόσωπα καὶ ὄχι καταναλωτικὰ ὄντα. Μὲ δυσαρεστεῖ πολὺ ὅταν ἡ λέξη ἄνθρωπος καὶ ἡ λέξη πρόσωπο ἀντικαθίστανται ἀπὸ τὴν λέξη καταναλωτὴς καὶ τὰ δῶρα τοῦ Θεοῦ λέγονται καταναλωτικὰ ἀγαθά. Αὐτὸ δείχνει ἕναν ἄνθρωπο ἐξαρτημένο, ἄβουλο, ἐμπαθῆ, πρᾶγμα. Καὶ τὸ Ντοστογιεφσκικὸ ἐρώτημα εἶναι ἀδυσώπητο: «ἐλευθερία ἢ εὐτυχία»; Ἡ ἀπάντηση στὸ ἐρώτημα αὐτὸ δείχνει μιὰ στάση ζωῆς».

Τὸ θέμα κίνησε τὸ ἔντονο ἐνδιαφέρον τῶν ἀκροατῶν ποὺ γέμισαν τὴν αἴθουσα τοῦ Πνευματικοῦ Κέντρου καὶ ἀκολούθησε συζήτηση μὲ ἐρωτήσεις καὶ τοποθετήσεις πάνω σὲ διάφορα ζητήματα, ὅπως: –Τελικά, ποιό οἰκονομικὸ σύστημα δέχεται ἡ Ἐκκλησία; –Γιατί δὲν ἐπιβάλλεται ἕνα σύστημα δίκαιο; –Θὰ πρέπει νὰ γίνη περιορισμὸς τῶν δαπανῶν ἐκ μέρους τοῦ Κράτους, ἀλλὰ καὶ τῶν πολιτῶν. –Πρέπει νὰ ὑπάρξη κατάλληλη παιδεία, ἐπειδὴ χωρὶς αὐτὴν ξοδεύεται ἄσκοπα ἡ περιουσία. –Αἰτία τοῦ προβλήματος εἶναι ἡ εὐζωία, ἡ εὐμάρεια, ἡ εὐδαιμονία. –Ὁ καπιταλισμὸς ἐπεκράτησε γιατί ἔχει ὀπαδούς. Εἶναι τρόπος σκέψης. Δηλαδή, θεωροῦνται τὰ πλούτη ὡς δῶρα τοῦ Θεοῦ. –Ἐπικρατεῖ στὶς μέρες μας φιληδονία, φιλαργυρία, φαρισαϊσμός.

Μὲ ἀφορμὴ τὶς τοποθετήσεις ποὺ ἔγιναν ἀπὸ τὸ ἀκροατήριο, τόνισε ὅτι στὶς μέρες μας ἐπικρατεῖ ἡ νοοτροπία τοῦ ἀτομικισμοῦ, ποὺ εἶναι πνευματικὴ ἀσθένεια. Ὁ τρόπος ζωῆς ποῦ προσφέρει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία βοηθᾶ τοὺς ἀνθρώπους νὰ θεραπευθοῦν ἀπὸ τὴν ἀσθένεια αὐτή, ἀλλὰ δὲν ἐπιβάλλει τὴν διδασκαλία τῆς διὰ τῆς βίας. Μερικὲς φορὲς ἡ νοοτροπία τῆς κοινωνίας ἐπηρεάζει καὶ τοὺς Κληρικούς. Ἡ Ὀρθοδοξία ἀπὸ τὴν φύση της εἶναι φιλάνθρωπη καὶ σέβεται τὴν ἀνθρώπινη ἐλευθερία. Ὁ καθένας ἀπὸ μᾶς μπορεῖ νὰ καθορίση στὸν ἑαυτό του τὸν ἰδιαίτερο τρόπο ζωῆς, ποῦ βοηθᾶ στὸν περιορισμὸ τῶν δαπανῶν καὶ στὴν ἄσκηση τῆς φιλανθρωπίας. Παρέστησαν ὡς ἐκπρόσωπος τοῦ Νομάρχη ὁ νομαρχιακὸς Σύμβουλος κ. Βασίλειος Μπαρμπαγιάννης καὶ ὡς ἐκπρόσωπος τοῦ Δημάρχου Ναυπάκτου ὁ Ἀντιδήμαρχος κ. Νικόλαος Κούμπιος. Μετὰ τὴν ὁμιλία ἀκολούθησε δεξίωση ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη σὲ ἔνδειξη φιλοξενίας καὶ ἐκτίμησης πρὸς τοὺς παρόντας, γιὰ τὴν ὁποῖα μερίμνησαν οἱ Κυρίες τῶν Συνδέσμων Ἀγάπης τῶν Ἐνοριῶν τῆς Ναυπάκτου.

Α.Κ.

Στὸ Διορθόδοξο Κέντρο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος Πεντέλη: Ὁμιλία στοὺς μεταπτυχιακοὺς Φοιτητές

Ὁ Μεταπτυχιακὸς Φοιτητικὸς Θεολογικὸς Σύνδεσμος διοργάνωσε τὸ Σάββατο 8 Νοεμβρίου ἡμερίδα μὲ θέμα «Θρησκεία ἢ Ἐκκλησία; Ἡ θεολογικὴ ἀνταπόκριση στὶς ὑπαρξιακὲς ἀναζητήσεις τοῦ σύγχρονου ἄνθρώπου». Ἡ συνάντηση πραγματοποιήθηκε στὸ Διορθόδοξο Κέντρο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὴν Ι. Μ. Κοιμήσεως Θεοτόκου Πεντέλης ὑπὸ τὴν αἰγίδα τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ Πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου. Ὁμιλητὲς ἦταν οἱ Καθηγητὲς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν Μάριος Μπέγζος, Ἀπόστολος Νικολαΐδης, Κωνσταντῖνος Κορναράκης, Διονύσιος Δακουράς, ὁ Λέκτορας Δημήτριος Μόσχος, οἱ διδάκτορες Ἀθανάσιος Παπαθανασίου, Ἄρχιμ. π. Κύριλλος Κωστόπουλος καὶ ὁ Μητροπολίτης μας, ὁ ὁποῖος στὴν εἰσήγηση τοῦ τόνισε ἐν περιλήψει τὰ ἑξῆς:

«Στὸ ἐρώτημα "Θρησκεία ἢ Ἐκκλησία" δόθηκαν διάφορες ἀπαντήσεις. Σὲ διάφορα κείμενά μου προσπάθησα νὰ δείξω ὅτι ἡ νέα ζωὴ ποῦ ἔφερε στὸν κόσμο ὁ Χριστός, καίτοι ἔχει στοιχεῖα θρησκειολογικά, ἐν τούτοις εἶναι Ἐκκλησία, μιὰ κοινότητα ποῦ στηρίζεται στὴν ἀποκαλυπτικὴ ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ καὶ βιώνεται προσωπικὰ καὶ κοινοτικά, εἶναι τὸ Θεανθρώπινο Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, εἶναι ἕνα πνευματικὸ θεραπευτήριο. Πρόκειται γιὰ κοινωνία Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων ἐν Χριστῷ καὶ κινεῖται πέρα ἀπὸ τὴν ἱκανοποίηση θρησκευτικῶν βιωμάτων, ἀφοῦ ὁδηγεῖ τὸν ἄνθρωπο στὴν θέωση. Ἀπὸ τὴν πρώτη περίοδο τῆς Ἐκκλησίας ὁ ὅλος τρόπος ζωῆς χαρακτηρίσθηκε "ὁδὸς" καὶ ἡ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας ὡς διδασκαλία "περὶ τῆς ὁδοῦ".

Ἔτσι καὶ τὸν ὅρο "Ἐκκλησία" γιὰ τὸν Χριστιανισμὸ δὲν πρέπει νὰ τὸν δοῦμε στατικά, ὡς μιὰ ἀνθρωποκεντρικὴ ὀργάνωση καὶ ἕνα ἐκκλησιαστικὸ σωματεῖο, ἀλλὰ ὡς τὸ Σῶμα τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ. Καὶ ὅσοι ζοὺν στὴν Ἐκκλησία δὲν ζοὺν στατικὰ καὶ μηχανικά, ἀλλὰ σὲ μιὰ διαρκῆ πορεία ἀναγεννήσεως καὶ μεθέξεως τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ. Ἔτσι, ἡ Ἐκκλησία εἶναι μέθεξη τῆς "Βασιλείας τοῦ Θεοῦ" καὶ "κοινωνία θεώσεως". Ἑπομένως ἡ Ἐκκλησία εἶναι Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ κοινωνία θεώσεως. Καὶ ἡ μετοχὴ σὲ αὐτὴν τὴν πραγματικότητα εἶναι ὁδὸς σωτηρίας, "ἀεικίνητη στάση" καὶ "στάσιμη κίνηση"».

Στὴν ἴδια προοπτικὴ κινήθηκε καὶ ἡ παρέμβαση-χαιρετισμὸς τοῦ Μακαριωτάτου, ὁ ὁποῖος παρακολούθησε μέρος τῆς ἡμερίδος καὶ προσέφερε τὸν οὐσιαστικὸ λόγο του καὶ τὴν πεῖρα του στοὺς φοιτητές.

Χ.Μ.

Ἡ ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου

Γιορτάσθηκε κι ἐφέτος μὲ ἰδιαίτερη λαμπρότητα ἡ ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, Πολιούχου τῆς Ναυπάκτου. Στὸν πανηγυρικὸ Ἑσπερινὸ καὶ στὴν θεία Λειτουργία προεξῆρχε ὁ Μητροπολίτης μας κ. Ἰερόθεος. Μετὰ τὴν θεία Λειτουργία πραγματοποιήθηκε ἡ καθιερωμένη λιτανεία τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος καὶ Λειψάνων τοῦ Ἁγίου, τὴν ὁποῖα ἀκολούθησε πολὺς κόσμος. Μετὰ τὸ τέλος τῆς λιτανείας προσφέρθηκε ἀπὸ τὸν Σύνδεσμο Ἀγάπης τῆς Ἐνορίας δεξίωση γιὰ τὸν Κλῆρο, τὶς Ἀρχὲς καὶ τὸν ἑορτάζοντα λαό. Στὰ πλαίσια τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Δημητρίου -μεθέορτα- στὶς 28 Ὀκτωβρίου πραγματοποιήθηκε Φιλολογικὴ Ἑσπερίδα, ποὺ ἑτοίμασαν φιλόλογοι, μέλη τοῦ Συνδέσμου Ἀγάπης.

«Τὸ πρόσωπο τῆς Παναγίας στὴν Νεοελληνικὴ Λογοτεχνία»

Τὴν Τρίτη λοιπὸν 28 Ὀκτωβρίου 2008, στὶς 7 μ.μ καὶ στὴν Αἴθουσα τοῦ Ἐνοριακοῦ Κέντρου Ἁγίου Δημητρίου Ναυπάκτου, πραγματοποιήθηκε γιὰ τέταρτη συνεχῆ χρονιὰ μεθέορτη Φιλολογικὴ Ἑσπερίδα τοῦ Συνδέσμου Ἀγάπης τῆς Ἐνορίας, ποῦ εἶχε ὡς θέμα: «Τὸ Πρόσωπο τῆς Παναγίας στὴν Νεοελληνικὴ Λογοτεχνία». Τὴν ἐκδήλωση ποῦ ἐπιμελήθηκαν καὶ παρουσίασαν φιλόλογοι-μέλη τοῦ Συνδέσμου Ἀγάπης, τίμησε μὲ τὴν παρουσία του ὁ Μητροπολίτης μας κ. Ἰερόθεος καὶ τὴν παρακολούθησαν ὁ Προϊστάμενος τοῦ Ι. Ναοῦ Πρωτοπρ. π. Ἀθανάσιος Λαουρδέκης, ὁ Ἱεροκήρυκας Ἄρχιμ. π. Καλλίνικος Γεωργᾶτος, ἱερεῖς τῆς πόλεως καὶ πολλοὶ ἐνορῖτες.

Μετὰ ἀπὸ σύντομο πρόλογο ἀπὸ τὸν Ἐπόπτη τοῦ Συνδέσμου π. Θωμᾶ Βαμβίνη τὸν λόγο πῆρε ἡ φιλόλογος κ. Μαρία Σύψα-Κουτούση, ἡ ὁποία προλογίζοντας τὸ θέμα τόνισε ὅτι τὸ Πρόσωπο τῆς Θεοτόκου ὑπῆρξε διαχρονικὰ πηγὴ ἔμπνευσης ὄχι μόνο γιὰ τοὺς ὑμνωδοὺς τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ καὶ γιὰ τοὺς ποιητὲς καὶ λογοτέχνες γενικότερα, ποῦ ἀναζητοῦν κοντά της ἐλπίδα καὶ παραμυθία. Ἀκολούθως ἡ φιλόλογος κ. Χριστίνα Καρανικόλα-Σχοινά ἀναφέρθηκε στὴν ἀπήχηση ποῦ ἔχει τὸ Πρόσωπο τῆς Παναγίας στὴν συνείδηση τοῦ λαοῦ μας μέσα ἀπὸ Δημοτικὰ τραγούδια καὶ τονίσθηκε ὅτι ἡ λαϊκὴ ψυχὴ βλέπει στὸ πρόσωπό Της τὴν γλυκειὰ Μάνα τῆς καθημερινότητας καὶ τὴν Ὑπέρμαχο Στρατηγὸ τῶν ἐθνικῶν ἀγώνων. Στὴν συνέχεια πῆρε τὸν λόγο ἡ φιλόλογος κ. Ἀρσινόη Τσιλιγιάννη καὶ παρουσίασε τὸ πρόσωπο τῆς Παναγίας μέσα ἀπὸ τὴν λογοτεχνικὴ παραγωγὴ Νεοελλήνων λογοτεχνῶν, τονίζοντας ὅτι ἐδῶ ἡ Θεοτόκος ἔχει συνήθως, χωρὶς ἐναργῆ σύνδεση μὲ τὴν ἐκκλησιαστικὴ πίστη, ἕνα ἀνθρώπινο πρόσωπο, ποὺ συμπαρίσταται στὰ κοινωνικὰ προβλήματα ἐνσαρκώνοντας τὰ ἀγωνιστικὰ ἰδεώδη.

Ἀκολούθησε ἡ ἀπόδοση τραγουδιῶν μὲ σχετικὸ περιεχόμενο ἀπὸ μικρὴ ὁμάδα κοριτσιῶν μὲ συνοδεία κιθάρας. Στὸν ἐπίλογο ἡ κ. Μαρία Σύψα-Κουτούση ἀπήγγειλε τὴν «Ὠδὴ Α`» τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου ὡς ἐπιστέγασμα ὅλων ὅσων ἀκούστηκαν καὶ τὰ ὁποῖα, τόνισε, εἶναι ἕνα μόνο μικρὸ δεῖγμα τῶν ὅσων ἔχουν γραφὴ γιὰ τὸ Πρόσωπο τῆς Θεομήτορος καὶ ποῦ μποροῦσαν νὰ χωρέσουν μέσα στὰ στενὰ χρονικὰ πλαίσια μιᾶς φιλολογικῆς ἐκδήλωσης. Τὴν ἀπαγγελία τῶν ποιημάτων καὶ πεζῶν, ποῦ συνόδευε κατάλληλη μουσικὴ ὑπόκρουση, ἔκαναν ἡ ἠθοποιὸς δ. Ἑλένη Κοτρώνη καὶ ἡ κατηχήτρια τῆς ἐνορίας μᾶς κ. Ἑλένη Καραγιάννη, ἐνῷ σὲ ὅλη τὴ διάρκεια τῆς ἐκδήλωσης δέσποζαν ὀπτικὰ προβολὲς ἀπὸ βυζαντινὲς εἰκόνες, ποῦ ἀπεικόνιζαν τὴν Θεοτόκο σὲ ὅλες τὶς φάσεις τῆς Θεομητορικῆς τῆς παρουσίας στὴν Ἐκκλησία μας (Γέννηση, Εἰσόδια, Εὐαγγελισμός, Κοίμηση..κλπ.), πρᾶγμα ποῦ ὑπενθύμιζε ἔμμεσα τὶς πραγματικὲς διαστάσεις τοῦ συγκλονιστικοῦ ρόλου τῆς Παναγίας στὸ ἔργο τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων. Κλείνοντας τὴν ἐκδήλωση ὁ Σεβασμιώτατος, ἀφοῦ συνεχάρη τὸν Σύνδεσμο Ἀγάπης γιὰ τὴν Ἑσπερίδα καὶ τὸ ὡραῖο θέμα της, τόνισε ὅτι οἱ ἄνθρωποι καταφεύγουν στὴν Παναγία, ἐπειδὴ ἦταν ἄνθρωπος κι Ἐκείνη καὶ κατανοεῖ τὰ ἀνθρώπινα. Ἐπίσης τὴν βλέπουν σὰν Μάνα, σὰν μιὰ μεγάλη τρυφερή, στοργικὴ ἀγκαλιά. Καὶ ὅλοι ἔχουμε ἀνάγκη ἀπὸ μιὰ ἀγκαλιά. Καὶ τέλος, ἐπειδὴ ξέρουν οἱ ἄνθρωποι ὅτι γνώρισε τὸν Θεὸ καὶ τὸν θάνατο, πράγματα ποῦ ἀπασχολοῦν διαχρονικὰ τὴν ἀνθρώπινη σκέψη. Στὸ τέλος τῆς ὅλης ἐκδήλωσης προσφέρθηκε κέρασμα ἀπὸ τὶς Κυρίες τοῦ Συνδέσμου Ἀγάπης.

Χ.Κ.Σ.

Δήλωση-παρέμβαση τοῦ Μητροπολίτου γιὰ τὸ ζήτημα τῆς Πολεοδομίας Ναυπάκτου

Παρακολουθῶ μὲ ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον τὸ θέμα ποῦ προέκυψε μὲ τὴν Πολεοδομία Ναυπάκτου καὶ τὸ ὁποῖο ταλαιπωρεῖ τοὺς κατοίκους τῆς πόλεως, τόσο ἐκείνους ποὺ ἐνδιαφέρονται γιὰ νὰ ἐκδοθοῦν οἱ ἄδειες καὶ νὰ ρυθμίσουν τὶς ὑποθέσεις τούς, ὅσο καὶ τοὺς μηχανικούς, ἀρχιτέκτονες, ἐργάτες κλπ. Βέβαια γνωρίζω καλῶς ὅτι τὸ ἔργο τοῦ Μητροπολίτου εἶναι νὰ ἀσχολῆται μὲ τὰ πνευματικὰ ζητήματα τῶν Χριστιανῶν τῆς πόλεως καὶ συνολικὰ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως. Ἀλλὰ πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἀγνοήση ὁ Μητροπολίτης τὰ βιωτικὰ προβλήματα τῶν Χριστιανῶν τῆς πόλεως καὶ ἐπαρχίας του, τὴν ἀνεργία τῶν ἀνθρώπων καὶ ὅλες τὶς συνέπειες ἀπὸ τὴν μὴ λειτουργία τῆς Πολεοδομίας, τόσο στοὺς κατοίκους τῆς περιοχῆς, ὅσο καὶ στὸν οἰκονομικὸ μαρασμὸ τῆς πόλεως; Πέραν αὐτῶν καὶ ἡ Ἱερὰ Μητρόπολη ἔχει ἐκκρεμεῖς ὑποθέσεις ποῦ πρέπει νὰ ἀντιμετωπισθοῦν.

Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος γιὰ τὸν ὁποῖο ὡς πολίτης τῆς πόλεως καὶ ὡς Μητροπολίτης τῆς περιοχῆς συμμερίζομαι ἀπόλυτα τὶς ἀγωνίες τῶν ἀνθρώπων καὶ τὸν ἀγῶνα τους, ἀλλὰ καὶ τὶς ἐκκλήσεις τῶν φορέων τῆς πόλεως γιὰ νὰ λειτουργήση ἐπί τέλους ἡ Πολεοδομία, ἡ ὁποία ὄντως ἀποτελεῖ τὸ κλειδὶ ὅλης τῆς ἀνάπτυξης τῆς Ναυπάκτου. Θεωρῶ ὅτι ἀπαιτεῖται ἀπ' ὅλους ὑπευθυνότητα καὶ συνεργασία. Δὲν εἶναι θέμα προσωπικὸ τοῦ καθενός, ἀλλὰ ἀναφέρεται στὸ σύνολο τῆς κοινωνίας. Δὲν πρέπει νὰ ἀγνοοῦμε τὸ μεγάλο κοινωνικὸ πρόβλημα ποῦ δημιουργεῖται.

Ἀναγνωρίζω ὅτι τὸ πολεοδομικὸ θέμα συνδέεται μὲ τὸ οἰκιστικό, τὸ ὁποῖο ὅμως, ἔστω καὶ μερικῶς, ἔχει ἀντιμετωπισθῇ ἀπὸ πλευρᾶς νομοθεσίας καὶ μπορεῖ νὰ βελτιωθῇ ἀκόμη περισσότερο. Ἐπὶ πλέον γνωρίζω ὅτι ὅταν ὑπάρχη θέληση, τότε μποροῦν ὅλα νὰ ἐπιλυθοῦν, παραμερίζοντας τὸ προσωπικὸ στοιχεῖο. Ἔτσι, μὲ τὴν παροῦσα δήλωσή μου ἀποδέχομαι προσωπικὰ τὴν ἀγωνία, τὶς ἀνησυχίες καὶ τὸν προβληματισμὸ ὅλων τῶν φορέων τῆς πόλεως καὶ κάνω ἐναγωνίως ἔκκληση πρὸς ὅλους νὰ βοηθήσουν στὴν ἐπαναλειτουργία τῆς Πολεοδομίας. Ζητῶ τὴν παρέμβαση τῆς Πολιτείας γιὰ τὴν ἐπίλυση τῆς σοβαρῆς αὐτῆς κρίσης, ποῦ ἀφορᾶ ὅλους μας. Ὅταν ἕνας λαὸς εἶναι ἀναστατωμένος, τότε τὸ Κράτος πρέπει νὰ παρεμβαίνη.

Ἑπομένως, θεωρῶ ὅτι αὐτὴν τὴν στιγμὴ χρειάζονται νὰ γίνουν δύο ἐνέργειες. Πρῶτον, νὰ ἐπισπευθῆ ἡ συζήτηση στὸ Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας, κυρίως αὐτὴν τὴν στιγμὴ νὰ συζητηθῇ ἡ αἴτηση ἀναστολῆς ποῦ κατατέθηκε, ὥστε νὰ διαπιστωθῇ ἐπισήμως ἡ αἰτιολογία τῆς Ἐπιτροπῆς Ἀναστολῶν, θετικὴ ἢ ἀρνητική. Δεύτερον, νὰ παρέμβη τὸ Ἁρμόδιο Ὑπουργεῖο μὲ ἐκπροσώπους του, οἱ ὁποῖοι θὰ ἀποσταλοῦν στὴν Ναύπακτο, ὅπου θὰ γίνη εὐρύτατη σύσκεψη, γιὰ τὴν εὕρεση κατάλληλης λύσης, ὥστε τὸ ταχύτερον δυνατὸν νὰ λειτουργήση ἡ Πολεοδομία καὶ νὰ λυθοῦν ὅλα τὰ ἐκκρεμῆ προβλήματα.